«Ինձ միայն ոտք դնելու տեղ տվեք»

Աղասի Այվազյանի այրին` ԳՐԵՏԱ ՎԵՐԴՅԱՆԸ, «Իրատեսին» տեղեկացրեց, որ մշակույթի նախարարությանն ուղղված այվազյանական կենտրոն բացելու իր դիմում-խնդրանքը արդյունք չի տվել: Պատասխանել են, որ մշակույթի նախարարութունը տարածք չունի:
Տիկին Վերդյանը շուրջ տասը տարի պարբերաբար ահազանգում է այվազյանական կենտրոն բացելու անհրաժեշտության, ինչպես նաև Այվազյանի ժառանգությունը փրկելու մասին: Այսօր երկիրը նոր ղեկավարներ ունի, և Այվազյանի այրին նոր լուծումներ է ակնկալում:
«Իրատեսը» ամիսներ առաջ անդրադարձել էր խնդրին, «Հնարավոր չէ անընդհատ թանգարաններ բացել, դրան ոչ մի բյուջե չի դիմանա» վերնագրված հրապարակման մեջ ներկայացրել մշակույթի նախարարության դիրքորոշումը (նախարար Արմեն Ամիրյանի ղեկավարության օրոք):

Բանն այն է, որ նախարարությունը կարող է հանձն առնել թանգարանացման խնդիրը, մեթոդական լուծումները, հավաքածուի հավաքագրումը, ցուցադրության հայեցակարգի մշակումը, սակայն տարածքի հարց չի լուծում: Համագործակցելու համար քայլ պետք է անի նաև ընտանիքը: Օրինակները բազում են. պետական աջակցության և ընտանիքի համագործակցության արդյունքում են իրենց դռները բացում շատ ու շատ տուն-թանգարաններ:

Սակայն Գրետա Վերդյանը նշում է, որ Այվազյանի բնակարանը փոքր է, գտնվում է պանելային շենքի հինգերորդ հարկում, այստեղ են ապրում իր թոռները, թոռների թոռները: Ի դեպ, Լուսինե Զաքարյանի բնակարանը երկսենյականոց է, Սիլվա Կապուտիկյանի բնակարանը գտնվում է չորրորդ հարկում, բայց մեր զրուցակիցը կարծում է, որ Այվազյանը հսկայական ժառանգություն ունի և հատուկ վերաբերմունքի է արժանի:

«Ես շատ լավ կազմակերպիչ եմ, ամեն ինչ կարող եմ անել, ինձ միայն ոտք դնելու տեղ տվեք»,- վստահեցնում է Վերդյանը: Խոստանում է, որ այստեղ ոչ միայն կներկայացվի այվազյանական ժառանգությունը, այլև մշակութային տարատեսակ միջոցառումներ կանցկացվեն, նորից կյանքի կկոչվեն այվազյանական ընթերցումները, այվազյանական թատերական փառատոնը, կգործեն մանկապատանեկան կինոստուդիա, թատերական ստուդիա, գրական ստուդիա և այլն: Հարց է առաջանում՝ առաջնահերթ է կենտրոն բացելու՞, թե՞ ժառանգությունը փրկելու խնդիրը. մեր նախորդ հրապարակումներում անդրադարձել ենք խնդրի այս կողմին:
Եթե, ինչպես բազմիցս ասվել է, ժառանգությունը վտանգված է, անմխիթար, անտեսված, փչանալու և վերանալու եզրին, կարծում ենք, առաջնահերթորեն պետք է ժառանգությունը փրկել ¥Գրետա Վերդյանն ասաց, որ գրքերը ավտոտնակում են պահվում, նկարները՝ տանը¤:
Գրետա Վերդյանը համաձայն չէ, որ տարածք տրամադրեն հայկական եռահարկ կինոթանգարանում՝ «Սինեմատեկում» (ստեղծվել է Կինեմատոգրաֆիստների միության նախագահ Հարություն Խաչատրյանի և Հայկ Բաբայանի մտահղացմամբ), որտեղ և՛ Այվազյանի գեղանկարչական աշխատանքները կներկայացվեն, և՛ գրքերը, և՛ ֆիլմերը: Ինչ-որ ժամանակ բացառել է նաև Այվազյանի նմուշները Եղիշե Չարենցի անվան գրականության և արվեստի թանգարանին պահ տալու առաջարկը: Գրողի այրին կարծում է, որ դա լուրջ մոտեցում չէ, մինչդեռ իր նպատակը այվազյանական թանգարանային համալիր ստեղծելն է:

Ըստ նրա՝ պետք է վերահրատարակվեն և թարգմանվեն Աղասի Այվազյանի ստեղծագործությունները: Թեև անվանի գրողը անտիպ գործ չունի, բայց դրանք փոքր տպաքանակով են լույս ընծայվել և բավարար չեն: Ժամանակն է նաև, որ վերսկսվի այվազյանական փառատոնը և դառնա ավանդական: Ամենակարևորը, մշակույթի նախարարությունը պետք է միջնորդի, որ տարածք հատկացվի այվազյանական կենտրոնին, թեկուզ երկարատև վարձակալության կարգով: Օրենքի այդ կետի մասին Վերդյանին ժամանակին հուշել է Հասմիկ Պողոսյանը: Էլի մի տարբերակ է առաջարկում մեր զրուցակիցը. աղջիկը երեքհարկանի տուն ունի, հովանավորներ են պետք, որ այն թանգարանի վերածվի:
Գրողի այրու պահանջները ի՞նչ լուծում կստանան, տարածք տրամադրելու նշված տարբերակներից ո՞ր մեկին հավանություն կտա մշակույթի նախարարությունը, կստանձնի՞ արդյոք միջնորդի դերը, այս հարցերի պատասխանը թողնում ենք նախարարությանը:

Արմինե ՍԱՐԳՍՅԱՆ

Հեղինակի նյութեր

• Պատմության վկաները
• Վերացող ծաղիկներ
• Ձեռք մեկնելու գաղափարը առաքելության վերածվեց
• «Մի նայեք, որ փոքր է մեր երկիրը, եթե արդուկով այս սարերը հարթեցնեք, Չինաստանից մեծ կլինի»
• «Բանկ օտոման» գործողությունը ժամանակին ցնցել էր ամբողջ Եվրոպան
• «Դրսից մեզ վրա կա­րող են ազ­դել միայն ներ­սի գոր­ծիք­նե­րով»
• «Ե­րե­սուն տա­րի ձգ­վեց մեր ան­կա­խու­թ­յան պատ­մու­թ­յու­նը, մենք շա­հե­ցի՞նք»
• Մշա­կույ­թը հեռ­վից հե­ռու պահ­պա­նե­լու հույ­սով
• Անի­մա­ցիան, աշ­խարհն ու մենք
• «Մեր տա­րածք­նե­րը փոք­րա­ցան, ո­րով­հետև այդ­պես էլ չհաս­կա­ցանք, որ պետք է խմենք մեր բա­ժա­կով»
• Արվեստի ուժը
• Նոր մա­տե­նա­շա­րը ներ­կայաց­նում է արևմտա­հայ և ս­փ­յուռք­յան գրող­նե­րի
• Բե­մը կեն­դա­նու­թ­յուն է ստա­նում ա­ռայժմ միայն մա­նուկ­նե­րի հա­մար
• «Գիրք սիրողների համար սա իսկական մկնդեղ է` հյութեղ ու անտանելի»
• Հա­մաշ­խար­հա­յին դա­սա­կան­նե­րի ստեղ­ծա­գոր­ծու­թ­յուն­նե­րը՝ դու­դու­կով
• «Բնակ­չու­թ­յու­նը պատ­րաստ չէ, բայց տար­վում են աշ­խա­տանք­ներ»
• Ամա­նո­րի գի­շե­րը դի­մա­վո­րե­լու են ե­կե­ղե­ցում
• «Ջա­զի մեջ զգաց­վում է ապ­րածդ ժա­մա­նա­կաշր­ջա­նը»
• «Ե­թե չլի­ներ Փե­լե­շ­յա­նը, կար­ծում եմ, դեռևս գտած չէի լի­նի կի­նո­յում իմ ու­ղին»
• «Հու­շար­ձան­ներն այդ տա­րածք­նե­րի պատ­կա­նե­լու­թ­յան անձ­նագ­րերն են»

Մեկնաբանություններ