Ինչ ուզում՝ անում են, ձեռքերը բռնող չկա:
Պառլամենտ չկա, իրավապահ համակարգը շարունակում է անիրավչությամբ զբաղվել, իսկ ամոթանք ու կշտամբանք տվող հոգևորականները, որպես կանոն, այս հարցերի վերաբերյալ պահպանում են լռություն :
ՈՒ կրկին հորդուն կարկտահարվում է հայոց 5000-ամյա ազգապետական տաճար-տունը: Կիսալուսին յաթաղանը զորագնդեր է հանում փողոց: Թուրանաթուրքական երազանքն անկախ Հայաստանում կարծես թե միս ու արյուն է ստանում: Խնկարկու կռապաշտների ենիչերիական ավանգարդը հերթական գրոհն է ձեռնարկում: Թիրախում մեր ազգային պետական ինքնության գլխավոր պատվարն է` Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածինն ու Վեհափառը հայոց:
Ես պատմաբան չեմ, ավելին, չգիտեմ, թե ինչ է նշանակում պատմաբան լինել: Ինտերնետի դարում ցանկացած երկրի պատմության մասին կարելի է գտնել բազմաթիվ տեքստեր՝ տարբեր տեսանկյուններից շարադրված ու տարբեր շահեր հետապնդող: Էլ չեմ խոսում արհեստական բանականության հնարավորությունների մասին:
Հայաստանի ապագան կարող է լինել երաշխավորված բացառապես անվտանգային համակարգի բոլոր ռեսուրսների մոդեռնիզացմամբ, իսկ ռազմական բաղադրիչի` որակական ու քանակական կատարելագործման ու հզորացման ճանապարհով։
Այս օրերին Թուրքիայում «Վերադարձը Արևմտյան Ադրբեջան՝ որպես մարդու իրավունքների գերակայության կարևոր պայման» թեմայով բավականին ներկայացուցչական միջազգային կոնֆերանս է ընթանում, որի շրջանակներում ՀՀ տարածքային ամբողջականության դեմ բազմաթիվ ելույթներ են հնչել...