1997-ին, Եվրոպայի դրդմամբ ու մեծ աջակցությամբ, ստեղծվեց մի կազմակերպություն, որը միշտ թվացել է անիմաստ ու արհեստական մի երևույթ։ Դրա անդամները դարձան նախկին սովետական չորս հանրապետությունները, որոնց անվանումների առաջին տառերով էլ կազմվեց այդ կազմակերպության անվանում-հապավումը` GUAM կամ ռուսերն ГУАМ։ Թե ինչու հայերեն չեմ գրում, իմաստը վերջում կերևա։

Վերջերս պարզեցի, որ ես (մեզանից յուրաքանչյուրը) կարող եմ լինել Հայաստանում Գերմանիայի դեսպան Կլաուդիա Բուշի, օրինակ... տատը: Ընդ որում, «թղթով»` օրինական տատը: Այո, չզարմանաք:

Հայաստանում տգիտությունը համատարած է ու համազգային։ Տարրական ու պարզ հարցերում անգամ տգիտությունը վերելք է ապրում` թե՛ քաղաքական դաշտում, թե՛ մյուս բոլոր դաշտերում։ Անգամ առօրյա զրույցներում, ակնհայտ պարզ հարցերում երևում են տգիտության երկար, ցցված ականջները։

«Այն խոսքերը, որ Ես խոսեցի ձեզ, Հոգի են ու Կյանք»: Այս խոսքերն էլ, որ ասում եմ ձեզ, նույնն են, ինչ Իմ աշակերտներին ասվածը: Սակայն իմացեք, որ սրանք իբրև վարձատրություն են այն բանի համար, որ դուք առանց միջնորդի փնտրեցիք հոգու հաղորդակցությունը:

Հզոր թագավոր, Քրիստոս, մեր Աստված, ապավեն` Քեզ ծարավ եղողներին եւ փրկիչ` նեղության մեջ եղողներին: Դու` որ անօրենների կողմից չարչարվեցիր մեզ համար, ցույց տուր Քո զորությունը եւ եկ փրկիր մեզ, որ Քո արյունով գներցիր: Թույլ մի տուր, որ սատանան գերի մեզ, Քո փրկածներին, մի թող, որ չարը իր բնակարանը դարձնի մեզ, Քո սուրբ անունով կնքված տաճարները մեր. մի թող, որ թշնամին կոխկռտի ու ծաղրի մեզ, Քո մարմնի անդամները, այլ Քո արարչական սիրով գթա մեզ, Քո արարածներին:

ԱՌԱՋԻՆ Երբ դեռահաս և իրականության հետ կապը կորցրած լակոտի պես փորձում ես քեզ ցույց տալ մեծերի մոտ, ապա ապտակները անխուսափելի են։

Երեկ, ԱՄՆ-ում տեղի ունեցավ իմ կարծիքով, Զելենսկու վերջին հանդիպումը ՈՐԵՎԷ ՄԵԿԻ ՀԵՏ։

Երեկ երեկոյան ողջ աշխարհը ականատես եղավ այս անհավանական, աբսուրդի ժանրից տեսարանին, երբ ԱՄՆ նախագահը, մատը թափ տալով ՈՒկրաինայի նախագահի վրա, տառացիորեն ասում է «Լռիր, ինչ որ շատ ես խոսում այսօր», և կամ «Քո ձեռքում խաղաքարտեր չկան, որ այստեղ այսպիսի ելույթներ ունենաս»:

Ամեն դեպքում, Զելենսկին գնացող նախագահ է, որն, ըստ էության, այլևս չունի նախկին իշխանությունը։

Կարծում եմ՝ ՀՀ-ի մասով շատ բան այլ կերպ կընթանա, սակայն այդ մասին՝ Աբխազիայի ընտրություններից հետո: Չի կարելի բացառել նաև լրջագույն ու շատ անակնկալ փոփոխությունները: