Մարդկային կյանքն իր էությամբ շատ բարդ բան է, որ կազմված է տարաբնույթ բաղադրիչներից։
Այն ռացիոնալի ու իռացիոնալի խառնուրդ է, թյուրիմացությունների ու իմացությունների գումար է, էգոիզմից ու ալտրուիզմից կազմված աջափսանդալ է...
2006-ի սեպտեմբերին Բաքվում հրավիրված էր ԱՊՀ պետությունների անվտանգության ու հատուկ ծառայության ղեկավարների խորհրդի հերթական նիստը: Հանրապետության ղեկավարության կողմից որոշվեց, որ հայաստանյան պատվիրակությունը ներկայացված կլինի երկու անձով` ՀՀ ԱԱԾ տնօրենի 1-ին տեղակալ, գեներալ-մայոր (հետագայում` գեներալ-լեյտենանտ) Հրաչյա Հարությունյան ու սահմանադրական կարգի պահպանման և ահաբեկչության դեմ պայքարի գլխավոր վարչության պետի տեղակալ, գնդապետ Հրանտ Եպիսկոպոսյան (հետագայում նույնպես գեներալ-լեյտենանտ):
Այ էս սարերն են դիտու՞մ ԵՄ դիտորդները, որ ի՞նչ անեն, Հայաստանը փրկե՞ն պատերազմի արհավիրքից, այնպես, ինչպես միասնաբար «փրկեցին» 44-օրյա ցեղասպան պատերազմի՞ց, ագրեսոր Ադրբեջանի ոտնձգությունների՞ց։
Ինչպես ասում են՝ ամեն Աստծո օր, հետևում ես լրահոսին և խելագարվում։ Կարդում, լսում ես Ադրբեջանի և Թուրքիայի տարբեր պաշտոնյաների, ինչպես նաև Հայաստանի վարչապետ կոչեցյալի խոսքերը և ապշում, որ այդ ամենը մենք հանդուրժում ենք...
Եթե Նիկոլի՝ ժամանակին ասածները լսած չլինեի, կարող է միամիտի պես մտածեի` դե հիմա պատերազմում պարտվել ենք, դե հիմա ի՞նչ անի, դե հիմա կարող է ռուսներն էլ են նեղում, արևմոտքից էլ...
Արցախի մասնակի հանձնումից ու պատերազմի հազարավոր զոհերից հետո այսօրվա այն 4 գյուղերը, որոնք Նիկոլն ուզում է նվիրել Ալիևին, գնացին ու մեծամասնությամբ ընտրեցին նույն Նիկոլին...
Եթե ուզում ենք իրականում հասկանալ, թե ինչ է լինելու Տավուշի մարզի, Լոռու մարզի ու, ավելի երկարաժամկետ առումով, Հայաստանի Հանրապետության հետ, այսպես կոչված, «անկլավները» հանձնելուց հետո...
Ադրբեջանը պետական սահմանի մասին համաձայնագիր ունի միայն ՌԴ-ի հետ։ Մյուս երեք ցամաքային հարևանների՝ Վրաստանի, Հայաստանի Հանրապետության ու Իրանի հետ նման համաձայնագրեր չունի, այսինքն, այդ սահմանները փաստացի կամ պայմանական առկա են, բայց դրանք «միջազգայնորեն ճանաչված» չեն, քանի դեռ չկա «պետական սահմանի մասին» միջպետական համապատասխան համաձայնագիր...