«Այսօր թե՛ կինոյում, թե՛ թատրոնում ամենից պահանջված ժանրը կատակերգությունն է»

Հունիսի 24-ին և 26-ին ՈՒսումնական թատրոնում կկայանա «Օսկար» ներկայացման պրեմիերան: Կլոդ Մանիեի ստեղծագործության հիման վրա բեմադրված կատակերգությունը Վարդգես Բարսեղյանի մագիստրոսական աշխատանքն է, որը ղեկավարել է Երևանի փոխքաղաքապետ, արվեստի վաստակավոր գործիչ Արամ Սուքիասյանը:

ՎԱՐԴԳԵՍ ԲԱՐՍԵՂՅԱՆԸ irates.am-ի հետ զրույցում ասաց, որ բեմադրական աշխատանքները տևել են մոտ երեք ամիս: Դերերում բացառապես երիտասարդ դերասաններ են (Տաթևիկ Ադումյան, Արթուր Ղալումյան, Սոնա Վարդանյան և այլք): Բեմանկարիչն ու հագուստի ձևավորողը Անուշ Մելքումյանն է: «Մենք երկար ենք մտածել, ինչպես բեմում ստանալ ֆրանսիական մթնոլորտ, սկսած հագուստի ընտրությունից, դեկորացիայից, ընդհուպ դռան զանգն էինք երկար փնտրում, որ բեմում ներկայացվի 60-ականների Ֆրանսիան»,- ասաց ռեժիսորը: Նրա խոսքով` այսօր թե՛ կինոյում, թե՛ թատրոնում ամենից պահանջված ժանրը կատակերգությունն է, ինչը հավանաբար պայմանավորված է սոցիալ-տնտեսական վիճակով:

Անդրադառնալով` «Մեր շուրջն այնքան բաներ են կատարվում. ժամանակակից դրամատուրգների ժամանակակից կյանքին առնչվող պիեսները, ի՞նչ եք կարծում, ավելի մոտ, հարազատ չե՞ն լինի հանդիսատեսին» հարցին, զրուցակիցս ասաց, որ այսօր դժվար է գտնել լավ դրամատուրգիական գործեր, որ հնարավոր լինի դնել ժամանակին ստեղծված գործերի կողքին. «Բացի այդ, ռեժիսորի համար շատ դժվար է աշխատել հեղինակի հետ: Ռեժիսորն ուզում է փոփոխություն անել, հեղինակը չի համաձայնում: Ես ականատես եմ եղել այդ դաժան պրոցեսին»:
Ի՞նչ ճակատագիր` շարունակություն կունենա «Օսկար»-ը` հետաքրքրվեցի:
«Հույս ունեմ, որ բեմադրությունը հավանության կարժանանա: Ըստ այդմ` կորոշենք` տանե՞լ մարզեր, երկրից դուրս, մասնակցե՞լ փառատոների: Հույս ունենք, որ գոնե Հայաստանում, եթե ոչ արտերկրում, կարող ենք հաջողության հասնել»,-ասաց Վարդգես Բարսեղյանը:

Արմինե ԱԱՐԳՍՅԱՆ

Հեղինակի նյութեր

• Պատմության վկաները
• Վերացող ծաղիկներ
• Ձեռք մեկնելու գաղափարը առաքելության վերածվեց
• «Մի նայեք, որ փոքր է մեր երկիրը, եթե արդուկով այս սարերը հարթեցնեք, Չինաստանից մեծ կլինի»
• «Բանկ օտոման» գործողությունը ժամանակին ցնցել էր ամբողջ Եվրոպան
• «Դրսից մեզ վրա կա­րող են ազ­դել միայն ներ­սի գոր­ծիք­նե­րով»
• «Ե­րե­սուն տա­րի ձգ­վեց մեր ան­կա­խու­թ­յան պատ­մու­թ­յու­նը, մենք շա­հե­ցի՞նք»
• Մշա­կույ­թը հեռ­վից հե­ռու պահ­պա­նե­լու հույ­սով
• Անի­մա­ցիան, աշ­խարհն ու մենք
• «Մեր տա­րածք­նե­րը փոք­րա­ցան, ո­րով­հետև այդ­պես էլ չհաս­կա­ցանք, որ պետք է խմենք մեր բա­ժա­կով»
• Արվեստի ուժը
• Նոր մա­տե­նա­շա­րը ներ­կայաց­նում է արևմտա­հայ և ս­փ­յուռք­յան գրող­նե­րի
• Բե­մը կեն­դա­նու­թ­յուն է ստա­նում ա­ռայժմ միայն մա­նուկ­նե­րի հա­մար
• «Գիրք սիրողների համար սա իսկական մկնդեղ է` հյութեղ ու անտանելի»
• Հա­մաշ­խար­հա­յին դա­սա­կան­նե­րի ստեղ­ծա­գոր­ծու­թ­յուն­նե­րը՝ դու­դու­կով
• «Բնակ­չու­թ­յու­նը պատ­րաստ չէ, բայց տար­վում են աշ­խա­տանք­ներ»
• Ամա­նո­րի գի­շե­րը դի­մա­վո­րե­լու են ե­կե­ղե­ցում
• «Ջա­զի մեջ զգաց­վում է ապ­րածդ ժա­մա­նա­կաշր­ջա­նը»
• «Ե­թե չլի­ներ Փե­լե­շ­յա­նը, կար­ծում եմ, դեռևս գտած չէի լի­նի կի­նո­յում իմ ու­ղին»
• «Հու­շար­ձան­ներն այդ տա­րածք­նե­րի պատ­կա­նե­լու­թ­յան անձ­նագ­րերն են»

Մեկնաբանություններ