«Մոխրացած աստուածաշունչեր, մոխրացած դաշնամուր, ամենուրեք մոխրակոյտեր են»

Ինչպիսի՞ն է իրավիճակը ազատագրված Քեսաբում, վտանգներից զե՞րծ են հայրենադարձ քեսաբցիները, հնարավո՞ր է նոր կյանքի մասին խոսել: irates.am-ի հարցերին պատասխանում է սիրիահայ գրող ՄԱՐԻԱՆԱ ՊԷՐԹԻԶԼԵԱՆ ՂԱԶԱՐԵԱՆԸ:

Երկու աղբիւրի «էքիզօլուխ» մեր տան կից, տեղի ունեցած են ամենաթեժ մարտերը, շրջակայ տարածքը վերածելով՝ ահաբեկիչներու, պետական բանակի եւ կամաւորական խումբերու՝ բացօթեայ անթաղ գերեզմանոցներու: Ինչպէս շատ մը տուներու, նաեւ իմ տանս բոլոր թանկարժէք իրերը կողոպտուած են, գիրքերս պատռտուած, տեղ- տեղ հրկիզուած են իրերը, պատուհաններն ու դռները իրենց ծխնիներէն տեղահանուած․կառոյցը կողէն ռմբակոծուած եւ փամփշտահարուած։
Հոգեւոր հայրեր, միութենական պատասխանատուներ, Քէսապցի այրեր, գիւղացիներ, մտահոգ են դարձեալ դատարկ Քէսապի համար, որու վրայ այս վերջին երկու օրերը կրկին հրասանդեր կը տեղան։
Սակայն արագիլները կամաց- կամաց կը սկսին վերադառնալ իրենց պապենական բոյնը՝ հաւատքով, յոյսով եւ վերանորոգ կամքով։
Պետութիւնը կուպրով պատած է շրջակայ վնասուած մայրուղիները, ականազերծած է, ականապատուած դաշտերը, կը խոստանայ էլեկտրական ցանցը համալրել։ Ջուրի ցանցային մատակարարումը, ինչպէս ըսի, մեր տղաքը իրենց տքնաջան հետապնդումներով քայլ առ քայլ կը փորձեն կատարել, կեանք եւ աւիւն հասցնելու համար վիրաւոր եւ բզքտուած պատերազմի ճիրաններէն ազատագրուած քաղաքին․Քէսապցին նախապէս ալ կրցած էր յաղթահարել այս բոլորը եւ աւերակներէն կրկին վերածնած փիւնիկի նման։
Բազմաբեղուն եւ սրտաճմլիկ պատմութիւններ կան, կողոպուտի ենթարկուած եւ հրդեհուած տուներու: Պղծուած շիրիմներ, գերեզմանոց որոնց դաժանագոյնը անխնաօրէն հիմնահատակ հրկիզուած հայ Աւետարանական եկեղեցին եւ Մշակոյթի Միսաքեան տունն է: Եկեղեցւոյ վրայ մակագրուած է ՝ Ֆարուք անուանումը, պատերուն վրայ մնացած սեւ գործին մասնակից խմբաւորումներու ճիւաղային արձանագրութիւններն ու մակագրութիւնները։ Մոխրացած աստուածաշունչեր, մոխրացած դաշնամուր, ամենուրեք մոխրակոյտեր են: Բարի եւ հոգածու ձեռքերու կը կարօտի այս բոլորը որ բուժուի ամէն բան։
Առաքելական եւ Կաթողիկէ եկեղեցիներուն մէջ դարձեալ կողոպուտ, խորաններու քանդում, կահոյքի հրկիզում եւ շիրիմներու պղծութիւն․․․
Պապենական հողին վերադարձը թէեւ հրաշքի համազօր էր, սակայն կարելի չէ նկարագրել բնիկ քէսապցիին ցաւը: Հակառակ այս բոլորին, անկոտրում է քէսապցիին կամքը, քէսապցին ժամադրուած է իր հայրենակիցներուն հետ, Աստուածածնայ տաղաւարը, իր երկրին մէջ, հարազատներուն հետ միասնաբար տօնելու։ Ես եւս կը ժամադրուիմ անոնց հետ:

Արմինե ՍԱՐԳՍՅԱՆ

Հ.Գ. - Ամբողջական զրուցը Մարիանա Պէրթիզլեան Ղազարեանի հետ` «Իրատես de facto»-ի առաջիկա համարներից մեկում:

Հեղինակի նյութեր

• Պատմության վկաները
• Վերացող ծաղիկներ
• Ձեռք մեկնելու գաղափարը առաքելության վերածվեց
• «Մի նայեք, որ փոքր է մեր երկիրը, եթե արդուկով այս սարերը հարթեցնեք, Չինաստանից մեծ կլինի»
• «Բանկ օտոման» գործողությունը ժամանակին ցնցել էր ամբողջ Եվրոպան
• «Դրսից մեզ վրա կա­րող են ազ­դել միայն ներ­սի գոր­ծիք­նե­րով»
• «Ե­րե­սուն տա­րի ձգ­վեց մեր ան­կա­խու­թ­յան պատ­մու­թ­յու­նը, մենք շա­հե­ցի՞նք»
• Մշա­կույ­թը հեռ­վից հե­ռու պահ­պա­նե­լու հույ­սով
• Անի­մա­ցիան, աշ­խարհն ու մենք
• «Մեր տա­րածք­նե­րը փոք­րա­ցան, ո­րով­հետև այդ­պես էլ չհաս­կա­ցանք, որ պետք է խմենք մեր բա­ժա­կով»
• Արվեստի ուժը
• Նոր մա­տե­նա­շա­րը ներ­կայաց­նում է արևմտա­հայ և ս­փ­յուռք­յան գրող­նե­րի
• Բե­մը կեն­դա­նու­թ­յուն է ստա­նում ա­ռայժմ միայն մա­նուկ­նե­րի հա­մար
• «Գիրք սիրողների համար սա իսկական մկնդեղ է` հյութեղ ու անտանելի»
• Հա­մաշ­խար­հա­յին դա­սա­կան­նե­րի ստեղ­ծա­գոր­ծու­թ­յուն­նե­րը՝ դու­դու­կով
• «Բնակ­չու­թ­յու­նը պատ­րաստ չէ, բայց տար­վում են աշ­խա­տանք­ներ»
• Ամա­նո­րի գի­շե­րը դի­մա­վո­րե­լու են ե­կե­ղե­ցում
• «Ջա­զի մեջ զգաց­վում է ապ­րածդ ժա­մա­նա­կաշր­ջա­նը»
• «Ե­թե չլի­ներ Փե­լե­շ­յա­նը, կար­ծում եմ, դեռևս գտած չէի լի­նի կի­նո­յում իմ ու­ղին»
• «Հու­շար­ձան­ներն այդ տա­րածք­նե­րի պատ­կա­նե­լու­թ­յան անձ­նագ­րերն են»

Մեկնաբանություններ