Հնագույն հայկական երաժշտության «Տաղարան» համույթի գեղարվեստական ղեկավար և դիրիժոր, ՀՀ մշակույթի վաստակավոր գործիչ Սեդրակ Երկանյանը հանդիսատեսի դատին կհանձնի Մարիա Վոլկոնսկայայի հուշագրության («Записи Марии Волконской») հիման վրա կոմպոզիտոր Էդուարդ Սադոյանի մոնո-օպերայի բեմականացումը: Դերակատարը միջազգային մրցույթների դափնեկիր Էկա Հորստկան է (սոպրանո): Առաջնախաղը կկայանա մարտի 27-ին, Կոմիտասի անվան կամերային երաժշտության տանը։
Մոնո-օպերան Էդուարդ Սադոյանը գրել է 35 տարի առաջ, մեծ թվով համերգային կատարումներ են եղել, սակայն մաեստրոն լրագրողների հետ հանդիպման ժամանակ ասաց, որ երկար տարիներ սպասել է բեմականացմանը: Սեդրակ Երկանյանը հավելեց, որ բեմականացման աշխատանքներն սկսել է աշնանից: Խորհուրդներով օգնել է ռեժիսոր Վիգեն Չալդրանյանը: Ֆինանսական աջակցություն չեն ստացել: Դիմել են Հայաստանում Ռուսաստանի դեսպանատուն, ՎիվաՍել-ՄՏՍ-ին, «Բիլայն» ընկերությանը: «Նրանք մերժման գեղեցիկ ձև ունեն, ասում են՝ ուշ եք դիմել,- ասաց Սեդրակ Երկանյանը:- Բայց տարիների փորձը ցույց է տալիս, որ երբ էլ դիմես, մեկ է, ուշ է կամ շուտ: Նման ֆինանսավորում լինում է, երբ կա ծանոթ-բարեկամ, կամ երբ հրահանգվում է վերևից: Դրա համար փորձեցինք առանց տուրևառության, մենք մեր ուժերով ներկայացումն իրականացնել»:
«Մարիա Վոլկոնսկայայի կերպարն ի՞նչ կարող է ասել 21-րդ դարի կնոջը, շատ չե՞ք հեռացել կնոջ այդ կերպարից»,- «Իրատես de facto»-ի հարցերին ի պատասխան ԷԿԱ ՀՈՐՍՏԿԱՆ ասաց, որ այդ կերպարն իր համար մինչև վերջ բացահայտված չէ և չի էլ բացահայտվի. «Նրանով շատերն են գերվել՝ սկսած Պուշկինից: Այդ կերպարն ինձ համար իրոք տիեզերական է, անհասկանալի: Ես վիճում եմ ինձ հետ, Մարիայի հետ, թե ինչպե՞ս կարելի է թողնել նորածին որդուն և հետևել աքսորյալ ամուսնուն, որին գրեթե չես ճանաչում: Հակասությունները, շերտերը շատ են: Երգելիս ես ինձ չեմ զգում 21-րդ դարում: Երգելիս, Մարիա Վոլկոնսկայային մարմնավորելիս է ստեղծվում այդ երաժշտությունն ինձ համար, հենց այդ պահին է Մարիան ապրում իր պատմությունը»:
Արմինե ՍԱՐԳՍՅԱՆ