Այս միության գերնպատակը Արևմուտքի տնտեսաքաղաքական դոմինանտությանը վերջ դնելն է

BRICS (տնտեսական միություն, որն հավակնում է հակադրվել արևմտյան տնտեսական և քաղաքական դոմինանտությանը) միությունը ունի աշխարհի բնակչության 45%-ը և տնտեսության 35%-ը: Միության ամենախոշոր պետությունները Ռուսաստանը, Չինաստանն ու Հնդկաստանն են:

Օրերս կայացած գագաթնաժողովին մասնակցել է նաև Թուրքիայի նախագահը և ցանկություն հայտնել անդամակցելու այս միությանը: Թուրքիայի նախագահը նաև հայտարարել է, որ միայն Արևմուտքի հետ հարաբերությունները իրեն բավարար չեն, և իր պետության շահն է նաև Արևելքի հետ սերտ հարաբերումը:

Այս հանդիպմանը քննարկել են նաև արևմտյանից առանձին միջազգային վճարումների համակարգ ստեղծելու թեման, քանի որ այս տնտեսական միության գերնպատակը Արևմուտքի տնտեսաքաղաքական դոմինանտությանը և միջաջգային առևտրային համակարգում ԱՄՆ դոլարի գլխավոր արժույթ լինելուն վերջ դնելն է:

Արդեն բոլորի համար տեսանելի է (եթե աչքերները չեն փակել), որ Հայաստանը նետվել է Թուրքիայի գիրկը, և օրվա իշխանությունների, այսպես կոչված, արևմտամետ քաղաքականությունը իրականում թուրքամետ քաղաքականություն է: Սա են փաստում նաև Թուրքիայի տարածքում հայ-ադրբեջանական հանդիպումներն առանց միջնորդների: Սա են փաստում նաև ադրբեջանական թելադրանքով Հայաստանի սուվերենության դեմ ուղղված ՍԴ-ի և Աժ-ի անողնաշար և դավաճանական որոշումները:

Նիկոլները Հայաստանը հանձնել են թուրքական պետությունների բարեհաճությանն ու հպատակությանը, իսկ հանրությանը սրանից շեղելու համար խաղարկում են Ռուսաստանի ենթադրյալ չարիք լինելու, դրանից պոկվելու և Արևմուտք նայելու կեղծ քաղաքականությունը: Արանքում էլ չեն մոռանում հանրույթին զբաղեցնել «թալանչիերի» թեմայով: Չակերտներով, քանզի ամենամեծ թալանչին հիմա հենց իրենք են:

Ռուսաստանն ու Թուրքիան մեր փոքր տարածաշրջանում այս պահին միատեղ են՝ տնտեսական և քաղաքական շահերով: Թուրքիայի գիրկն ընկնել՝ նշանակում է Ռուսաստանից զատ դառնալ նաև Թուրքիայի ազդեցության գոտի, ինչը նշանակում է, որ երկարաժամկետ հատվածում Հայաստանը մնալու է ռուսական տնտեսական և քաղաքական կախվածության ներքո, որին գումարվելու է թուրքականը:

Եվ հետադարձ հայացքով նայելիս տեսնելու ենք, որ մենք այս ամենից ստացանք կորսված տարածքներ, վերացած պետականություն, հազարավոր անիմաստ զոհեր, թուլացած և ստրկացած երկիր և հազարավոր դավաճաններ, որ պետությանը ծառայության անվան տակ դարձել են նիկոլի ծառաներ և ծառայում են թշնամի օտարի օրակարգին: Եվ ուրիշ ոչինչ:

Ապրում ենք մեծ աղետի ու ամոթի տասնամյակում, ու այս ամոթն ավելի է սրվում, երբ հանրության գերակշիռ մասն անհաղորդ է սեփական տեսակի ստորացմանն ու սեփական պետության վերացման գործընթացին:

Հայեր, ի՞նչ խղճով եք ձեր առօրյա կենցաղով և աշխատանքով զբաղվում: Ինձ մոտ չի ստացվում, մասնագիտական աշխատանքով զբաղվելը դարձել է ծանր բեռ, որ հազիվ քարշ եմ տալիս: Այս ամոթալի և ստորացված վիճակին ու այս որակով իշխանությանը ոչ մի կերպ համակերպվելու չէ:

Հովհաննես Ավետիսյան

Մեկնաբանություններ