«Իմ քալը» խմբակցությունը դեկտեմերի 1-ին հանդիպում էր նախաձեռնել էկոնոմիկայի նորանշանակ նախարար Վահան Քերոբյանի հետ:

Իրավիճակը այնպիսին է, որ ամեն բառ ու միտք կարող է նոր լարման հետևանք դառնալ, հետևաբար պետության պահպանությանը խնամքով վերաբերվելու ձգտումից ելնելով՝ որոշեցի վերադառնալ հոդվածի ժանրին, առավել ևս, որ խնդիրս ոչ թե հակադրվելն է, այլ համախմբելը։

Այսօր էլ Նիկոլը կառավարության անդամներ է նշանակում, ինչ-որ մեկն էլ այդ հրամանագրերը ստորագրում է, այն մեկը, որը նույնպես պահանջում էր կառավարության հրաժարականը՝ լրագրողների հետ հանդիպմանն ասաց ԱԺ նախկին պատգամավոր Աղվան Վարդանյանն՝ անդրադառնալով կառավարության կադրային փոփոխություններին։

Արվեստագետների՝ ՀՀ-ում ԱՄՆ դեսպանատան դիմաց հավաքի նպատակն է աջակցել զինվորների և զինծառայողների հարազատներին և իրենց ձայնը հասցնել միջազգային բոլոր հեղինակավոր կառույցներին։

Թանկագին հայրենակիցներ, նոյեմբերի 29-ին և 30-ին ՀՀ վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանն իր ֆեյսբուքյան գրառումներում նշել է, որ հոկտեմբերի 19-ին իրեն զանգահարել էր Արցախի Հանրապետության նախագահ Արայիկ Հարությունյանը և ասել, որ պետք է կանգնեցնել պատերազմը, նշելով նաեւ, որ այս տեսակետը փոխանցում է ոչ միայն իր, այլև ՀՀ և ԼՂՀ պաշտոնաթող նախագահներ Արկադի Ղուկասյանի, Բակո Սահակյանի, Ռոբերտ Քոչարյանի, Սերժ Սարգսյանի, Լևոն Տեր-Պետրոսյանի անունից:

Սիրելի զինակիցներ, ընկերներ, հարազատներ։ Մեր միասնական հացադուլի 9-րդ օրը, Կառավարության շենքի դիմաց այցելեց Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսը։ Նա բավականին երկար զրուցեց հետներս, հորդորեց դադարեցնել հացադուլը, քանի որ պայքարի այլ ուղիներ կան։ Եղել էին բազում նման հորդորներ անցնող օրերին, բայց շարունակել էինք մեր գործողությունները։

Հունան Պողոսյանը, որ երեկ Սյունիքի մարզպետի պաշտոնից հրաժարականի դիմում է ներկայացրել, ուղերձ է հղել։

Նիկոլ Փաշինյանը շարունակում է ապրել ֆեյսբուքում ու իր կարծիքով «կառավարել» Հայաստանը: Հերթական բացահայտումները, որոնց նպատակը իր բացարձակ անմեղությունը հաստատելն էր, վկայում է նրա անմեղսունակությունը, որ հանգիստ կարող է դառնալ ինքն իր դեմ ինքնախոստովանական ցուցմունք:

Դի­մում եմ գի­տա­կից‚ տրա­մա­բա­նող‚ մտա­ծող մարդ­կանց‚ ու­սու­ցիչ­նե­րին‚ դա­սա­խոս­նե­րին‚ գի­տա­կան ո­լոր­տի ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­նե­րին‚ յու­րա­քան­չյու­րին՝ ու՞մ եք կր­թում‚ ի՞նչ եք ա­նում։

Մեր եր­կի­րը տրա­մա­բա­նու­թյան ու­ղեծ­րից դուրս է թռել։ Թվում է, թե այս մղ­ձա­վանջն ան­վերջ է։ Կա­պի­տու­լյա­ցիա ստո­րագ­րած, որ­դե­կո­րույս մայ­րե­րի, գե­րի­նե­րի, ան­հետ կո­րած­նե­րի խե­լա­գար­ված ծնող­նե­րի բո­ղոքն ան­գամ խա­ղար­կող, ան­հա­վա­սա­րակ­շիռ, կա­ռա­վար­ման գոր­ծին բա­ցար­ձակ ա­նըն­դու­նակ ղե­կա­վա­րը շա­րու­նա­կում է մնալ իր ա­թո­ռին, մենք էլ ա­մեն ան­գամ լուրջ-լուրջ քն­նար­կում ենք նրա հրա­պա­րա­կած այս կամ այն գրա­ռու­մը, ու­ղերձն ու ու­ղիղ խոս­քը։