Իմաստության շնորհիվ ես անմահություն պիտի գտնեմ և հավերժ հիշատակ թողնեմ իմ հետնորդների մեջ։ Դարման պիտի լինեմ ժողովուրդներին, և ազգերը պիտի հնազանդվեն ինձ։ Սոսկալի բռնակալները պիտի սարսափեն ինձնից՝ լսելով իմ մասին. բազմության մեջ ես շնորհաշատ պիտի երևամ և պատերազմի մեջ՝ առաքինի։ Մտնելով իմ տունը՝ ես պիտի հանգստանամ իմաստության հետ, քանզի նրա ընկերակցության մեջ դառնություն չկա, և նրա կյանքի հետ հաղորդակցվելն էլ վիշտ ու ցավ չունի, այլ ուրախություն և խնդություն։
Իմաստություն Սողոմոնի 8. 13-16