Շատերը զարմանում կամ վրդովվում են, թե ինչու է Նիկոլ Փաշինյանը Կուրբան Բայրամ տոնի առիթով շնորհավորել Թուրքիայի նախագահ Էրդողանին և Ադրբեջանին։ Բա ի՞նչ աներ։ Ինքն իր տերերին է շնորհավորել և նրանցից ունի ակնկալիք, այլ ոչ թե հայ ժողովրդից, որի եկեղեցու դեմ թրքահաճո պայքար է սկսել...
Վերջերս քննարկվող հարցերից մեկն այն է, որ Փաշինյանը օրակարգ է թելադրում, բոլոր ելույթ ունեցողները ընդդիմությունից լինի, թե ընդհանրապես հակաիշխանական ճամբարից, ցավով հայտնում են, որ Փաշինյանը թելադրում է օրակարգ...
Եթե ընդդիմությունը շարունակի քաղաքական պայքարը կառուցել միայն հակափաշինյան հռետորաբանության վրա՝ առանց ժողովրդին առաջարկելու հստակ, իրագործելի ու փաստերով հիմնավորված ճանապարհային քարտեզ, ապա 2026-ը ոչ թե պատմական շանս է դառնալու, այլ՝ հերթական քաղաքական մեծ հիասթափություն...
Հայաստանի Երրորդ Հանրապետության տակ ականները շարվել են 1994-ի զինադադարից անմիջապես հետո: Տեղեկացվածներն ու հետազոտողները գիտեն, որ «գունավոր հեղափոխությունների» տեխնոլոգիաների կիրառման առաջին փորձարկումը եղել է Հայաստանում՝ 1996-ի նախագահական ընտրության ժամանակ...
ա) Մենք չունենք վարչապետի թեկնածու: Չունենք, թե այս ողբերգական իրավիճակում չենք կարող բանակցել ու երկու խմբակցությամբ միասնական թեկնածու առաջադրել՝ նույն բանն է...
Անկախ խոսք ու զրիցից՝ բոլորն են արձանագրել. Հայաստանում կա խորը համակարգային ճգնաժամ, այն է՝ գոյություն ունի ոչ մի բանի ունակ իշխանություն, միաժամանակ՝ ոչ մի բանի ունակ ընդդիմություն...
Նիկոլը միշտ նույն պարտիան է խաղում ժողովրդի դեմ ու շարունակում նույն քայլերն անելով՝ հաղթել:
Դավիթ Շահնազարյանը ժամանակին լավ խոսք ուներ։ Ասում էր. «խայտառակ արեցինք, խայտառակ արեցինք, խայտառակ արեցինք… խայտառակ եղավ ոչ»...
Հայաստանը կտրել Ռուսաստանից ու Իրանից (հյուսիս-հարավից) և տեղավորել Չինաստանից Եվրոպա (արեելք-արևմուտք) աշխարհատնտեսական առանցքում չի հաջողվելու, չնայած Հայաստանն իր կողմից ամեն բան արել է դրա համար. 2018-ին բեմականացրել է թավշյա հեղափոխություն, տուրք է տվել թուրքական պահանջներին` հրաժարվելով Արցախից, խոստացել է Սյունիքով անցնող ճանապարհը վերապատվիրակել...