ԱՄՆ-ի նախագահ Դոնալդ Թրամփը երկուշաբթի հայտարարել է, որ երկկողմ առևտրային հեռանկարների հարցում Եվրամիությունը շատ առումներով ավելի վատն է, քան՝ Չինաստանը։ «Նրանք զգալիորեն զիջում են։ Կտեսնեք։ Բոլոր հաղթաթղթերը մեր ձեռքում են»,- հավելել է նա։ ԱՄՆ ներմուծվող եվրոպական ապրանքների նկատմամբ Թրամփի սահմանած մաքսատուրքերը վերացնելու վերաբերյալ Վաշինգտոնի հետ մի քանի փուլով բանակցություններից անկախ՝ Եվրամիությունը դեռևս էական առաջընթացի չի հասել։               
 

Սեփական կաշին փրկելու համար Թրամփը գնաց արկածախնդրության

Սեփական կաշին փրկելու համար Թրամփը գնաց արկածախնդրության
15.12.2017 | 01:04

Քիչ չեն պատմության մեջ դեպքերը, երբ հզոր կայսրություններն անսպասելի փլուզվել են ոչ թե այն պատճառով, որ երկրում սով է եղել, երաշտ կամ կործանարար աղետներ, այլ որ երկրի ղեկին հայտնվել է կառավարելու ունակություններից հեռու բախտախնդիր մեկը: Ասածիս վառ օրինակն է ԽՍՀՄ-ը: Բախտախնդիր մի կառավարող, մի դեմագոգ հսկայական երկիրն իր կառավարման մի քանի տարում հիմնահատակ քանդեց: Պատմությունը, անշուշտ, կբացահայտի, թե արտասահմանյան հետախուզական մարմիններն ինչ տվյալների էին տիրապետում այդ անձի նկատմամբ, բայց այսօր աշխարհը լավ գիտի, թե ինչ է իրենից ներկայացնում ԱՄՆ-ի պես հզոր պետության անկանխատեսելի ղեկավարը: Գործող նախագահների իմպիչմենտի հարուստ փորձ ունեցող երկրում նույն բախտն էր սպասում նաև Թրամփին: ԱՄՆ-ը փաստացի կառավարող հրեական լոբբին լուռ հավաքում է այս կամ այն նախագահի նկատմամբ մերկացնող փաստեր և հարմար պահին անցնում է գրոհի, նախազգուշացնելով՝ հօգուտ Իսրայելի անում ես այս գործողությունները, կամ էլ քեզ «կկախեն»:

Հիշենք ոչ հեռավոր անցյալում ԱՄՆ-ի նախագահ Քլինթոնի ու Լևինսկայայի պատմությունը: Թրամփին սպասում էր մի գործընթաց, որը պիտի ավարտվեր նրա իմպիչմենտով: Թրամփը գնում է արաբական աշխարհ, ԱՄՆ-ի հավատարմությունը արտահայտում մուսուլմանների նկատմամբ և ընդամենը մի քանի ամիս հետո կայացնում է մի որոշում, ինչով, մեղմ ասած, թքում է մուսուլմանական աշխարհի վրա: Երուսաղեմը Իսրայելի մայրաքաղաք ճանաչելու Թրամփի որոշումը դուրս է բանականության բոլոր սահմաններից: Թե որ քաղաքն է ճանաչվում պետության մայրաքաղաք, դա զուտ տվյալ պետության ներքին գործն է, բայց որ մեկ այլ պետության կամայական վճռով այս կամ այն քաղաքը կարող է ճանաչվել երրորդ պետության մայրաքաղաք, դուրս է միջազգային ցանկացած նորմի շրջանակներից: Թրամփի որոշումը ոչ այլ ինչ է, եթե ոչ ուժի դրսևորման լկտի օրինակ, որը հարվածի տակ է դնում սեփական երկրի անվտանգությունը: Ես երբեք չեմ արդարացրել ահաբեկչությունը, բայց թույլ տվեք ասել` իսկ ի՞նչ պիտի անեն այդ որոշումից դժգոհ մուսուլմանները, որոնք չունեն ԱՄՆ-ի հզորությունը, բայց պատրատ են «Ալլահ, աքբար» ասելով պայթեցնելու իրենց: Երուսաղեմը դարավոր սուրբ քաղաք է, տարբեր կրոնների համատեղ գոյատևման հիանալի օրինակ: Ճիշտ է, երբ Օմարը գրավեց Երուսաղեմը, նա բարյացակամ վերաբերվեց քաղաքում առկա քրիստոնեական սրբություններին (կարելի է ասել` հայերը հանգիստ շունչ քաշեցին), միայն հրեական տաճարը քանդեց` մզկիթ կառուցելով:


Անշուշտ, հրեաները չեն մոռացել դա և գուցե փորձում են անել այն, ինչն Օմարը արեց իրենց սրբությունների նկատմամբ, որը, անշուշտ, կհանգեցնի ծայրահեղ ծանր հետևանքների: Այսօր Թրամփն իր որոշումով հիմք է դնում ծայրահեղ քայլերի: Երուսաղեմը պետք է հեռու պահել քաղաքականությունից` նրան վերապահելով ինքնակառավարվող քաղաքի կարգավիճակ:


Սոկրատ ՀՈՎՍԵՓՅԱՆ

Հ.Գ. Մարդկային ոգու ողջ սրիկայությունը երբեք այնքան սուր չի դրսևորվում, որքան իշխանությունը պահելու պարագայում: Թրամփի որոշումը ասվածի վառ օրինակն է: Իրոք, իշխանությունը քաղցր պտուղ է:

Դիտվել է՝ 4514

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ