Հավաքական պատիվ, ամոթ, թասիբ, հարգանք հասկացությունները հայտնվել են վերանալու եզրին

1990-2000 թթ. իմ հայրենի գյուղի՝ Սարչապետի գյուղամիջյան հրապարակում հավաքվող և քաղաքական անցուդարձ քննարկող մարդիկ շատ ավելի բարձր ցենզ ունեին, թե կրթության, թե դաստիարակության և թե աշխարհաճանաչողականության առումով, քան այսօրվա «Ազգային ժողով» անվամբ «կլուբում» ելույթ ունեցող ՆՓ & ՔՊ контора-ի չգիտես որտեղ բուծված անդամները;

Այս համեմատությունը անգամ ինչ-որ առումով վիրավորանք կարող է համարվել իմ համագյուղացիների նկատմամբ, որոնցից շատերն արդեն վաղուց լքել են այս երկրային կյանքը: Եվ ամենակարևորը՝ այդ մարդիկ ուղնուծուծով ՀԱՅԵՐ էին՝ ՀԱՅՐԵՆԻՔԻ զգացողությամբ:

Սրանց՝ ՆՓ & ՔՊ контора-ի չգիտես որտեղ բուծված անդամների 7-ամյա եռանդագին ջանքերի շնորհիվ Հայաստանը վերածվել է մի տարածքի, որտեղ հավաքական ՊԱՏԻՎ, ԱՄՈԹ, ԹԱՍԻԲ, ՀԱՐԳԱՆՔ և նմանաբնույթ այլ հասկացությունները հայտնվել են վերանալու եզրին, և կվերանան անշուշտ, եթե...

Արգամ ՊՈՂՈՍՅԱՆ

Մեկնաբանություններ