Ըն­դա­ռաջ գնար նրանց, ո­րոնք ար­դա­րու­թյուն են գոր­ծում և հի­շում քո ճա­նա­պարհ­նե­րը։ Եվ ա­հա դու բար­կա­ցար, ո­րով­հետև մենք մեղք գոր­ծե­ցինք և դրա հա­մար էլ մո­լոր­վե­ցինք։

Տի­րոջ հո­գին ինձ վրա է, դրա հա­մար իսկ նա օ­ծեց ինձ, ու­ղար­կեց ինձ` ա­վե­տա­րա­նե­լու աղ­քատ­նե­րին, բժշ­կե­լու սր­տով բեկ­ված­նե­րին, գե­րի­նե­րին ա­զա­տու­թ­յուն քա­րո­զե­լու և կույ­րե­րին` տե­սո­ղու­թ­յուն, հռ­չա­կե­լու Տի­րոջ ըն­դու­նե­լի տա­րին և մեր Աստ­ծու վրեժխնդ­րու­թ­յան օ­րը, մխի­թա­րե­լու բո­լոր սգա­վոր­նե­րին, փա­ռա­վո­րե­լու Սիո­նի սգա­վոր­նե­րին, որ մոխ­րի փո­խա­րեն ու­րա­խու­թ­յան օծ­ման յու­ղի պի­տի ար­ժա­նա­նան, իսկ սգա­վոր­նե­րը վհատ հո­գու փո­խա­րեն` փառ­քի զգես­տի։ Եվ նրանք պի­տի կոչ­վեն ազգ ար­դա­րու­թ­յան, տունկ` ի փառս Տի­րոջ։

Քո երկ­րում ա­նի­րա­վու­թյան մա­սին այլևս չի լս­վե­լու և ոչ էլ քո սահ­ման­նե­րում` կո­տո­րա­ծի ու թշ­վա­ռու­թյան մա­սին. քո պա­րիսպ­նե­րը պի­տի ան­վան­վեն փր­կու­թյուն, և քո դռ­նե­րը` ցն­ծու­թյուն։

Տե՜ր, սաս­տիկ մի՛ բար­կա­ցիր մեզ վրա և մեր մեղ­քե­րը հա­վի­տյան մի՛ հի­շիր։ Եվ հի­մա նա­յի՛ր, Տե՛ր, մենք ա­մենքս քո ժո­ղո­վուրդն ենք։ Քո սուրբ քա­ղաք Սիոնն ա­վե­րակ դար­ձավ, Ե­րու­սա­ղե­մը` ա­նա­պատ։

Քան­զի բա­զում են մեր ա­նօ­րե­նու­թ­յուն­նե­րը քո ա­ռաջ, և մեր մեղ­քե­րը հա­կա­ռակ կանգ­նե­ցին մեզ. մեր ա­նօ­րե­նու­թ­յուն­նե­րը մե՛ր մեջ են, մենք ինք­նե՛րս գի­տենք մեր ա­նի­րա­վու­թ­յուն­նե­րը։ Ամ­բա­րիշտ դար­ձանք և ստե­ցինք Տի­րոջ ա­ռաջ, հետ կանգ­նե­ցինք մեր Աստ­ծուց, ա­նի­րա­վու­թ­յուն խո­սե­ցինք և ապս­տամ­բե­ցինք, մեր սր­տե­րում ա­նի­րա­վու­թ­յան խոս­քեր հղա­ցանք ու ո­րո­ճա­ցինք։

Օր օ­րի ինձ են փնտ­րում և ցան­կա­նում ճա­նա­չել իմ ճա­նա­պարհ­նե­րը, իբրև մի ժո­ղո­վուրդ, որ ար­դա­րու­թյուն է գոր­ծել և իր Աստ­ծու ի­րա­վուն­քը զանց չի ա­ռել. ա­հա նրանք ե­կել և ի­րա­վունք ու ար­դա­րու­թյուն են ո­րո­նում։

Մի՞­թե Տի­րոջ ձեռքն ան­կա­րող է փր­կել, կամ նա ծան­րաց­րել է իր ա­կան­ջը, որ չլ­սի. ո՛չ, ձեր մեղ­քերն են պատ­նեշ դար­ձել ձեր և Աստ­ծու միջև, ձեր ա­նօ­րե­նու­­թյուն­նե­րի պատ­ճա­ռով է նա իր ե­րե­սը շր­ջել ձեզ­նից, որ չգ­թա։

«Իմ խոր­հուրդ­նե­րը նման չեն ձեր խոր­հուրդ­նե­րին, և ոչ էլ իմ ճա­նա­պարհ­նե­րը` ձեր ճա­նա­պարհ­նե­րին,- ա­սում է Տե­րը,- այլ, ինչ­պես եր­կինքն է հե­ռու երկ­րից, այն­պես էլ իմ ճա­նա­պարհ­ներն են հե­ռու ձեր ճա­նա­պարհ­նե­րից, և իմ խոր­հուրդ­նե­րը` ձեր խոր­հուրդ­նե­րից։

Ո՛վ դուք, որ ծա­րա­ված եք, գնա­ցե՛ք ջրի, և դուք, որ բո­լո­րո­վին ար­ծաթ չու­նեք, գնա­ցեք գնե­ցե՛ք ու կե­րեք ա­ռանց ար­ծա­թի և ա­ռանց գի­նու հա­մար վճա­րե­լու։

Քաղ­ցած­նե­րի՛ն բա­ժա­նիր քո հա­ցը և ա­նո­թու­թյան աղ­քատ­նե­րի՛ն տար քո տու­նը. ե­թե մերկ մարդ տես­նես, հագց­րու՛ նրան, բայց քո ըն­տա­նի­քի զա­վա­կին մի ան­տե­սիր։ Այն ժա­մա­նակ այ­գա­բա­ցի պես պի­տի ծա­վալ­վի քո լույ­սը, և ա­րա­գո­րեն պի­տի հաս­նի քո ա­պա­քի­նու­մը, քո առջևից պի­տի ըն­թա­նա քո ար­դա­րու­թյու­նը, և Աստ­ծու փառ­քը պի­տի պահ­պա­նի քեզ։