ԱՄՆ Պետքարտուղարությունը երեկ (14.09.2023-irates.am) վերջապես հստակ հայտարարեց, որ Հարավային Կովկասն իրենց համար վերջնականապես վերածվել է Ռուսաստանի, Իրանի և Չինաստանի դեմ պայքարի հարթակի։
Այսպիսի դեպքերում ասում են՝ պատերազմից հինգ պակաս է… Նկատի չունենք սոսկ այն իրողությունը, որ Հայաստանն այս պահին կիսապատերազմական իրավիճակում է, վերջին օրերին հաճախացել են Ադրբեջանի ԶՈՒ ստորաբաժանումների կողմից հայկական դիրքերի ուղղությամբ կրակոցները, դրանք արձանագրվում են գրեթե ամեն օր, երբեմն օրը 2 անգամ:
Եթե պատերազմ չլինի, և տա Աստված, որ Հայաստանը կարողանա խուսափել պատերազմից, իմ դիտարկմամբ՝ դա հնարավոր կլինի միայն ռուս-իրանական որոշակի փոխհամաձայնության, ՌԴ-Իրան շահերի շրջանակի ճշտման և կապուղիների կարգավիճակի շուրջ կոնսենսուսի արդյունքում:
Չկա, որովհետև, 1994 թ. ապրիլի 15-ին, երբ ԱՊՀ պետություններն ընդունեցին Հռչակագիր տարածքային ամբողջականության և սահմանների անձեռնամխելիության մասին, ՀՀ նախագահ Լևոն Տեր-Պետրոսյանը հրաժարվեց ստորագրել Հռչակագիրը:
Ազերին ո՛չ թուրք է, ո՛չ թաթար, ո՛չ պարսիկ, ո՛չ ալբանացի… Ազերին սրանից-նրանից թռցրած երգով, բառ ու բանով, խառնածին մի զանգված է, որը հորինված օրից իր սկիզբն է փնտրում:
Էրդողանի հետ զրույցից հետո պարզ կդառնա այս ռաունդում բախման հնարավորությունը։
Թող սխալվենք բոլորս, թող մի քիչ էլ սեղմենք մեր բռունցնքերն ու ատամները, բայց դա երկար տևել չի կարող։
Մի քանի օր առաջ Թուրքիայի նախագահ Ռ. Թ. Էրդողանը ուղիղ տեքստով հայտարարել է. «Թուրքիան, մյուս տարվանից սկսած, որոշ խորհրդանշական քայլեր կձեռնարկի Հայաստանի հետ հարաբերությունների կարգավորման հարցում»։
Խորհդանշական քայլեր կարող են լինել, օրինակ, ցուցադրական հանդիպումները, թուրքերի կողմից ավիրված Անիի կամուրջի վերականգնումը, մեկ-երկու մեր ականջին քաղցրահունչ ուղերձ...