Մի հարցազրույցում նշել էի, որ անկախ նրանից, թե Վաշինգտոնում ինչ պայմանավորվածություններ կլինեն, և դրանց շուրջ ինչքա՜ն բարձր կլինեն քարոզչական հոսքերը, միևնույն է, առանց տարածաշրջանային հիմնական դերակատարների կոնսենսուսի այդ պայմանավորվածությունները կլինեն մեռելածին։
Շատ է խոսվում, որ TRIPP դարձած թուրանական միջանցքը Միջին միջանցքին պետք է ինտեգրվի, փոխելով տարածաշրջանային կոմունիկացիոն քարտեզը, այդ թվում նաև Վրաստանին դուրս թողնելով միջանցքի շահառուների ցանկից։
Մյուս կողմից՝ Միջին միջանցքը խորքում նաև չինական «Գոտի և ճանապարհ»–ի անալոգն է (պայմանական), ինչը Արևմուտքի համար կարևոր կոմունիկացիոն մրցակցության գոտի է դառնում։
Եթե ավելի խորը դիտարկելու լինենք, այստեղ հատվում են Ռուսաստանի, Իրանի, Չինաստանի, Վրաստանի հիմնարար շահերն ընդդեմ՝ Ադրբեջանի, Թուրքիայի, Իսրայելի, ԱՄՆ–ի, ԵՄ–ի կոմունիկացիոն և անվտանգային ռազմավարության։
Արդյո՞ք տարածաշրջանում տեղի չեն ունենա այնպիսի գործընթացներ, որոնք չեն հարվածի TRIPP–ի իրագործման ծրագրին:
Կարծում եմ նման երաշխիք օբյեկտիվ իրականության մեջ պարզապես չի կարող լինել։
Արա ՊՈՂՈՍՅԱՆ