Մինչ Հայաստանում կառուցում են թվային-անկանխիկ կոնցլագեր ու ծախում դա ժողովրդի վրա որպես առաջադիմություն, հեռավոր Նորվեգիայում օրենք են ընդունում, որով ուժեղացնում են քաղաքացիների կանխիկով վճարելու իրավունքը։ Այսօր Նորվեգիայում առևտրի մեծ մասը անկանխիկ է բայց կառավարությունը որոշել է որ դա ճիշտ չէ։ Քայլը բացատրում են նրանով, որ աշխարհում պատերազմական վիճակների շատացման պատճառով ցանկալի է, որ մարդիկ տանը կանխիկ փող պահեն։ Նորվեգիայի իշխանությունները հասկանում են, որ լուրջ պատերազմի դեպքում անկանխիկ առևտրի համակարգը կդառնա շատ խոցելի ու հնարավոր է նույնիսկ լիովին խափանվի։

Ըստ Փաշինյան Նիկոլի, ինքը «դե յուրե կարգավիճակով ամուսնացած չէ, ո՛չ ԶԱԳՍ-ով, ո՛չ եկեղեցով»:

Բոլորով սկսում ենք վերլուծել «մեր սրտի վարչապետի և վարչապետուհու» ամուսնության հարցը և ներկայացնում ենք առաջարկներ. ա) նրանք ամուսնանում են ԶԱԳՍ-ում, բ) նրանք ամուսնանում են եկեղեցում, գ) նրանք ամուսնանում են և մեկում և մյուսում, ե) շարունակում են մնալ նույն կարգավիճակում:

Իրավիճակ, երբ դու գիտես, որ ապրում ես, բայց չես կարողանում հասկանալ, թե ինչու: Նպատակների բացակայություն: Հայրենիքի նկատմամբ անտարբերություն...

Հետո էլ բողոքում եք ժողովուրդի անտարբերությունից, թե բա՝ մարդիկ անտարբեր են, թե երկրում ինչ է կատարվում:

Աշխարհի վերաբաժանումը թեժ փուլում է։ Ինչ է սպասվում մեզ` ոչ ոք չգիտի այս պահին։ Հասարակ ժողովրդին մեղադրելու չի, որ այսօր իրենք տոնածառի լույս են վառելու կամ մտքներին մի բան առնել, մի բան ծախել, Ամանորին մի քանի կոպեկ կպցնելն է...

Հայ իրականության մեջ նորաձև է դարձել «պաշոլդ քաշի» ռուս-հայկական քրեական ենթամշակութային արտահայտությունը: Ընդ որում, արտահայտությունը քաղաքականացվել է, ավելին` օգտագործվում է կյանքի բոլոր ոլորտներում:

Երբեմն ամենից վտանգավոր բանը ճշմարտությունն է. իմանալով ու հասկանալով այն, արժեզրկվում է գրեթե ամեն բան՝ արժեքներ, հերոսներ, իրադարձություններ, կերպարներ ու նրանց նկատմամբ ձևավորված վերաբերմունք, ինքնության ու վարքի իմպերատիվներ, բարոյականի ու անբարոյականի կարմիր գծեր և շատ այլ՝ կարևոր, գոյաբանական հարցեր:

Եթե նկատել եք՝ հալածվածների կերպարը հասարակության մեջ, որպես կանոն, ավելի համակրելի է։ Հասարակությունը սիրում է հալածվածների կերպարը ոչ թե այն պատճառով, որ լավ է հալածված լինելը, այլ այն պատճառով, որ...

Պատերազմը հենց այն ջնջոցն է, որը ջնջում է բոլոր օրենքներն ու պայմանագրերը և գրում է նոր էջից՝ հաղթողի թելադրանքով: Եվ սա աշխարհի պատմությունն է: