Հիշողները կհիշեն, թե տարիներ առաջ նիկոլը ոնց էր ծաղրում փոխզիջում բառը, որ առկա էր ՀՀ նախկին բոլոր իշխանությունների ՝ադրբեջանի հետ բանակցություններում, ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի համանախագահողների հետ բոլոր քննարկումներում։ Այդ ժամանակ այսօրվա կապիտուլյանտը բերանը էլի ավելի ծռմռելով ծաղրում էր ՀՀ իշխանությունների բանակցային ընթացքը, բառապաշարը, փոխզիջումների գնալու պատրաստակամությունը։

Ի՞նչ կաներ քողարկված թշնամին, եթե գար իշխանության Հայաստանում;

Հայաստանի և Ադրբեջանի միջև պայմանագրի շուրջ այսպես կոչված բանակցությունների ավարտի, իսկ իրականում՝ օրվա կառավարիչների կողմից միակողմանի հակապետական զիջողականության արդյունք կրկնակապիտուլյացիայի առնչությամբ Հայաստանի հանրապետական կուսակցությունը՝

• պահանջում է անհապաղ հրապարակել վերջնական տեքստը․․․

Նիկոլը Ազգային ժողովում բերանի ողջ լայնքով և բողազի ամբողջ ուժով ազդարարեց.

- Մենք գուբեռնիա չենք դառնա, Հայաստանը ոչ մի դեպքում գուբեռնիա չի լինի:

Առաջիկա շաբաթներին ու ամիսներին իշխանության քարոզիչներից և նույնիսկ ամեն թեյնիկից մենք լսելու ենք «խաղաղության պայմանագրի» մասին։ Այդ տեղեկատվական գործողության մեկնարկը տրվեց երեկ։

Բայրամովը հայտարարեց, որ, այսպես կոչված, «խաղաղության պայմանագրի» վերջին երկու կետերի շուրջ Հայաստանը իր համաձայնությունը տվել է։

Իրիկունը Վաղոն նորից մտքով հոր հետ էր․

- Հարևան, օղորմածիկ հերս անընդհատ աչքիս մեծանում ա ու բարձրանում։ Ամեն անգամ զարմանում եմ, թե ինչքան հեռատես մարդ էր։ Ափսոս էն ժամանակները խակ էինք, չէինք հասկանում։

Ջիդդայում (Սաուդյան Արաբիա) մարտի 11- ին, ինչպես արդեն հայտնի է, ավարտվել են ԱՄՆ- ի և Ուկրաինայի բանակցությունները։ Ամփոփիչ հայտարարության մեջ նշված է, որ Ուկրաինան պատրաստ է անհապաղ 30- օրյա հրադադարի ռեժիմ սահմանել, իսկ Վաշինգտոնը վերսկսում է Կիևին սպառազինությունների և հետախուզական տվյալների տրամադրումը: Քանի որ որևէ խոսք չկա նշված հրադադարի պահպանման իրավական երաշխիքների մասին, այն ռուսական կողմի հետ պայմանավորվածության դեպքում դրանից 30 օր հետո կամ ցանկացած պահի կարող է խախտվել:

Ադրբեջանական կողմի հաղորդմամբ «Հայաստանն ընդունել է խաղաղության պայմանագրի վերջին 2 հոդվածը, տեքստի շուրջ բանակցություններն ավարտված են»:

Ասելիքս Ակադեմիական քաղաքի գաղափարին է վերաբերում, որը հարցականների ու կասկածների տեղիք է տալիս, և քանի որ մեր տառապանքը փորձ ունի, ուրեմն մենք էլ ունենք կասկածելու և հարցի իրավունք՝ ինչու՞: