Հայր Կոմիտասը հիանալի պատմում է «Եհովայի վկաների» կործանարար և քայքայիչ ներկայության մասին: Այսօր հայրենիքը արդեն իսկ քաղաքական և տնտեսական դժվարին վիճակներից է անցնում:
Ասում են, թե երբեք չար բան չեն խոսում, բայց չէ՞ որ ինչ խոսում է այդ ժողովուրդը, չարություն է։ Մի՛ սարսափեք այն բանից, ինչից նրանք են վախենում, և մի՛ անհանգստացեք։ Իրեն` զորությունների Տիրո՛ջը, սրբացրեք, թող ձեր վախը Նա՛ լինի։
Պողոս Առաքյալի խոսքերն են ուղղված Հռոմայեցիներին: Ինչո՞ւ, ի՞նչն էր պատճառը: Պարզ է, թե ինչո՞ւ, որովհետև Հռոմայեցիների համայնքը նոր էր և քրիստոնյաները բավական դժվարություններ ունեին հոգևոր և բարոյական կյանքի տեսակետից:
Եկեղեցին իր տարեկան տոնակատարությունների մեջ ոչ միայն Տերունի տոներ ու սրբոց օրեր ունի, այլև տարին մեկ անգամ հրեշտակների հիշատակություն է կատարում հետևյալ խորագրով՝ «Սրբոց հրէշտակապետացն՝ Գաբրիէլի ու Միքայէլի և ամենայն երկնային զօրացն»:
Ժողովուրդն էլ դարձի չեկավ, մինչև չենթարկվեց հարվածի։ Զորությունների Տիրոջը փնտրող չեղավ։ Եվ Տերը մեկ օրում վերացրեց Իսրայելի գլուխն ու պոչը, մեծին ու փոքրին։
Մադրիդյան Պրադո թանգարանի փորձագետները հաստատել են, որ «Հովհանես Մկրտիչ» կտավը, որ 120 տարի գտնվում էր Ալմերիայի եկեղեցում, պատկանում է Տիցիանի վրձնին: Արվեստի գործի փորձաքննության մասին թանգարանի աշխատակիցները պատմել են «The Art Newspaper» թերթին, որի նոյեմբերյան համարում մեծ նյութ է նվիրված կտավին:
Ադրբեջանը Նախիջևանին կապող ճանապարհի կարգավիճակի և գործելու պայմանների հարցում ներքաղաքական քննարկումների հռետորաբանությունը բավականին կուսակցականացված է և օբյեկտիվության պակաս ունի: Ի սկզբանե նշեմ, որ իդեալական և շահավետ տարբերակը Հայաստանի համար կլներ այն, որ այդ ճանապարհը գործեր որպես սովորական կապուղի...