ԱՄՆ-ի հատուկ դեսպանորդ Սթիվ ՈՒիտկոֆը թույլատրելի է համարել Աբրահամի համաձայնագրերի ընդլայնումը, նշելով, որ Հայաստանն ու Ադրբեջանը կարող են միանալ դրանց ապագայում։ «Մենք կարծում ենք, որ շատ, շատ մոտ ենք այդ երկրներում հակամարտությունների վերջնական լուծմանը։ Ես կարծում եմ, որ երկուսն էլ կարող են ցանկանալ միանալ Աբրահամի համաձայնագրերին»,- ասել է Ուիտկոֆը։ ԱՄՆ-ի հատուկ ներկայացուցչի խոսքով՝ սա շատ կարևոր նախաձեռնություն է երկրի նախագահ Դոնալդ Թրամփի համար, և նա հավատում է դրան։               
 

Բավական է թի­րա­խա­վո­րեք պա­տե­րազմ ան­ցած մարդ­կանց

Բավական է թի­րա­խա­վո­րեք պա­տե­րազմ ան­ցած մարդ­կանց
15.10.2019 | 00:47

Ար­ցա­խի հե­րոս Վի­տա­լի Բա­լա­սա­նյա­նի` LIVEnews.am-ին օ­րերս տված հար­ցազ­րույցն ակն­հայ­տո­րեն տե­ղիք է տվել իշ­խա­նու­թյան գնա­լով նոս­րա­ցող փա­շի­նյա­նա­կան թևի ու վար­չա­պե­տի ֆեյս­բու­քյան մանկ­լա­վիկ­նե­րի` նրան ստր­կամ­տո­րեն ծա­ռա­յող հաճ­կա­տար­նե­րի, պնա­կա­լեզ­նե­րի հիս­տե­րիա­յին: Ար­ցա­խի հե­րո­սի հաս­ցեին հայ­հո­յանք­ներն ու սպառ­նա­լիք­նե­րը, նույ­նիսկ նրան հե­րո­սի կո­չու­մից զր­կե­լու պա­հանջ­նե­րը հա­ջոր­դում են մի­մյանց, քա­ղա­քա­կան մթ­նո­լոր­տը գնա­լով շի­կա­նում է ու դառ­նում տագ­նա­պա­լի:


Վի­տա­լի Բա­լա­սա­նյա­նի դեմ հան­դես ե­կող­նե­րը, գրե­թե ա­ռանց բա­ցա­ռու­թյան, նրա խոս­քը հա­մա­տեքս­տից կտր­ված են ներ­կա­յաց­նում` թաքց­նե­լով Բա­լա­սա­նյա­նի ա­սա­ծի մի մա­սը, այ­սինքն` պայ­ման­նե­րը, նա­խադ­րյալ­նե­րը, ո­րոնց առ­կա­յու­թյան դեպ­քում նա, Ար­ցա­խի, ին­չու ոչ, նաև Հա­յաս­տա­նի Հան­րա­պե­տու­թյան հայ­րե­նա­սի­րա­կան ու­ժերն ի­րա­կա­նու­թյուն կդարձ­նեն հրա­պա­րա­կայ­նո­րեն աս­ված զգու­շա­ցու­մը: Վեր­ջերս էլ մարդ­կու­թյանն ան­հայտ ու նույ­նիսկ հա­յաս­տան­ցի­նե­րից քչե­րին հայտ­նի պատ­գա­նա­վոր­նե­րից մե­կը` իշ­խող «Իմ քայ­լը» խմ­բակ­ցու­թյու­նից, Վի­տա­լի Բա­լա­սա­նյա­նին նկա­տի ու­նե­նա­լով և ի­րեն ծի­ծա­ղե­լի վի­ճա­կի մեջ դնե­լով, զգու­շաց­րել էր` «Թող զգույշ լի­նի, որ հան­կարծ գլ­խին ծանր բան չընկ­նի», կար­ծես թե այդ ծանր բա­նե­րի հա­մար իր գլու­խը բա­ցա­ռու­թյուն է…


Ան­տե­ղյակ­նե­րին տե­ղե­կաց­նենք, ո­մանց էլ «հի­շեց­նենք», թե ինչ է ա­սել Վի­տա­լի Բա­լա­սա­նյա­նը.
«Երբ որ մենք 2016 թվա­կա­նին, կա­րե­լի է ա­սել, նե­րե­ցինք այդ ա­հա­բե­կիչ­նե­րին, չս­պա­նե­ցինք, հի­մա հայ­տա­րա­րում եմ բո­լո­րին, որ ֆի­զի­կա­պես ոչն­չաց­նե­լու ենք նրանց, ով­քեր փոր­ձեն ոտ­նձ­գու­թյուն ի­րա­կա­նաց­նել թե՛ իմ, թե՛ մեր ժո­ղովր­դի, թե՛ պե­տու­թյան, թե՛ պե­տա­կա­նու­թյան, թե՛ սահ­ման­նե­րի, թե՛ իշ­խա­նու­թյուն­նե­րի (Ղա­րա­բա­ղի իշ­խա­նու­թյուն­նե­րին է վե­րա­բե­րում) նկատ­մամբ»:


Ըն­դգ­ծում եմ` ես էլ եմ նույ­նը հայ­տա­րա­րում, և ո՞ր հա­յը չի ստո­րագ­րի Ար­ցա­խի հե­րո­սի այս խոս­քե­րի տակ… Բա­լա­սա­նյա­նի դեմ վայ­րա­հա­չող ամ­բո­խը, ոռ­նա­ցող ոհ­մա­կը, նրանց թվում ոչ միայն Նի­կո­լի զոմ­բի­ներ ու «Ֆեյս­բու­քում» ա­ռյուծ կտ­րած ֆեյ­քեր, այլև պե­տա­կան բարձ­րաս­տի­ճան պաշ­տո­նյա­ներ, նե­րա­ռյալ` բա­նա­կից խու­սա­փած, ան­տե­սում է, որ քրեա­կան ի­րա­վուն­քում առ­կա է անհ­րա­ժեշտ պաշտ­պա­նու­թյան ի­րա­վուն­քը, և որ անհ­րա­ժեշտ պաշտ­պա­նու­թյան պա­րա­գա­յում կա­տար­ված սպա­նու­թյու­նը հան­ցա­գոր­ծու­թյուն չի հա­մար­վում: Ա­վե­լին. յու­րա­քան­չյուր քա­ղա­քա­ցու պարտքն է իր ժո­ղովր­դի, պե­տու­թյան, պե­տա­կա­նու­թյան, պե­տու­թյան սահ­ման­նե­րի պաշտ­պա­նու­թյու­նը, ե­թե դրանց նկատ­մամբ ոտ­նձ­գու­թյուն է կա­տար­վում և ա­ռա­ջա­նում է նշ­ված պաշտ­պա­նու­թյան անհ­րա­ժեշ­տու­թյու­նը:


«Ի՞նչ է ա­րել մեր երկ­րի հա­մար պա­տա­հա­բար Ազ­գա­յին անվ­տան­գու­թյան խոր­հր­դի քար­տու­ղա­րի պաշ­տո­նին հայ­տն­ված ան­ձը, որ ի­րեն ի­րա­վունք է վե­րա­պա­հում ար­ձա­գան­քել գե­նե­րա­լի խոս­քին և դա­սեր տալ ու վի­րա­վո­րել նրան՝ «խու­լի­գան» ան­վա­նե­լով և «քա­ղա­քա­կան աղ­բա­նոց» ու­ղար­կե­լով,- օ­րերս հրա­պա­րակ­ված իր «ԱՆ­ԴԱՍ­ՏԻԱ­ՐԱԿ­ՆԵ­ՐԻՆ ԴԱՍ­ՏԻԱ­ՐԱ­ԿԵԼ» հոդ­վա­ծում հռե­տո­րա­կան հար­ցով հան­դես է ե­կել «Հրա­պա­րակ» օ­րա­թեր­թի գլ­խա­վոր խմ­բա­գիր Ար­մի­նե Օ­հա­նյա­նը և գրել,- ցա­վոք, մենք վեր­ջին տա­րին բազ­միցս լսել ենք ան­դաս­տիա­րակ ու «լա­փա­ռոշ» խոսք, երբ մար­դու ո՛չ վաս­տակն են հար­գում, ո՛չ տա­րի­քը։ Երբ ի­րեն­ցից ո­չինչ չներ­կա­յաց­նող­ներն ու­սու­ցիչ են դար­ձել և խելք ու խրատ են սո­վո­րեց­նում ի­րեն­ցից բազ­մա­պա­տիկ գի­տուն­նե­րին ու խե­լոք­նե­րին։ Բայց ա­մեն ինչ չափ ու սահ­ման ու­նի, և հան­րու­թյու­նը, սրանց ըն­կեր­ներն ու ծնող­նե­րը պետք է սաս­տեն սրանց։ Ի­րենց տեղն ու չա­փը սո­վո­րեց­նեն։ Այն, ինչ չեն սո­վո­րել ման­կու­թյան ու պա­տա­նե­կու­թյան տա­րի­նե­րին, հի­մա պետք է սո­վո­րեց­նեն»։


Վի­տա­լի Բա­լա­սա­նյա­նի դեմ հան­դես ե­կող­նե­րից մեկն էլ ԱԺ «Իմ Քայ­լը» դա­շին­քի ընտ­րա­ցու­ցա­կով պատ­գա­մա­վոր ըն­տր­ված, ՀՀ Ազ­գա­յին ժո­ղո­վի պաշտ­պա­նու­թյան և անվ­տան­գու­թյան հար­ցե­րի մշ­տա­կան հանձ­նա­ժո­ղո­վի նա­խա­գահ, 2016 թ. ապ­րի­լին ծա­վալ­ված ռազ­մա­կան գոր­ծո­ղու­թյուն­նե­րի հան­գա­մանք­ներն ու­սում­նա­սի­րող քն­նիչ հանձ­նա­ժո­ղո­վի նա­խա­գահ Անդ­րա­նիկ Քո­չա­րյանն է: Նա օ­րերս ա­սել է, թե «Վի­տա­լի Բա­լա­սա­նյանն ապ­րի­լյա­նի ժա­մա­նակ փիա­ռի հա­մար է գնա­ցել ա­ռաջ­նա­գիծ»: Ին­քը, ա­մե­նայն հա­վա­նա­կա­նու­թյամբ, հենց այդ­պես է վար­վել, ե­թե, ի­հար­կե, կյան­քում ընդ­հան­րա­պես ու­նե­ցել է հա­մար­ձա­կու­թյուն` ա­ռաջ­նա­գիծ գնա­լու:
Ար­ձա­գան­քե­լով Վի­տա­լի Բա­լա­սա­նյա­նի վե­րա­բե­րյալ Անդ­րա­նիկ Քո­չա­րյա­նի հի­շյալ խոս­քին, «Ֆեյս­բուք»-ի օգ­տա­տե­րե­րից Alen Ghulyan-նն իր է­ջում գրել է.


«Տո դու ի՞նչ գի­տես պա­տե­րազմն ու ա­ռաջ­նա­գիծն ինչ են, որ­տե­ղից են սկս­վում և որ­տեղ են վեր­ջա­նում այս երկ­րի խրա­մատ­նե­րը.. Քա­նի՞ ան­գամ ես ռմ­բա­կո­ծու­թյան տակ մնա­ցել, քա­նի՞ վի­րա­վոր ըն­կեր ես մար­տի դաշ­տից հա­նել.. Կյան­քում մեկ սան­տի­մետր հող ա­զա­տագ­րած կա՞ս։ Հե­րիք է թի­րա­խա­վո­րեք պա­տե­րազմ ան­ցած մարդ­կանց։ էն­քան եք խո­րա­ցել էդ փիա­ռի մեջ ու մնա­ցել դրա տակ, որ ա­մեն ին­չի մեջ միայն փիառ եք փնտ­րում ու տես­նում։ Սթափ­վեք»։
«Եվ այս բո­լոր բա­ցա­սա­կան ար­տա­հայ­տու­թյուն­նե­րը, նկա­րագ­րու­թյուն­նե­րը այն­պի­սի մարդ­կանց կող­մից են, ով­քեր ոչ մի կա­թիլ ա­րյուն կամ քր­տինք չեն թա­փել և մինչև այ­սօր չեն հաս­կա­ցել և կամ գի­տակ­ցա­բար քա­ղա­քա­կան կեղ­տոտ շա­հար­կում­ներ են ա­նում, ինչ­պես կա­վատ և պոռ­նիկ»,- հե­րո­սի հաս­ցեին Քո­չա­րյա­նի նույն խոս­քի առն­չու­թյամբ իր է­ջում գրել է «Ֆեյս­բուք»-ի օգ­տա­տե­րե­րից մեկ ու­րի­շը` Ար­ցա­խյան պա­տե­րազ­մի մաս­նա­կից, «Խա­չա­կիր­ներ» ջո­կա­տի շտա­բի պետ Շա­հե Ա­ճե­մեա­նը:


2016 թ. ապ­րի­լյա­նի ար­դյուն­քը բո­լո­րո­վին այլ կլի­ներ, Ար­ցա­խի և, ընդ­հան­րա­պես, հա­յե­րիս հա­մար ող­բեր­գա­կան ու, հնա­րա­վոր է, նույ­նիսկ ա­ղե­տա­լի կլի­ներ (ընդ­հուպ թշ­նա­մու կող­մից Ստե­փա­նա­կեր­տի գրա­վու­մը կամ Ար­ցա­խի կո­րուս­տը), ե­թե Վի­տա­լի Բա­լա­սա­նյա­նը ճիշտ ժա­մա­նա­կին ու ճիշտ տե­ղում չհայ­տն­վեր, իր հա­տու հրա­մա­նով ու պաշտ­պա­նու­թյան բա­նա­կի նա­խա­հար­ձակ գոր­ծո­ղու­թյուն­նե­րով չկան­խեր Ակ­նա­յի ուղ­ղու­թյամբ հա­կա­ռա­կոր­դի զոր­քի պլա­նա­վո­րած ճեղ­քու­մը և բլիցկ­րի­գով ա­ռաջ­խա­ղա­ցու­մը Ստե­փա­նա­կեր­տի ուղ­ղու­թյամբ: Սա, որ շատ հա­յե­րի է հայտ­նի, նույ­նիսկ պատ­մու­թյան դա­սագր­քե­րի մեջ պետք է մտ­նի: Այ­սօր մենք ազ­գո­վին պետք է շնոր­հա­կալ և ե­րախ­տա­պարտ լի­նենք Վի­տա­լի Բա­լա­սա­նյա­նին: Ի­րա­կա­նու­թյու­նը, կար­ծում եմ, նույ­նիսկ Անդ­րա­նիկ Քո­չա­րյա­նին է հայտ­նի, բայց այդ մար­դուց կա­րե­լի՞ է ե­րախ­տա­գի­տու­թյուն ակն­կա­լել…


Անդ­րա­նիկ Քո­չա­րյա­նին ԱԺ պաշտ­պա­նու­թյան և անվ­տան­գու­թյան հար­ցե­րի մշ­տա­կան հանձ­նա­ժո­ղո­վի և հի­շյալ քն­նիչ հանձ­նա­ժո­ղո­վի նա­խա­գահ ընտ­րե­լը, նրան նշ­ված պաշ­տոն­նե­րը վս­տա­հելն ար­դեն իսկ նոն­սենս է, ան­հե­թե­թու­թյուն, ե­թե չա­սենք ազ­գա­յին անվ­տան­գու­թյան, ա­պա տրա­մա­բա­նու­թյան ու բա­րո­յա­կա­նու­թյան դեմ մի բան, ինչ­պես և… վար­չա­պե­տի պաշ­տո­նում Փա­շի­նյա­նի հայ­տն­վե­լը: Քո­չա­րյա­նին վե­րոն­շյալ պաշ­տոն­նե­րին բե­րող­նե­րը հա­վա­նա­բար կար­ծում են, թե բո­լոր մար­դիկ, հատ­կա­պես բո­լոր գյում­րե­ցի­նե­րը մո­ռա­ցել են, թե Գյում­րիում ինչ վի­ճակ էր, երբ նա, ինչ­պես ԱԺ-ի պաշ­տո­նա­կան կայ­քում է ներ­կա­յաց­ված, 1994-1996 թթ. Ա­ղե­տի գո­տում կա­ռա­վա­րու­թյան ար­տա­կարգ լիա­զոր ներ­կա­յա­ցու­ցիչն էր (այլ տե­ղե­կու­թյուն­նե­րի հա­մա­ձայն` Շի­րա­կի մար­զում 1993-1995 թթ. նա­խա­գա­հի լիա­զոր ներ­կա­յա­ցու­ցի­չը): Ին­քը` Անդ­րա­նիկ Քո­չա­րյանն էլ գու­ցե նույնն է մտա­ծում: Այն ժա­մա­նակ­վա Գյում­րին մո­ռա­ցած­ներ, ի­հար­կե, կան, բայց բո­լո­րը չէ, որ մո­ռա­ցել են… Հա­մե­նայն դեպս, մո­ռա­ցած­նե­րի հի­շո­ղու­թյու­նը թար­մաց­նե­լու նպա­տա­կով նրանց խոր­հուրդ եմ տա­լիս կար­դալ «ՈՎ Է Ի­ՐԱ­ԿԱ­ՆՈՒՄ ԱՆԴ­ՐԱ­ՆԻԿ ՔՈ­ՉԱ­ՐՅԱ­ՆԸ» (4 ) և «Հե­տաքր­քիր դր­վագ­ներ Անդ­րա­նիկ Քո­չա­րյա­նի ան­ցյա­լից՝ Գյում­րու ա­վե­րիչ երկ­րա­շար­ժից հե­տո» հոդ­ված­նե­րը: Քո­չա­րյա­նի ու թա­լա­նի հետ կապ­վա­ծը, սա­կայն, միայն Գյում­րիով չի սահ­մա­նա­փակ­վում…


«Ա­րա­րա­տի մար­զի Այ­գես­տան հա­մայն­քի ղե­կա­վար Սոկ­րատ Հով­սե­փյա­նը տե­ղե­կա­ցել է, որ ԱԺ «Իմ քայ­լը» խմ­բակ­ցու­թյան պատ­գա­մա­վոր Անդ­րա­նիկ Քո­չա­րյա­նը քա­ղա­քա­ցիա­կան հայց է ներ­կա­յաց­րել ընդ­դեմ «Հրա­պա­րակ» օ­րա­թեր­թի և ցան­կու­թյուն ու­նի դա­տա­րա­նում վկա­յու­թյուն տա­լու,- դեռ այս տար­վա մար­տի 25-ին «ԴՈՒ ԹԱ­ԼԱՆ­ՉԻ ԵՍ. ԳՅՈՒ­ՂԱ­ՊԵ­ՏԸ՝ ԱՆԴ­ՐԱ­ՆԻԿ ՔՈ­ՉԱ­ՐՅԱ­ՆԻՆ» վեր­տա­ռու­թյամբ հոդ­վա­ծի ներ­քո գրել է hraparak.am-ը (https://hraparak.am /post/364243387 ):- «Ես կա­րող եմ ա­սել, որ դու թեր­թին մե­ղադ­րել ես ա­նազն­վու­թյան մեջ, բայց դու թա­լան­չի ես, դու թա­լա­նել ես»,- մեզ հետ զրույ­ցում ա­սաց Հով­սե­փյա­նը։
Իսկ այժմ հա­կիրճ ներ­կա­յաց­նենք Սոկ­րատ Հով­սե­փյա­նի հրա­պա­րա­կում­նե­րից մե­կը. «Ա­ՌԱ­ՎՈՏ ՄԻՆ­ՉԵՎ ԺԱ­ՄԸ ՏԱ­ՍԸ ՍԻԿ­ՏԻՐ­ՆԵՐԴ ՔԱ­ՇԵՔ, ԹԵ ՉԷ ՀԱ­ՍԱ ԷԴ­ՏԵՂ ԿԳՅՈՒԼ­ԼԵՄ»

1992 թվա­կա­նի աշ­նա­նը դա­տա­խա­զու­թյան աշ­խա­տա­կից Հրա­չիկ Հով­հան­նի­սյա­նի հետ գոր­ծուղ­վել էինք Մեղ­րի` ստու­գում­նե­րի: Տե­ղա­ցի­նե­րը ա­նա­նուն դի­մում էին գրել և հայտ­նել, որ մի ամ­բողջ գնացք` մոտ 24 վա­գոն, բեռ­նա­վոր­ված բեն­զի­նով, դիզ­վա­ռե­լի­քով և այլ ապ­րանք­նե­րով թա­լան­վել է տե­ղի ՀՀՇ-ա­կան­նե­րի մի­ջո­ցով, ո­րոնց պա­րագ­լու­խը հայտ­նի ա­գա­րակ­ցի Ղևոնդն էր: Ստու­գում­նե­րից հե­տո, օր­վա վեր­ջում, գի­շե­րում էինք Ա­գա­րա­կում, դա­տա­վոր Ա­նա­հի­տի սկես­րոջ տա­նը: Գի­շեր­վա ժա­մը եր­կուսն էր, երբ բա­րե­համ­բույր տան­տի­րու­հին ա­սաց.
-Սոկ­րատ, քեզ հե­ռա­խո­սի մոտ են կան­չում:
Ա­նակն­կա­լի ե­կա մի պահ, ո­րով­հետև ոչ ոք չգի­տեր, թե որ­տեղ ենք գի­շե­րում: Երբ վերց­րի խո­սա­փո­ղը, մե­կը կո­պիտ տո­նով հարց­րեց.
-ՈՒ՞մ հետ եմ խո­սում:
Չկորց­նե­լով ինձ, շատ հան­գիստ պա­տաս­խա­նե­ցի.
-ՀՀ դա­տա­խա­զու­թյան քնն­չա­կան վար­չու­թյան դա­տա­խազ Սոկ­րատ Հով­սե­փյա­նի հետ:- Նա փոր­ձեց շա­րու­նա­կել խոս­քը, ես ընդ­հա­տե­ցի.
-Կնե­րեք, իսկ ե՞ս ում հետ եմ խո­սում:
-ՀՀ պաշտ­պա­նու­թյան նա­խա­րա­րի տե­ղա­կալ Անդ­րա­նիկ Քո­չա­րյա­նի,- ե­ղավ պա­տաս­խա­նը։
-Լսում եմ Ձեզ,- ա­սա­ցի ես:
-ՈՒ­րիշ ո՞վ կա հետդ:
Տվե­ցի Հրա­չիկ Հով­հան­նի­սյա­նի ա­նու­նը: Նա մեզ մայր հայ­հո­յեց և սպառ­նա­լով ա­սաց.
-Ա­ռա­վոտ մինչև ժա­մը տա­սը սիկ­տիր­ներդ քա­շեք, թե չէ հա­սա էդ­տեղ կգյուլ­լեմ:
Հա­զիվ տի­րա­պե­տե­լով ինձ` պա­տաս­խա­նե­ցի.
-Կող­քիս հի­մա կին կա, քեզ պես լկ­տի չեմ կա­րող լի­նել, ինչ վե­րա­բե­րում է մեզ գյուլ­լե­լուն` սր­տատ­րոփ սպա­սում եմ քեզ,- և ան­ջա­տե­ցի հե­ռա­խո­սը:
Ա­ռա­վո­տյան ժա­մը ին­նին գլ­խա­վո­րի ա­ռա­ջին տե­ղա­կալ Մի­շա Գրի­գո­րյա­նը կար­գադ­րեց չշա­րու­նա­կել ստու­գում­նե­րը և շտապ վե­րա­դառ­նալ Երևան: Փոր­ձե­ցի ա­ռար­կել, բայց նա ա­սաց.
-Խնդ­րում եմ, շտապ վե­րա­դար­ձեք:
Վե­րա­դառ­նա­լու հա­ջորդ օ­րը «Եր­կիր» թեր­թում հոդ­ված տպագր­վեց «Փոխ­նա­խա­րա­րը սպառ­նում է»: Պատ­գա­մա­վոր Կիմ Բա­լա­յա­նը այդ մա­սին խո­սեց Գե­րա­գույն խոր­հր­դի նիս­տի ժա­մա­նակ, նույ­նիսկ ա­ռա­ջար­կեց քրեա­կան գործ հա­րու­ցել ի­րենց պաշ­տո­նա­կան պար­տա­կա­նու­թյուն­նե­րը կա­տա­րե­լիս սպառ­նա­լիք տա­լու հա­մար: Բայց ո՜վ կա­րող էր սան­ձել օր օ­րի հզո­րա­ցող հրե­շին:


Ա­հա սա է Անդ­րա­նիկ Քո­չա­րյա­նի ի­րա­կան դեմ­քը:
«Էն վա­գոն­ներն ի՞նչ ե­ղան, թող Անդ­րա­նիկ Քո­չա­րյա­նը պա­տաս­խան տա,- ա­սում է Սոկ­րատ Հով­սե­փյա­նը և հա­վե­լում,- ե­թե Անդ­րա­նիկ Քո­չա­րյա­նը ինչ-որ բան կա­սի, թող գա։ Ին­քը խո­սում է պե­տա­կա­նու­թյու­նից, բայց զբաղ­վել է թա­լա­նով: Թա­լա­նել է»։
Այդ առն­չու­թյամբ ևս մեկ հոդ­վա­ծից հատ­ված` 2019 թ. ապ­րի­լի 16-ին հրա­պա­րակ­ված irates.am-ում, «Փառքդ շա՜տ, Աստ­ված, որ ո՛չ թա­լան­չի եմ, ո՛չ էլ տհաս» վեր­տա­ռու­թյան ներ­քո.
«Այդ նույն հար­ցազ­րույ­ցի ժա­մա­նակ պա­րոն Քո­չա­րյա­նը հայ­տա­րա­րեց նաև, որ ոմն հո­գե­կան հի­վանդ Սոկ­րատ Հով­սե­փյան ի­րեն մե­ղադ­րում է 30 տար­վա վա­ղե­մու­թյուն ու­նե­ցող չկա­տար­ված հան­ցա­գոր­ծու­թյան մեջ, որ այդ մա­սին ին­քը ժա­մա­նա­կին, այ­սինքն 1992 թվա­կա­նին, խո­սել է ՀՀ գլ­խա­վոր դա­տա­խազ Ար­տա­վազդ Գևոր­գյա­նի հետ և, որ նման դեպք չի ե­ղել: Մի եր­կու խոսք Գևոր­գյա­նի մա­սին: Դա այն մոր­թա­պաշտ, վախ­կոտ դա­տա­խազն էր, ո­րի ներ­կա­յու­թյամբ 1996 թվա­կա­նին կեղծ­ված ընտ­րու­թյուն­նե­րից բո­ղո­քող մի քա­նի ընդ­դի­մա­դիր պատ­գա­մա­վոր­նե­րի դա­տի տա­լու հա­մար Գևոր­գյա­նը (ա­սեմ, որ այդ գլ­խա­վոր դա­տա­խա­զի մա­սին հոդ­ված եմ տպագ­րել «Ա­վան­գար­դում» 1992 թվա­կա­նին և նրան հա­մե­մա­տել եմ Թա­լեյ­րա­նի հետ: Ես այդ ժա­մա­նակ աշ­խա­տում էի ՀՀ գլ­խա­վոր դա­տա­խա­զու­թյան քնն­չա­կան վար­չու­թյու­նում որ­պես դա­տա­խազ) միջ­նոր­դու­թյուն էր ներ­կա­յաց­րել ԱԺ-ին հա­մա­ձայ­նու­թյուն ստա­նա­լու նրանց նկատ­մամբ քրեա­կան հե­տապն­դում սկ­սե­լու հա­մար: Գլ­խա­վոր դա­տա­խա­զը կույր էր և խուլ այդ պա­հին, նա չէր տես­նում, թե իշ­խա­նա­մետ պատ­գա­մա­վոր­նե­րի ոհ­մա­կը ինչ­պես էր ծե­ծում և հայ­հո­յում ընդ­դի­մա­դիր­նե­րին:


Հի­մա անդ­րա­դառ­նամ բուն նյու­թին: Հար­ցազ­րույ­ցում մեր օ­րե­րի ԱԺ-ի պաշտ­պա­նու­թյան հար­ցե­րի հանձ­նա­ժո­ղո­վի նա­խա­գահն ա­սաց, որ այդ վա­գոն­նե­րը ե­ղել են ադր­բե­ջա­նա­կան: Լսե­լով նրա վեր­ջին խոս­քե­րը` հրճ­վե­ցի և ինքս ինձ ա­սա­ցի՝ պարզ­վում է մեր հե­րո­սը ոչ միայն թա­լան­չի է, այլև տհաս: Ե­թե վեր­լու­ծենք նրա խոս­քե­րը, վա­գոն­նե­րը ե­ղել են ադր­բե­ջա­նա­կան, այ­սինքն ըն­դու­նում է, որ ե­ղել է թա­լան, և լավ են ա­րել, ո­րով­հետև դրանք ադր­բե­ջա­նա­կան վա­գոն­ներ էին: Հա­նուն ճշ­մար­տու­թյան ա­սեմ, որ ա­յո, թա­լան­ված վա­գոն­նե­րի մեջ կա­յին Հա­յաս­տա­նի սե­փա­կա­նու­թյուն հան­դի­սա­ցող վա­գոն­ներ, ինչ­պես նաև Նա­խիջևան ու­ղարկ­վող ադր­բե­ջա­նա­կան վա­գոն­ներ: Ե­թե նույ­նիսկ ըն­դու­նենք, որ Հա­յաս­տա­նին հաս­ցեագր­ված վա­գոն­ներ չեն ե­ղել, ե­ղել են միայն ադր­բե­ջա­նա­կան, հի­մա ա­սեմ՝ այ սալ­դա­ֆոն, Ադր­բե­ջա­նի տա­րած­քում կա­յան­վել և թա­լան­վել էին հա­րյու­րա­վոր վա­գոն­ներ, ո­րոնք Հա­յաս­տա­նին էին հաս­ցեագր­ված, հետևա­բար Մեղ­րիում կա­յան­ված, բայց Նա­խի­ջա­նին հաս­ցեագր­ված վա­գոն­նե­րը ար­դեն Հա­յաս­տա­նի Հան­րա­պե­տու­թյան սե­փա­կա­նու­թյունն էին կազ­մում, ո­րով­հետև Ադր­բե­ջա­նը յու­րաց­րել էր Հա­յաս­տա­նին հաս­ցեագր­ված հա­րյու­րա­վոր վա­գոն­ներ: Այն­պես որ այդ վա­գոն­ներն ար­դեն մեր երկ­րի սե­փա­կա­նու­թյունն էին: Հի­մա ինչ­պե՞ս չա­սեմ, որ դու տհաս ես: Չեմ ա­սում, պա­րոն Քո­չա­րյան, որ դու հո­գե­կան հի­վանդ ես, ո­րով­հետև ես ի­րա­վա­բան եմ և լավ եմ հաս­կա­նում, որ մար­դու հո­գե­կան վի­ճա­կի մա­սին կա­րող է տր­վել եզ­րա­կա­ցու­թյուն միայն դա­տա­րա­նի կա­յաց­րած ո­րոշ­ման հի­ման վրա, այ­սինքն միայն դա­տաբ­ժշ­կա­կան փոր­ձաքն­նու­թյան եզ­րա­կա­ցու­թյան հի­ման վրա:

Այ, դրա հա­մար ա­սում եմ, որ դու՝ ՀՀ ԱԺ-ի պաշտ­պա­նու­թյան և անվ­տան­գու­թյան հար­ցե­րի հանձ­նա­ժո­ղո­վի նա­խա­գահ Անդ­րա­նիկ Քո­չա­րյան, տհաս ես:


Սոկ­րատ ՀՈՎ­ՍԵ­ՓՅԱՆ

Հ. Գ.-1. Այ տհաս, գո­նե ե­րե­սուն տա­րի անց ազն­վու­թյուն ու­նե­ցիր և ա­սա, մեզ՝ Մեղ­րի գոր­ծուղ­ված եր­կու դա­տա­խազ­նե­րիս, մայր հայ­հո­յե՞լ ես, թե՞ ոչ: Ա­սեմ նա­խա­պես, որ տղա­յա­վա­րի քֆուր եմ դնում սուտ խո­սա­ցո­ղին: Մտա­ծում եմ՝ այդ տհա­սին քարշ տա՞մ դա­տա­րան, թե՞ միայն այն բա­նից հե­տո, երբ հա­մար­ձա­կու­թյուն կու­նե­նա և տղա­մար­դա­վա­րի կա­սի՝ ա­յո՛, հայ­հո­յել եմ: Հա­կա­ռակ պա­րա­գա­յում չար­ժե տհա­սի հետ հան­դի­պել դա­տա­րա­նում»:


Սոկ­րատ Հով­սե­փյա­նի ա­սած­նե­րին չհա­վա­տա­լու հիմ­քեր չկան, հա­կա­ռա­կը` հիմ­քեր կան հա­վա­տա­լու, բայց հի­մա ոչ այդ մա­սին եմ ցան­կա­նում ծա­վալ­վել, ոչ էլ Անդ­րա­նիկ Քո­չա­րյա­նին հի­շեց­նել ժա­մա­նա­կին «Եր­կիր» օ­րա­թեր­թում իր մա­սին գրած իմ հոդ­վա­ծը: Շատ ա­վե­լի կարևոր է տագ­նա­պի զան­գեր խփե­լը, քա­նի որ Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նի ձե­ռամբ, գրա­վոր խոս­քով, լեզ­վով, «դի­րի­ժո­րու­թյամբ» և այլ գոր­ծո­ղու­թյուն­նե­րով Հա­յաս­տան աշ­խարհն ար­դեն իսկ երկ­փեղկ­ված է, երկ­պա­ռակտ­ված, կանգ­նած ներ­քին բա­խում­նե­րի շե­մին` սահ­մա­նին դրան ան­համ­բեր սպա­սող թշ­նա­մու դեմ հան­դի­ման: Շատ լավ հաս­կա­նում եմ ու դեռ ժա­մա­նա­կին զգու­շաց­րել եմ, որ ար­տա­քին ու­ժե­րը Փա­շի­նյա­նին իշ­խա­նու­թյան գա­լու հար­ցում էա­պես ա­ջակ­ցել են հենց այդ` միան­գա­մայն հաս­կա­նա­լի նպա­տա­կով: Ընդ ո­րում, Արևմուտ­քի այդ ու­ժե­րի սլաք­ներն ուղղ­ված են ոչ միայն Հա­յաս­տա­նի և Ար­ցա­խի, հայ ժո­ղովր­դի, այլև Ռու­սաս­տա­նի և Ի­րա­նի դեմ: Ափ­սոս, որ մեր ժո­ղովր­դի մի մա­սը դա ժա­մա­նա­կին չհաս­կա­ցավ, ո­մանք այ­սօր էլ դեռ չեն հաս­կա­ցել, իսկ երբ կհաս­կա­նան, կա­րող է ար­դեն չա­փա­զանց ուշ լի­նել: Ե­րա­նի Նի­կոլ Փա­շի­նյանն ինքն այս ա­մե­նը հաս­կա­նա ու վերջ տա ներ­կա­յիս երկ­պա­ռա­կու­թյան մղ­ձա­վան­ջին, կար­ծում եմ, դեռ ու­նե­նա­լով իր սխալ­ներն ուղ­ղե­լու հնա­րա­վո­րու­թյու­նը: Ա­ղո­թենք դրա հա­մար:

Ար­թուր ՀՈՎ­ՀԱՆ­ՆԻ­ՍՅԱՆ

Դիտվել է՝ 6276

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ