Մի առասպել, որ շատ նման է մեր կյանքին...
Երբ Արարիչը այն Մեծ
Արարումն իր ավարտեց,
Թիկն տված իր Գահին,
Հիանում էր իր գործով,
Բայց երբ իր շուրջը նայեց,
Հուսալքվեց նա ասես․․․
Նա չունի կանգառ - շարժվում է անկոչ
քաղաքից քաղաք, երազից երազ, մերժումից մերժում,
ցինկ ցերեկների, գեշ գիշերների միջով է անցնում,
հրադաշտերով մղձավանջների, կիրճերն է հատում
մեղապարտության, թավուտը խղճի
եւ սառցածովը սրտադավության...
Նվիրումը մեր անսահման և մեր սրտի սերն ուրիշ է,
Ախ, ինչ օգուտ, իմ Արարատ, երբ այժմ քո տերն ուրիշ է...
Հազար աչքով գամվել ենք քեզ, հազար սրտով սիրահարվել,
Նույնիսկ օտար սիրտն ես գերում, բայց մեր սերը, մերն ուրիշ է:
Ռուսաստանը սկզբունքորեն չի կարող զիջել «Զանգեզուրի միջանցք» կոչեցյալը թուրքական աշխարհին ու գլոբալ արևմուտքին, քանի որ դրա հետ կապված գլոբալ ռիսկերը նույն կարգի են, ինչ ուկրաինական դեպքում, քանի որ այն ուղիղ ճանապարհ է բացում դեպի Կասպից ծովի ավազանն ու դեպի Միջին Ասիա՝ դրանից բխող բոլոր հետևանքներով...