Գլխավոր պրոբլեմը Նիկոլն է, ցանկացած զիջման գնով իշխանության մնալու նրա գենետիկ հիվանդությունը։ Տեսեք՝ ոնց է Ադրբեջանին, Թուրքիային աղաչում՝ ամեն ինչ կտամ, միայն թղթի կտորով օգնեք խաբեմ ժողովրդին։

Այն, ինչ տեղի է ունենում ներընդդիմադիր դաշտում պետության համար այս ճակատագրական պահին՝ տրագիկոմեդիայի ժանրից է։ Լրացուցիչ փաստարկներ պետք չեն հերթական անգամ ապացուցելու, որ վարչապետի պաշտոնին իշխանատենչ պատուհասի մնալը ամեն վարկյան Հայաստանին նոր կորուստներ ու ողբերգություն է գուժում։

Ասված՝բոլոր ժամանակների համար: Երանի սխալվեմ:

Հիշեցնեմ, որ հենց այդ կազմակերպության կողմից է փաստացի մշակվել ու կյանքի կոչվել Հայաստանի էլեկտրաէներգետիկ շուկայի ազատականացման ծրագիրը՝ դրանից բխող բոլոր ռիսկային հետևանքներով...

Երեկ Ալիևը այցով Անկարայում էր։ Այցի շրջանակներում տեսակապի ձևաչափով անցկացվել է Իգդիր-Նախիջևան գազատարի բացման արարողությունը, որին մասնակցում էին Թուրքիայի ու Ադրբեջանի նախագահները։

2018-ին Հայաստանում հեղափոխություն չի եղել, եղել է քաղաքական դավադրություն, որին խառնել են դժգոհ հանրությանը:

2018-ին թե՛ արտաքին խաղացողները, թե՛ երկրի ներսում ՀՀԿ կոալիցիոն դաշնակացները, անգամ ՀՀԿ-ի շարքային ու ոչ շարքային անդամները, գործարարները, գործազուրկները, արտաքին ազդեցության գործակալները, ազգային ու սոցիալական լյումպենները, փոփոխություններ ցանկացող մտահոգ քաղաքացիները, մի խոսքով, խելագարված ամբոխները Սերժ էին մերժում։

«Այս առակն էլ ասաց ոմանց, որոնք իրենք իրենցով պարծենում էին, թե արդար են, և արհամարհում էին ուրիշ շատերին։ «Երկու մարդ տաճար ելան աղոթքի կանգնելու. մեկը՝ փարիսեցի, մյուսը՝ մաքսավոր։ Փարիսեցին կանգնած էր մեկուսի և ինքն իրեն այս աղոթքն էր ասում. “Աստվա՛ծ իմ, շնորհակալ եմ քեզնից, որ ես նման չեմ ուրիշ մարդկանց, ինչպես հափշտակողները, անիրավներն ու շնացողները, և կամ ինչպես այս մաքսավորը։ Այլ շաբաթը երկու անգամ ծոմ եմ պահում և տասանորդ եմ տալիս իմ ամբողջ եկամտից”։ Իսկ մաքսավորը կանգնած էր մեկուսի և չէր իսկ կամենում իր աչքերը երկինք բարձրացնել, այլ ծեծում էր կուրծքը և ասում. “Աստվա՛ծ, ների՛ր ինձ՝ մեղավորիս”։ Ասում եմ ձեզ, սա՛ իջավ իր տունը արդարացած և ոչ թե մյուսը. որովհետև, ով բարձրացնում է իր անձը, կխոնարհվի, և ով խոնարհեցնում է իր անձը, կբարձրացվի»։ (Ղուկաս 18:9-14)

Միջազգային դատական հայցերի հետկանչը Հայաստանի քաղաքական և իրավական ինքնասպանությունն է։ Սա ոչ միայն օրինականացնում է Ադրբեջանի ռազմաքաղաքական շանտաժը, այլև վերացնում է հայկական դիվանագիտության վերջին պաշտպանական գիծը...

Երբ 1997 թվականի սեպտեմբերի 1-ին առաջին անգամ վախվորած ու մոլորված՝ հայտնվեցի ԵՊՀ իրավաբանական ֆակուլտետի կիսամութ միջանցքներում, առաջին մարդը, որ հանդիպեց, դեկան Գագիկ Ղազինյանն էր։ Նա իրեն բնորոշ կարճ ու հատու ձևով բարկացավ ուշանալու համար ու ցույց տվեց լսարանը։ «Իրավաբանը պարտավոր է լինել կարգապահ», - սա՛ էր նրա առաջին հորդորը։