ՆԱՏՕ-ն եվրոպական անդամ պետություններին հորդորել է հնգապատկել ցամաքային ՀՕՊ կարողությունները՝ գրում է Bloomberg-ը։ Լրատվամիջոցը նշում է, որ նման կերպ դաշինքը ձգտում է «լրացնել ռուսական ագրեսիայի սպառնալիքին ի պատասխան առանցքային բացը»։ Զինված ուժերի կուտակման հարցը կքննարկվի հինգշաբթի օրը՝ Հյուսիսատլանտյան դաշինքի անդամ պետությունների պաշտպանության նախարարների Բրյուսելում անցկացվելիք հանդիպման ժամանակ։               
 

«Երրորդ համաշխարհային պատերազմն ընթանում է»

«Երրորդ համաշխարհային պատերազմն ընթանում է»
30.01.2015 | 00:52

Այսօր ողջ աշխարհը եռման կաթսա է դարձել: Գերտերությունների շահերի բախումը տարբեր երկրներում նոր պատերազմներ է «ծնում» և հազարավոր անմեղ մարդկանց մահվան պատճառ դառնում: Արևմուտքի, ԱՄՆ-ի և Ռուսաստանի միջև սուր դիմակայություն է սկսվել, որը լավ բանի չի հանգեցնելու: Դրա լավագույն օրինակը ՈՒկրաինայում կատարվող իրադարձություններն են: Ռուսաստանի և ԱՄՆ-ի ծայրաստիճան լարված հարաբերությունները երրորդ համաշխարհային պատերազմի չե՞ն հանգեցնի, այս հարցով սկսեցինք զրույցը քաղաքական գործիչ ԱՇՈՏ ՄԱՆՈՒՉԱՐՅԱՆԻ հետ:

-Գոյություն ունեցող աշխարհակարգը խոր ճգնաժամի մեջ է,- ասաց պարոն Մանուչարյանը:- Սրա կատարյալ ձևը, որն անվանում են սպառողական հասարակարգ, ձևավորվեց վերջին 50-60 տարում: Առաջին ապստամբությունները հասարակարգի դեմ Արևմուտքում տեղի ունեցան 60-70-ականներին երիտասարդների միջոցով, որոնք չէին ցանկանում գնալ այդ ուղիով: Հիմա ունենք այն Արևմուտքը, որն արտաքինից փորձում է ավելի մարդկային երևալ, ազատությունների պաշտպան, մինչդեռ էությունը, որի դեմ ապստամբում էին, պահպանվեց, այսինքն՝ սպառողական հասարակություն, որի պարագայում ավելի ու ավելի շատ հարստություն պիտի կուտակել, հաճույքներ ստանալ: Իրավիճակը ձևակերպեմ ժամանակին նրանց լիդերներից մեկի` Կոն Բենդիկտի, որն այսօր դարձել է ԵԽ պատգամավոր ու այդ աշխարհի մասը, խոսքով. «Մեր հայրերն ունեին ամառանոցներ, մեքենաներ և մարգագետիններ, ու նրանք իրար խաբում էին, սպանում էին, որպեսզի ունենան ավելի մեծ ամառանոցներ, ավելի մեծ մեքենաներ և ավելի մեծ մարգագետիններ: Մենք չէինք հասկանում, թե դա ինչու է պետք, մենք խելագարվում էինք»: Այդ «խելագարվելու» ընթացքում ծնվեցին Բիթլզ, հիպի, ջինս: Սա այս աշխարհակարգի քաղաքակրթական դրսևորումն է, որը փորձում են պահպանել կամ կոտրելով առաջ գնալ: Այս տեսանկյունից ապստամբներն ավելի քիչ են:

Աշխարհակարգի մյուս դրսևորումը կառավարման ձևն է, այսինքն՝ աշխարհի իրական կառավարիչներն ովքեր են: Նրանց մենք չենք էլ տեսնում, պարզապես գիտենք նրանց ֆանտաստիկ հարստության մասին: Վերջին 20-25 տարում բանը հասավ նրան, որ մարդկության 1 տոկոսն ավելի շատ փող ունի, քան 99 տոկոսը: Իրականությունը շատ ավելի ծանր է, քանի որ սա միայն հայտնի հարստությունն է: «Անհայտ» հարուստներն էապես, հարյուր, հազար անգամ ավելի հարուստ են, քան այս մի տոկոսը: Նրանք ստեղծում են կեղծ, պղպջակ համակարգեր` ֆինանսական, բանկային, որտեղ թաքնված է անսահման հարստություն: Նրանք կարող են տապալել պետություններ, ջախջախել ինչ ասես, կազմակերպել պատերազմներ, ընդհարումներ: Աշխարհի այն օլիգարխների, որոնց մենք գիտենք, հարստությունը 100 մլրդ դոլարի չի հասնում, այնինչ «անհայտ» հարուստների գումարներն անցնում են տասնյակ տրիլիոններից, որոնք իրենց ձեռքում են կուտակել նաև հսկայական իշխանություն: Որպեսզի և հարստությունը, և իշխանությունը չկորցնեն, նրանք ամեն ինչ անում են այս աշխարհակարգը պահպանելու համար: Արևմուտքի և Ռուսաստանի միջև տեղի ունեցող «կռիվները» երկու բանի համար են` կամ կոտրել այս աշխարհակարգը, կամ էլ փոխել խաղացողների կարգավիճակը: Այսօրվա առաջին կարգի «գործիքը» Արևմուտքը և ԱՄՆ-ն են, ոմանք համարում են, որ դա պետք է լինի Չինաստանը, մյուսները` Ռուսաստանը: Այսինքն, տրամաբանությունը հետևյալն է` փոխել ոչ թե քաղաքակրթական մոդելը, այլ գլխավոր ադմինիստրատորին: Այլ խոսքով, «հիմնարկը», դրա տերերը մնում են, բայց առաջին ադմինիստրատորին, որն այսօր ԱՄՆ-ն է, փոխել մեկ ուրիշով:

-Այսօրվա զարգացումները հուշում են, որ «գլխավոր ադմինիստրատորին» են փորձում փոխել: Այդպե՞ս է:

-Այսօրվա գործընթացները երկու ուղղությամբ են գնում: Մեկն այն է, որ դրանք կախված չեն տերերից, տիրակալներից, գաղտնի հարուստների կամքից, այսինքն՝ խորքային գործընթացներ են, օբյեկտիվ իրականություն: Բոլոր մարդիկ բախման մեջ են ստեղծված աշխարհակարգի քաղաքակրթական մոդելի պատճառով: Իմա` չգիտակցելով վերադառնում են սթափ, իսկական մարդ տեսակին: Մյուսն էլ այն է, որ մնում է նույն «տերը», որը փոխում է միայն իր նշանակած կառավարչին: Այսօր համաշխարհային էլիտաները կեղծ էլիտաներ են, որոնք սպասարկում են ոչ թե սեփական երկիրը, այլ աշխարհի տերերին և պատրաստ են իրենց ողջ երկիրն էլ վառելու նրանց հաճոյանալու համար:

-«Գլխավոր ադմինիստրատորի» փոփոխության գործընթացները պարզորոշ երևում են ուկրաինական այսօրվա զարգացումներում: Ի վերջո, այդ երկիրը կվերադառնա՞ նորմալ հուն, թե՞ դա շղթայի մի հատվածն է, որն իր շարունակությունն է ունենալու նաև այլ երկրներում:

-ՈՒկրաինան մի հարթակ է, որտեղ այդ երկու ուժերի միջև պատերազմ է տեղի ունենում: ԱՄՆ-ը փորձում է այս աշխարհակարգը պահպանել այնպես, ինչպես կա` իր գլխավոր ադմինիստրատորով: Ռուսաստանը պիտի հստակեցնի՝ ինչ պատերազմ է վարում` աշխարհակարգի՞, թե՞ ադմինիստրատորի փոփոխության: Սա դեռ հարց է: Բայց փաստն այն է, որ Ռուսաստանն աշխարհակարգի այսօրվա վիճակին մնալուն դիմադրում է: Ինչո՞ւ Ռուսաստանը հայտնվեց այս վիճակում: Վերջին 20 տարում նա փորձում էր պայմանավորվել գլխավոր ադմինիստրատորի հետ, որ իրեն երրորդ կարգի ադմինիստրատորի դերակատարում տա: Ի դեպ, ռուս ժողովուրդը, ի տարբերություն իր թալանչիների, այն քչերից է, որ որպես ամբողջություն, չընդունեց գոյություն ունեցող աշխարհակարգը: Սա խոսում է ռուսական հոգու գաղտնիքների մասին, նրանք հեշտությամբ չեն տրվում: Հիմա Ռուսաստանը բախման հիմնական լիդերն է, կարգը կոտրելու իրական հավակնորդը Չինաստանն է, որն ավելի ծանրակշիռ խաղացող է: Համակարգը որպեսզի պահպանեն, պետք է աշխարհում քաոս տարածել: Այդպես վարվեցին Լիբիայում, Մալիում, ամբողջ Հյուսիսային Աֆրիկայում: Հսկայական ֆինանսական կորուստներ, ջարդեր: ՈՒ այս ամենը չի ավարտվում, հիմա շարունակվում է իսլամի ոգեկոչման հարցը: Այս բախումները հնարավորություն են տալիս աշխարհակարգը պահպանելու: Նրանք, ովքեր փորձում են «չար» Ռուսաստանի մեջ փնտրել խնդիրները, պիտի հասկանան, որ «չար» Ռուսաստանը ՈՒկրաինայի հետ «ծնվեց», իսկ Լիբիայում, Սիրիայում, Իրաքում, Աֆղանստանում, երբ կատարվում էր այդ ամենը, Ռուսաստանը չկար: Նա սուսուփուս, հօգուտ ԱՄՆ-ի, ձեռքը բարձրացնում էր` փորձելով նրանցից իր կարկանդակի մի մասը ստանալ: Հիմա հիմնական բախումը տեղի է ունենում ոչ թե ռազմի դաշտում, այլ ֆինանսական աշխարհում: Այսօր ստրատեգիական բախումն այն է, որ դոլարից հրաժարվում են: Ֆինանսաբանկային համակարգը հիմնական կողոպուտի համակարգն է: Չինաստանը կռվում է ինչի՞ համար, որպեսզի այդ համակարգը վերացնի՞, թե՞ կենտրոնը տեղափոխի Չինաստան: Այս հարցի պատասխանը կստանանք իրերի զարգացման ընթացքում: Հարց է նաև՝ Չինաստա՞նն է դա անում, թե՞ աշխարհի տերերը ուզում են ԱՄՆ-ից այն տեղափոխել Չինաստան: Ակնհայտ է, որ ԱՄՆ-ի ստեղծած վարչարարությամբ այլևս հարցեր չեն լուծվում: Այս բոլորը դեռ հարցեր են, ու պարզ չէ, թե կառավարման ղեկն ում ձեռքում կլինի: Այն աշխարհակարգը, որ պիտի գա, ոչ մեկը ցույց չի տալիս:

-Կարելի՞ է ասել՝ անորոշությունների շրջան ենք ապրում:

-Այդ առումով, այո, չգիտենք՝ ինչ աշխարհակարգ է լինելու: Նոր կտակարանում Պողոս առաքյալն ասում էր, որ դուք սխալ եք ապրում, շատերը ձեզնից հիվանդանում են, շատերը նաև մեռած են: Այսինքն՝ կենդանի մարդը մեռած է, քանի որ նյութականը նրան խեղդել է: Մենք ստրուկ ենք նյութական աշխարհում:

-Այս ամենում Հայաստանն ի՞նչ դերակատարում ունի, որտե՞ղ է նրա տեղը, ո՞ր աշխարհակարգն է նրանը:

-Մենք սկզբունքորեն մշտական պահապաններն ենք մարդկային խոր էության: Թումանյանի բառերով ասենք. «Մենք ուխտ ունենք միշտ դեպի լույս, ու գնում ենք մեր ճամփով»: Իհարկե, Թումանյանը չգիտեր «Բենթլին» ինչ է, բայց սա մեր ընթացիկ, ապուշացման, խոզացման, վայրագության վիճակն է, որն այսօր աշխարհում կատարվող զարգացումների հետևանք է: Եթե այս ամենը հաղթահարենք, կլինենք ավելի խոր, իմաստուն, կամային: Հակառակ դեպքում, եթե այդ հողմերին համընթաց գնանք, կլինենք միշտ դժբախտ: Մեր երկրի համար չափազանց շատ միլիոնատերեր ու միլիարդատերեր ունենք, բայց ավելի շատ էլ քաղաքացիներ ունենք, որոնք երազում են այդպիսին դառնալ: Այս ամենը մեզ բացարձակ հակասող երևույթներ են: Երկիրն այս ամենը վերապրում է որպես մեծագույն ողբերգություն: Բացարձակ պատճառը սահմանադրական կարգը չէ, դրա փոփոխությունից հետո էլ կրկին դժբախտ ենք լինելու, եթե անգամ դառնանք Շվեյցարիա, որովհետև Շվեյցարիան էլ է այս աշխարհի սպառող երկիր: Իսկ մերը ներդաշնակ աշխարհն է, դեպի կատարյալը գնացող մարդը: Հիմա մենք բացարձակ բզկտված, մեր իրական էության հետ ոչ մի կապ չունեցող, անհեթեթ վիճակում ենք:

-Հայաստանում Ռուսաստանի և Արևմուտքի շահերի բախում է տեղի ունենում: Դուք այդ բախումը տեսնո՞ւմ եք:

-Անկասկած, բախում անցյալում էլ էր տեղի ունենում, հիմա նրանք պատերազմի մեջ են: Երրորդ համաշխարհային պատերազմն ընթանում է:

-Մենք ո՞ր կողմում ենք:

-Մենք առայժմ թատերաբեմ ենք: Մենք էությամբ մաքսիմալիստ ենք ու այս աշխարհակարգը կոտրելուն ենք կողմ: Բայց քանի որ մենք «ընթացիկ» վիճակում ենք, Հայաստանում ստեղծվել են բանակներ, որոնք առավոտից իրիկուն գովերգում են այս աշխարհակարգը, լրատվամիջոցներն էլ սպասարկում են դրան: Այսինքն, մենք սպասարկում ենք գլխավոր ադմինիստրատորին: Բայց այդպիսին է միայն ընտրանին, որը մեր երկրի հետ կապ չունի: Այսինքն՝ մեկի բախտը չի բերել, նախագահ է դարձել, մյուսը օլիգարխ, վարչարար: Եթե աշխարհակարգը նրան ասի՝ ողջ Հայաստանն այրիր, նա այդպես էլ վարվելու է, որովհետև ոչ թե նա վատ մարդ է, այլ իրավիճակն է այդպիսին: Վաղը, եթե նա սթափվի, կվերադառնա հայ մարդու իր կարգավիճակին: Վերջին 25 տարում մենք չկարողացանք մերը պահպանել, վերցրինք այլ մոդել, ու ըստ այդ աշխարհակարգի գծագրերի մեզ այլանդակում են: ՈՒ քանի որ մենք կատարյալ ենք ամեն ինչում, հիմա մենք կատարյալ այլանդակ ենք:

-Սահմանային լարվածությունը նոր պատերազմի չի՞ վերաճի, թե՞ բանակցություններով եք տեսնում իրավիճակի հանգուցալուծումը:

-Այս պահին ծավալուն պատերազմը բացառված է: Դիպուկահարների, դիվերսիոն խմբերի գործողությունները մեր դեմ սկսված պատերազմի մի մասն են: Մյուսը հիբրիդային պատերազմն է, երբ տեղի է ունենում տեղեկատվական, ֆինանսական պատերազմ: Հայաստանի քայքայումը շարունակաբար ընթանում է: Այս պատերազմը մեզ հայտարարված է: Ոչ մի երկրի ժողովուրդ այդպես չի լքում իր հայրենիքը, ինչպես մենք: Ոչ մի երկրի իշխանությունն այսքան սանձարձակ չէ: Նույն Ադրբեջանի իշխանությունը, որ երկրի հարստությունը անսահման կողոպտում է, մի մասը բանակին է տալիս: Իսկ մենք բանակի փողն էլ ենք կողոպտում: Մեր բանակը սահմանային գոտում պիտի ունենա սենսորային համակարգ, որի մասին երկար ժամանակ խոսվում է: Բայց այդ փողերը մեր նախարարները «վերածել» են մեքենաների: Մեքենաների համար փող կար, բայց այդ համակարգերի համար, որի դեպքում մեր երեխաները չէին սպանվի սահմանին, չկա: Մեր երեխաներին սպանում են իշխանությունները: Մեր դատախազությունը զոհերի առնչությամբ քրեական գործ է հարուցում, այնինչ առաջինը պետք է մեր նախագահներին, նախարարներին պատասխանատվության կանչեն: Բոլոր նրանց, ովքեր ծառայողական մեքենաների, առանձնասենյակների վերանորոգման համար փող գտել են, բայց սենսորների համար՝ ոչ: Մեր օլիգարխներն իրենց սանձարձակ կյանքի համար փող գտնում են, բայց նրանց «բարեգործական» կիրքը չբերեց նրան, որ բանակն ամենաանհրաժեշտ բաները ստանա: Թե չէ մեր դատախազությունը գործ է հարուցում, որ տեսնի՝ Մահմեդո՞վն է սպանել, թե՞ ուրիշը: Սա ի՞նչ անհեթեթություն է: Այդ Մահմեդովին էլ էն կողմից այդտեղ է բերել մի ուրիշ հանցագործ խումբ:

-Դուք ասացիք, որ էլիտաներն են սպասարկում դրսի ուժերին, իսկ ներսում հաճախ ի պաշտպանություն տարբեր գերտերությունների՝ խմբեր են հայտնվում, նրա՞նք էլ դրսի ազդեցության տակ են:

-Երիտասարդները որպես կանոն իրենց գործողություններում անկեղծ են, բայց քիչ է անկեղծ լինելը, պիտի աշխատել հիմարի վիճակում չհայտնվել: ՈՒկրաինայում անկեղծ երիտասարդությունն էր, որ ուզում էր կաշառակեր Յանուկովիչից ազատվել: Բայց այդ ընթացքում այլ ուժեր, մտքեր մտան, որոնք թվում էին գեղեցիկ: Նրանք ասում են` այ, «վատ» Պուտինը մտավ այնտեղ: Շատ լավ, վերցնենք ձեր տարբերակը, Պուտինը վատ էր, բայց չէ՞ որ հեռուստացույցով տեսանք` ողջ Արևմուտքի «լուսավոր» էլիտան եկավ այնտեղ` խորհուրդներ տալու: Մի՞թե նրանք չզգուշացրին, որ Պուտինը վատ մարդ է, վատ բաներ է անում: Նրանց քայլեր հուշեին, որ այդպես չլիներ: Քանի որ, ի տարբերություն այդտեղի երիտասարդության, նրանք այդքան միամիտ չեն, գիտեն քայլերը, բայց չհուշեցին: Ակնհայտ է դառնում, որ նրանց նպատակը հենց այն էր, ինչ ստացվեց. քաոս, պատերազմ Ռուսաստանի սահմանին: Այսօր մեր խնդիրը մեկն է` Հայաստանը նման թատերաբեմ չդառնա, բայց մենք համառորեն դարձնում ենք, ուզում ենք աշխարհակարգային բախում լինի: Պիտի ուրիշ Հայաստան կառուցենք, որը լինում է տարրական ձևով: Պիտի հստակեցնենք, որն է լինելու ժողովրդական վստահության կառավարության չափորոշիչը, և պիտի կարողանալ ադեկվատ կառավարում իրականացնել երկրում, չթալանել, չկողոպտել: Ժողովուրդն այդ կառավարությունում անվստահելի մարդու չպետք է տեսնի:

Հարցազրույցը`

Ռուզան ԽԱՉԱՏՐՅԱՆԻ

Դիտվել է՝ 3099

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ