Հան­րաք­վեի քա­րո­զար­շա­վի այս մի քա­նի օ­րե­րին բուկ­լետ պատ­ռող աղջ­կա­նից մինչև ինք­նաս­պա­նու­թյուն գոր­ծող մար­դու տե­սա­րան­նե­րի ա­կա­նա­տես ե­ղանք, բայց այդ­պես էլ չհաս­կա­ցանք, թե ին­չի հա­մար է այս հան­րաք­վեն։ Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նի գլ­խա­վո­րու­թյամբ իմ­քայ­լա­կան­նե­րը բուկ­լետ­ներ են բա­ժա­նում, ո­րոնք չեն էլ կար­դում մար­դիկ։ Չկա մի քա­ղա­քա­կան, ի­րա­վա­կան բա­ցատ­րու­թյուն, ի վեր­ջո, ին­չու՞ է իշ­խա­նու­թյու­նը այս հա­մա­պե­տա­կան մի­ջո­ցա­ռու­մը կազ­մա­կեր­պել։ «Քա­ղա­քա­ցիա­կան գի­տակ­ցու­թյուն» ՀԿ-ի նա­խա­գահ ՆԱ­ՐԵԿ ՍԱՄ­ՍՈ­ՆՅԱ­ՆԻ հետ զրու­ցել ենք քա­րո­զար­շա­վի ըն­թաց­քի և հնա­րա­վոր զար­գա­ցում­նե­րի թե­մա­յով։

Օ­րերս, երբ հայտ­նի դար­ձավ, որ 3 «հին» հան­րա­պե­տա­կան­ներ դուրս են ե­կել այդ կու­սակ­ցու­թյու­նից, ոչ վաղ ան­ցյա­լում ՀՀԿ-ին խիստ քն­նա­դա­տու­թյան են­թար­կե­լու հեր­թա­կան ա­ռի­թը հի­շե­ցի։

Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նը մար­տի 7-ին մրց­ման մեջ մտավ հայտ­նի ֆո­տոլ­րագ­րո­ղի հետ ու փոր­ձեց միայն նրան պատ­կա­նող դափ­նի­ներն էլ իր գլ­խին քա­շել:

Լրագ­րու­թյան այ­բու­բե­նը, նաև հա­սա­րակ տրա­մա­բա­նու­թյու­նը հու­շում են՝ նյու­թի հետգ­րու­թյու­նը տե­ղադր­վում է հրա­պա­րակ­ման վեր­ջում։ Այս ան­գամ, սա­կայն, հա­կա­ռակ­վե­լով ըն­դուն­ված կար­գու­կա­նո­նին, խոսքս սկ­սե­լու եմ վեր­ջից։ Ին­չու՛։ Օր­վա ա­սե­լի­քի թե­լադ­րանքն է այդ­պի­սին։ Եվ ու­րեմն՝

Հա­յաս­տա­նի բարձ­րաս­տի­ճան պաշ­տո­նյա­նե­րը սկ­սել են կա­տա­րել նաև ի­րենց ղե­կա­վա­րած կազ­մա­կեր­պու­թյուն­նե­րի հան­րա­յին կա­պե­րի ստո­րա­բա­ժա­նում­նե­րի կամ մա­մու­լի քար­տու­ղար­նե­րի գոր­ծա­ռույթ­նե­րը։

Նի­կոլ Փա­շի­նյանն Ի­տա­լիա­յում ի­րեն հա­մե­մա­տեց Հի­սու­սի հետ, Վրաս­տա­նում էլ ա­վե­լի ա­ռաջ ան­ցավ. իր ու Հի­սու­սի «կադ­րա­յին» քա­ղա­քա­կա­նու­թյու­նը նույն հար­թու­թյու­նում դրեց։ Դեռ մի կողմ, որ Հի­սուս լի­նե­լու բար­դույ­թը չի հաղ­թա­հար­վում, բայց հե­տաքր­քիր է՝ ով­քե՞ր են իր կա­ռա­վա­րու­թյան ա­ռա­քյալ­ներն ու ա­մե­նա­կարևո­րը՝ հու­դա­նե­րը, ո­րոնց մա­սին այդ­քան շատ է սի­րում խո­սել կա­ռա­վա­րու­թյան ղե­կա­վա­րը։

Ռու­սա­կան փի­լի­սո­փա­յու­թյան գե­րա­գույն հարցն այ­սօր ոչ միայն հա­յե­րիս առջև է ողջ հա­սա­կով մեկ հառ­նել, այլև հա­մայն աշ­խար­հի: Ի­րա­կա­նում մեր բնո­րո­շումն ա­վե­լի տա­րո­ղու­նակ է` մի տնից չենք, մի հա­լի ենք:

Իշ­խա­նու­թյուն­նե­րի մա­կե­րե­սայ­նու­թյու­նը սահ­ման­ներ չի ճա­նա­չում։ Ի՞նչ էին մտա­ծում, երբ կո­րո­նա­վի­րու­սով հի­վան­դին տե­ղա­փո­խում էին Ծաղ­կա­ձոր։

Այդպես էլ չհասկացանք, թե Հայաստանում ինչ է ժողովուրդը: Այս մասին Facebook-ի իր էջում գրել է ՀՀ ԱԺ ԲՀԿ խմբակցության պատգամավոր Գեւորգ Պետրոսյանը:

Երբ այ­սօր Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նը խո­սում է «Մո­նու­մեն­տի» տնե­րի օ­րի­նա­կան և ա­պօ­րի­նի լի­նե­լու մա­սին ու հրա­հան­գում զբաղ­վել այդ հար­ցով, ա­կա­մա­յից հի­շում ես ընդ­դի­մա­դիր Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նին, ո­րը տևա­կան ժա­մա­նակ խոր­հր­դա­րա­նում բարձ­րա­ձայ­նում էր ՎՊ-ի նախ­կին նա­խա­գահ Իշ­խան Զա­քա­րյա­նի ա­ռանձ­նա­տան խն­դի­րը։