Մեզ համատարած հսկում են:
Ֆինանսական միջոցների աղբյուր, հայտարարագիր, էլեկտրոնային քարտեր, հեռախոսային հավելվածներ, այլ պետություններ մուտք գործելու վիզաներ, Թելսել, ԴԱՀԿ, բանկեր, համատարած տեսանկարահանող սարքեր, թաղային գործ տվողներ, կուրատորներ, ռուսական, արևմտյան և թուրքական գործակալներ, սովետական և նորհայաստանյան դոսյեներ, անսահմանափակ ոստիկաններ... Այս շարքը կարելի է անվերջ շարունակել:
Բա շրջափակու՞մը:
Եթե տրվի «արտապատվիրակված» միջանցքը, ապա Հայաստանը դե ֆակտո կհայտնվի շրջափակման մեջ: Այս իմաստով, եկեք հիշենք, որ Հայաստանից Բագրատաշենով և Գոգավանով դուրս գալու դեպքում, մենք հայտնվում ենք ադրբեջանցիներով բնակեցված տարածքներում:
Ստացվում է, որ անբարենպաստ իրավիճակում Հայաստանից կարելի է դուրս գալ բացառապես Բավրայի անցակետով:
Այսպես շարունակվելու դեպքում, Հայաստանն արտաքին աշխարհի հետ կկապվի միայն «Բավրայի միջանցքով»:
Վստահեցնում եմ, որ գետտոն հենց այսպիսին է լինում: Այն ոչ պոզով է, ոչ էլ պոչով:
Կարեն ՀԵՔԻՄՅԱՆ