Գաղտնիք չէ, որ հայաստանյան քաղաքական կյանքը շատ վաղուց աղմկոտ ու անորակ կրկես է հիշեցնում։ Որքան ժամանակն առաջ է գնում, որքան բազմապատկվում ու բարդանում են սպառնալիքներն ու անէանում հնարավոր ողջախոհ լուծումները, այդքան ավելի բարձր են աղմկում մեր քաղաքական կրկեսի հին ու նոր դերակատարները։ Այդքան ավելի բարձր հորիզոններ են նվաճում սուտը, կեղծիքն ու էժան մանիպուլյացիաները։
Վազգեն Սարգսյանի եղբոր կուսակցությունն իր պաշտոնական ֆեյսբուքյան էջով տարածում է կուսակցության քաղխորհրդի անդամի նյութ, թե Ղարաբաղյան շարժումն ավարտված է ու պետք է համակերպվել դրա հետ:
Հայաստանում մի այնպիսի հակամարդկային, հակաքաղաքակրթական, հակաքրիստոնեական համակարգ է ստեղծված, որ Անդրանիկ Քոչարյանը, օրինակ, կարող է միտինգ կազմակերպել ու ներկայացնել, այսպես կոչված, Իրական Հայաստանին վերաբերող թեզեր:
Եթե որոշել եք Ucom-ի հետ գործ ունենալ, օրինակ, սրանց ինտերնետից օգտվել, ապա գումարից բացի ունեցեք շինարարական գործիքներ, ինչպես նաև դյուբելներ և պտուտակներ:
Աբսուրդն ու մարազմը շարունակվում են:
Շաբաթը սկսվեց ու ավարտվեց Ֆուտբոլային խայտառակ պարտություններով, չնայած՝ պայմանավորվել ենք, որ որևէ պարագայում մենք մեզ պարտված չենք համարելու:
Մեր ներկա վիճակն ու անկախություն կոչեցյալ ժամանակահատվածում մեր քաղաքականությունը կարող է կարճ ձևով բնութագրվել որպես ամնեղսունակ ու շուստրի քայլերով, երբեմն էլ վազքով դեպի հերթական փոսը գնալու ընթացք։
Նման իրավիճակում մեր գիտակցությանը չի հասնում այն բանը, որ մեր ընթացքը ուրիշների գոյապայքարի հետևանք է՝ հիմնականում անկախ մեզնից...