Իրանի և Միացյալ Նահանգների միջև բանակցությունների հինգերորդ փուլի ավարտից հետո Իրանի գլխավոր բանակցող, արտգործնախարար Աբբա Արաղչին հայտարարել է, որ «դա բանակցությունների ամենապրոֆեսիոնալ փուլերից մեկն էր»։ «Մենք անսասան ենք մեր դիրքորոշումներում։ Ամերիկյան կողմն այժմ հստակ պատկերացում ունի Իրանի դիրքորոշման վերաբերյալ»,- շեշտել է նա։               
 

«Հնարավոր չէ լինել կազինոյի մեջ և հաղթել կազինոյին»

«Հնարավոր չէ լինել կազինոյի մեջ և հաղթել կազինոյին»
28.06.2013 | 23:22

«Նախախորհրդարան» քաղաքական նախաձեռնության համակարգող ԳԱՐԵԳԻՆ ՉՈՒԳԱՍԶՅԱՆԻ հետ մեր հարցազրույցը վերածվեց բուռն բանավեճի, որը ներկայացնում ենք մասնակի խմբագրումներով:

-Պարոն Չուգասզյան, «Նախախորհրդարանն» այսօր Ազատության հրապարակում հրավիրում է քննարկում: Մինչ այդ էլ քանիցս հանրահավաքներ է հրավիրել: Ըստ Ձեզ` այսօր ի՞նչ ռեալ քայլեր պետք է արվեն, որպեսզի ժողովուրդը, հերթական անգամ գալով հրապարակ, չբախվի հիասթափության և չկորցնի հավատը ընդդիմադիր ուժի նկատմամբ:
-Ձեր հարցի մեջ կան մի շարք պնդումներ, որոնց հետ ես համաձայն չեմ: Այն ընդդիմությունը, որը մենք ենք ներկայացնում, դնում է ոչ թե իշխանափոխության, այլ համակարգափոխության խնդիր: Մենք մաս չենք կազմում համակարգին: Հնարավոր չէ լինել կազինոյի մեջ և հաղթել կազինոյին: Եթե գործ ունենք բռնակալության հետ, ապա քաղաքական համակարգին մաս կազմելով` չենք կարող հաղթել: Մեր մոտեցումները տարբերվում են այն նախորդ մոտեցումներից, որոնք ունեցել է դասական ընդդիմությունը: Այդ մոտեցումներով կարելի է առաջնորդվել ժողովրդավարական երկրներում: Մենք դրել ենք զուգահեռ համակարգ ստեղծելու խնդիր: Մենք ստեղծում ենք այն դաշտը, որտեղ ժողովուրդը պետք է ցույց տա իր կամարտահայտությունը, և «նկարիչների միությունը» չի կարող նկարել, որովհետև ամեն ինչ բաց է լինելու այդ ընտրություններում: Այդ ընտրությունը, հանրաքվեն, որն ուզում ենք անցկացնել մենք, լինելու է բաց, և որևէ մեկը չի կարող թաքցնել արդյունքները:
Եթե հիշում եք, 1987-88 թվականներին սկզբում շատ քիչ մարդիկ էին գալիս հանրահավաքների, իսկ հետո, երբ գիտակցվեց ազգային շահը, ժողովուրդը հասկացավ, որ կայսրությունը գործում է իր ազգային շահերին դեմ, կանգնեց շատ ավելի հզոր մի թշնամու դեմ և հաղթեց հակառակորդին: Եթե դու Մոսկվայից պահանջում ես, և նա քեզ չի տալիս, դու ստանում ես: Մենք չենք պահանջում, թե անցկացրեք արդար ընտրություններ, այլ ինքներս ենք ստեղծում ներկայացուցչական զուգահեռ մարմին: Ժողովուրդը երբ տեսնում է, որ կա այլընտրանք, արդեն հավաքվում է այդ այլընտրանքի շուրջը, դառնում անհաղթահարելի ուժ:
-Չե՞ք կարծում, որ այսօր ինքնաբուխ կոչերով ժողովրդին հրապարակ բերելն արդեն ժամանակավրեպ է, և պետք է ամենօրյա հետևողական աշխատանք իրականացնել, ներգրավել ինտելեկտուալ մարդկանց, որոնք այդ աշխատանքի, իրավիճակը վերլուծելու, ուղիներ փնտրելու միջոցով կարող են արդյունքներ գրանցել:
-Դուք կարդո՞ւմ եք մեր նյութերը, հրապարակումները:
-Ոչ հաճախ, բայց հետևում եմ:
-Ձեր ասածը վերաբերում է հենց մեր ներգրաված քաղաքացիական ակտիվիստներին, ինտելեկտուալ մարդկանց: Եվ մենք, երբ հավաքներ ենք կազմակերպում, այդ հավաքները չենք անում միայն մարդկանց իրազեկելու համար, այլ ստեղծում ենք բջիջներ և դիմադրության այն ցանցը, որն էլ կիրականացնի համակարգափոխություն: Մենք ոչ թե խոսում ենք վաղվա մասին, այլ հենց այսօր այդ մարդկանց ենք ներգրավում, որոնք ստեղծելով ցանց, կարող են հանգեցնել համակարգափոխության: Աշխատանքը գնում է փուլ առ փուլ: Ինքնակազմակերպումը կատարվում է նաև հավաքների միջոցով և ինքնանպատակ չէ: Ժողովուրդը գալիս է ինքնակազմակերպվելու, ոչ միայն իրազեկվելու:
-Նախկինում քաղաքական ուժերը կոչեր են հնչեցրել, որ անպայման հաղթելու են, սակայն, երբ ժողովուրդը հետևել է նրանց և չի հասել շոշափելի արդյունքի` իշխանափոխության, վրա է հասել հիասթափությունը:
-Ովքե՞ր են հնչեցրել այդ կոչերը, մե՞նք:
-Մինչ օրս ընդդիմության հայտ ներկայացրած և գործող իշխանությունների դեմ պայքարի դուրս եկած ուժերը:
-Եթե Դուք այդպիսի հարցեր եք տալիս, նշանակում է, որ Ձեր «տնային աշխատանքը» չեք կատարել: Մենք նախկինների հետ գործ չունենք, մենք որակապես տարբեր ենք: Ես խոստում չեմ տալիս: Դուք, որպես լրագրող, պատրա՞ստ եք դիմադրության ոչ թե ընտրությունների ժամանակ կամ դրանից հետո, այլ հենց հիմա, այս պահին: Երբ մասնակցում եք գործընթացին, հենց այդ պահից տեր եք կանգնում Ձեր արժանապատվությանն ու Ձեր երեխաների ապագային: Դա է հենց ստեղծում այն միջավայրը, որից էլ ծնվելու է նոր իշխանությունը: Ընտրությունների դասական ճանապարհը չի աշխատում Հայաստանում: Վերացե՛ք այդ կարծրատիպերից: Մենք ստեղծում ենք զուգահեռ մարմիններ, պայմանագիր ենք կնքում, որից հետո կստեղծվի նոր իշխանություն: Այ, երբ Դուք կստորագրեք այդ պայմանագիրը, այդ դեպքում լինելու է ոչ թե իշխանության, ԿԸՀ-ի կազմակերպած ընտրությունը, այլ մեր: Դուք պայմանագիր եք ստորագրում, որ մենք պատրաստ ենք ստեղծել այս մարմինը և լիազորել այս, այս, այս անձանց: Այդ մարմինը, որը լինելու է քաղաքացիական անհնազանդության մարմին, իշխանության հայտ է ներկայացնելու: Եվ իշխանությունը չհանձնելու դեպքում քաղաքացիական անհնազադություն է կազմակերպվելու: Այդ ժամանակ ժողովուրդը կծնի Բաղրամյան 26-ին զուգահեռ Բաղրամյան 29, և Բաղրամյան 26-ում լինելն արդեն անիմաստ կդառնա: Հիշենք, թե ինչպես 88-ին տապալվեց կոմունիստական ահռելի բուրգը:
-Հայաստանում շատերն են դժգոհում իշխանությունից, հայտարարում, որ իրենք ընդդիմադիր են, բայց կյանքը ցույց է տալիս, որ նույն ընդդիմադիր կուսակցական առաջնորդները գնում են ոչ թե միավորման, այլ պառակտման ճանապարհով, չեն միավորվում ընդհանուր խնդիրների շուրջ:
-Ձեր հիշողության հորիզոնը սահմանափակվում է 1990 թվականից հետո տեղի ունեցող գործընթացներով: Ես էլ բերում եմ 88-ի օրինակը, երբ ժողովուրդը միավորվել է և հասել հաջողության: Ձեր նշած հորիզոնը քսան տարի է ընդգրկում, իմ նշածը` քսանհինգ տարի: Այդ ժողովուրդը, որին փնովում եք, կարող է միավորվել:
-Ես ժողովրդին չեմ փնովում, ժողովուրդը հարկ եղած դեպքում միշտ էլ ոտքի է կանգնել, կուսակցական-քաղաքական վերնախավը չի միավորվել տարբեր պատճառներով:
-Դուք քաղաքական վերնախավի մե՞ջ եք տեսնում մեղքը: Քաղաքական առաջնորդները քսանհինգ տարի առաջ ժողովրդին հաղթանակի տարան Ղարաբաղում: Ես Ձեզ հետ համաձայն չեմ, Ձեր պնդումները քսան տարվա պնդումներ են: Հայ ժողովուրդն ունի հազարամյակների փորձ, բայց ես հենց քսանհինգ տարվանն եմ ասում, որ քսանհինգ տարվա մեջ հաղթանակներ է գրանցել: Իսկ Դուք ջուր եք լցնում թշնամու ջրաղացին, որ ժողովուրդը միավորվել չգիտի, հաղթել չի կարող: Դուք մեղադրում եք ժողովրդին, որ չի կարողանում ծնել քաղաքական վերնախավ: Ես չեմ կարող ընդունել Ձեր մոտեցումը, որովհետև, որպես լրագրող, հուսահատություն եք ավելացնում: Ես ասում եմ` միայն մեր պատմությանը նայենք, մեր հաղթանակներին, հպարտանանք: Եթե քաղաքական վերնախավն այլասերվել է, սխալներ արել, դրանք պետք է վերլուծել: Նրանք, ովքեր ասում են, որ հայ ժողովուրդը չի կարող միավորվել, ջուր են լցնում հակառակորդի ջրաղացին: Մեր ժողովուրդն ունեցել է և՛ վերելքներ, և՛ վայրէջքներ: Բարի լինենք վերելքները վերլուծել, վայրէջքները հասկանալ, թե ինչու է այդպես եղել:
-Դուք նաև դասավանդել եք բուհում: Այսօր շատ է խոսվում, որ ունենք նոր մտածողության տեր հիանալի երիտասարդություն: Որքանո՞վ են նրանք ներգրավված հասարակական-քաղաքական գործընթացներում, երբ բուհերում, մեղմ ասած, չի խրախուսվում քաղաքական և քաղաքացիական ակտիվությունը:
-Եղե՞լ եք Մաշտոցի պուրակում, շփվե՞լ եք բնապահպանների, մյուս ակտիվիստների հետ: Քաղաքական ու քաղաքացիական ակտիվություն հենց այդ երիտասարդներն են ցուցաբերում, որոնք էլ մեր վաղվա առաջնորդներն են լինելու: Նրանք կարողանում են Թռչկանը ազատագրել, ազատագրեցին Մաշտոցի պուրակը, հստակ պահանջներ են առաջ քաշում:
-Դուք և՞ս կարծում եք, որ պետք է հենվել քաղաքացիական նախաձեռնությունների, ոչ թե կուսակցությունների վրա:
-Պետք է լինի համակարգափոխություն: Կուսակցությունները պատկանում են ներկայացուցչական ժողովրդավարությանը, պետք է լինի ուղիղ ժողովրդավարություն: Մենք մտել ենք մի փուլ, երբ քաղաքացիական նախաձեռնությունները կհանգեցնեն համակարգափոխության, հետո նոր համակարգում արդեն կաշխատեն նոր կուսակցությունները: Կառավարման համակարգը պետք է լինի ժողովրդավարական, մեր տիպի երկիրը չի կարող օլիգարխների միջոցով ղեկավարվել: Այն արտաքին քաղաքական խնդիրները, որոնք ունի մեր երկիրը, չի կարող այս ձևով գոյատևել: Նման սոցիալական բևեռվածության պայմաններում ժողովուրդը չի կարող պաշտպանել իր երկիրը:


Թագուհի ՀԱԿՈԲՅԱՆ

Դիտվել է՝ 2697

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ