«Կասկած չկա, որ Ռուսաստանի իշխանություններն ունեն բոլոր միջոցներն ու կարողությունները իրադարձությունների նման զարգացում թույլ չտալու համար»,֊РБК հեռուստաալիքին տված հարցազրույցում, անդրադառնալով Ռուսաստանում հայերի և ադրբեջանցիների միջև բախումներին, ասել է Նիկոլ Փաշինյանը։

Պա­տե­րազ­մը, նույ­նիսկ ա­մե­նա­կար­ճա­ժամ­կետ, շատ երևույթ­ներ է բա­ցա­հայ­տում, այդ թվում՝ թե ինչ­պես են գոր­ծում հին ու նոր կա­պե­րը, ինչ­պես են ի­րենց պա­հում ի­րա­կան դաշ­նա­կից­ներն ու հա­կա­ռա­կորդ­նե­րը։ Ինչ­պես և ցան­կա­ցած ճգ­նա­ժամ՝ պա­տե­րազ­մը նույն­պես հնա­րա­վո­րու­թյուն է` բա­ցա­հայ­տե­լու ո­րո­շա­կի ի­րո­ղու­թյուն­ներ, ար­ձա­նագ­րե­լու ի­րա­կան փաս­տե­րը՝ մեր­ժե­լով տար­բեր ա­ռաս­պել­ներ, քա­րոզ­չա­կան կարծ­րա­տի­պե­րը և այլն։

«Դու­խով» Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նը շատ պրի­մի­տիվ որ­դեգ­րում­նե­րի աս­պետ է: Երբ անհ­րա­ժեշտ է հա­ղոր­դակց­վել «հպարտ ժո­ղովր­դի» հետ, որ­պես յու­րո­վի պա­տաս­խան ըն­թա­ցող զար­գա­ցում­նե­րի, նա չկա:

Հայ-ադր­բե­ջա­նա­կան սահ­մա­նին թշ­նա­մու սան­ձա­զեր­ծած ռազ­մա­կան գոր­ծո­ղու­թյան ա­ռա­ջին իսկ օ­րից մի ան­հե­թեթ բա­նա­վեճ է ըն­թա­նում սո­ցիա­լա­կան հար­թա­կում։ Իշ­խա­նու­թյու­նը մե­ղադ­րում է ընդ­դի­մու­թյա­նը, թե ներ­սի «թշ­նա­մին» են, վեր­ջին­ներս էլ հի­շեց­նում են նրանց պահ­ված­քը 2016-ի ապ­րի­լյան քա­ռօ­րյա­յի ժա­մա­նակ։

Ե­ղավ այն, ինչն ան­խու­սա­փե­լի էր: Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նին և իր կիր­թին քիչ-քիչ մո­տեց­նում են այն սե­ղա­նին, ո­րի շուրջ ի­րենք նս­տել չեն ու­զում, ո­րի շուրջ բա­նակ­ցու­թյուն­ներն ար­դեն իսկ «բո­վան­դա­կա­յին» եզ­րույթ­նե­րին էին հա­սել, բայց նրան­ցից ա­մեն մե­կը յու­րօվ­սանն կար­ծում է, թե կկա­րո­ղա­նա շր­ջան­ցել, դուրս թռ­չել այդ «Բեր­մու­դից»:

Բայց պետք չէ մտա­ծել, թե Արևմուտ­քում միայն Թուր­քիան է ՆԱ­ՏՕ-ի հա­մար լուրջ խն­դիր, ինչ­պես ա­սել է Ֆրան­սիա­յի նա­խա­գահ Մակ­րո­նը։ Ա­վաղ, ամ­բողջ Եվ­րո­պա­յում է ի­րադ­րու­թյու­նը տհաճ։

Տա­վու­շում տե­ղի ու­նե­ցա­ծը «նա­խեր­գանք է» մեծ գոր­ծըն­թաց­նե­րից ա­ռաջ. ե­րակ էր ստուգ­վում, Օ­վեր­տո­նի պա­տու­հան բաց­վում` Ա­յա Սո­ֆիա­յի տա­ճա­րը մզ­կիթ դարձ­նե­լու ֆո­նին, պան­թուր­քիս­տա­կան ծրա­գի­րը մեկ­նար­կե­լու ա­ռի­թով:

Օ­րերս հրա­պա­րակ­վե­ցին Հա­յաս­տա­նում գոր­ծող «Գե­լափ ին­թեր­նեյշնլ» սո­ցիո­լո­գիա­կան կազ­մա­կեր­պու­թյան ու­սում­նա­սի­րու­թյուն­նե­րի ար­դյունք­նե­րը‚ ո­րոնք‚ ըստ հար­ցում­նե­րի հե­ղի­նակ­նե­րի հա­վաս­տիա­ցում­նե­րի‚ ի­րա­կա­նաց­վել էին այս տար­վա հու­նի­սին։ Այդ հե­տա­զո­տու­թյան ար­դյունք­նե­րը բա­վա­կա­նին հե­տաք­րք­րա­կան տվյալ­ներ ցու­ցա­նե­ցին։

Կո­րո­նա­վի­րու­սը ցույց տվեց, որ նույ­նիսկ այդ հար­թու­թյու­նում չա­փա­զանց նման են Հա­յաս­տանն ու Ի­րա­նը, բայց մի կարևոր տար­բե­րու­թյուն կա. Ի­րա­նի ա­ռող­ջա­պա­հա­կան հա­մա­կար­գը շատ ա­վե­լի զար­գա­ցած է, ի­րան­ցի­նե­րը հա­մա­վա­րա­կը կա­րո­ղա­ցան օգ­տա­գոր­ծել որ­պես հար­մար ա­ռիթ ա­ռող­ջա­պա­հա­կան հա­մա­կարգն էլ ա­վե­լի զար­գաց­նե­լու հա­մար:

Ի տար­բե­րու­թյուն բո­լոր մնա­ցած խա­ղա­ցող­նե­րի, Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նը, չնա­յած իր ար­տա­քին ան­հու­սու­թյանն ու փն­թիու­թյա­նը, խիստ հա­մա­կարգ­ված է ա­ռաջ գնում: Հաս­կա­նա­լի է, հա­մա­կարգ­վածն ին­քը չէ, այլ ի­րեն հա­մա­կար­գող­նե­րը: