Նոյեմբերի 12-ին կառավարության նիստերի դահլիճում մեկնարկեց «Հայացք ապագային» խորագրով երիտասարդական կազմակերպությունների էքսպո-համաժողովը։ Այն կազմակերպել է Հայաստանի երիտասարդական հիմնադրամը։

«Երկու երես» մամուլի ակումբը նոյեմբերի 23-ին, ժամը 11:00-17:00-ին, «Մեգերյան կարպետ» գորգերի գործարանում (հասցեն՝ Մադոյան 9) կազմակերպում է բարեգործական ցուցահանդես-վաճառք` «Բացահայտե՛նք տաղանդավոր հաշմանդամներին» խորագրով, որտեղ ներկայացված են լինելու 30 հաշմանդամ երեխաների ձեռքի աշխատանքներ: «Երկու երես»-ի տնօրեն ՀԱՍՄԻԿ ՍԱՐԳՍՅԱՆԸ տեղեկացրեց, որ «Մեգերյան կարպետ» ընկերության տնօրենությունը գորգերից մեկը նվիրել է իրենց:

Գլխավոր դատախազությունը հայտարարություն է տարածել Վարդան Պետրոսյանի նկատմամբ կալանավորումը որպես խափանման միջոց ընտրելու պարզաբանմամբ: Հայտարարության մեջ ասվում է, որ կալանավորումը որպես խափանման միջոց ընտրելը ինքնանպատակ չէ և «չի կարող դրսևորվել կամ ընկալվել որպես մեղադրյալի նկատմամբ կիրառված պատիժ, այլ հիմքում ունի մեղադրյալի հնարավոր վարքագիծը կանխելու, այն է` նախաքննության և դատական քննության բնականոն գործընթացը, դատավարական գործընթացին մեղադրյալի (կասկածյալի) մասնակցությունը, մեղադրյալի կողմից այդ գործընթացներին խոչընդոտելու հնարավորությունը բացառելու և այլ նպատակներ»:

Իրավապաշտպան, Հելսինկյան ընկերակցության Վանաձորի գրասենյակի ղեկավար Արթուր Սաքունցը «Ֆրիդրիխ Էբերտ» հիմնադրամի կազմակերպած սեմինարի ժամանակ անդրադարձ կատարեց հետխորհրդային երկրներում մարդու իրավունքների աղաղակող խախտումներին: Նա նշեց, որ այդ երկրների անվտանգության համակարգի հիմքում ընկած են մարդու իրավունքների խախտումները:

Նոյեմբերի 11-ին Փարիզում կայացել է ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի 37-րդ գլխավոր ասամբլեան, որին մասնակցել է ՀՀ արտաքին գործերի նախարար Էդուարդ Նալբանդյանը: Ելույթ ունենալով` նախարարը կարևորել է ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի նպատակը` աշխարհում միջմշակութային երկխոսությունը, ըմբռնումը և հանդուրժողականությունը խրախուսելու գործում: Նա նշել է. «Այս տարվա մայիսին Հայաստանը ստանձնել է ԵԽ նախարարների կոմիտեի նախագահությունը` իր կարևորագույն գերակայությունը դարձնելով այլատյացության, ատելության և անհանդուրժողականության դեմ պայքարը:

Ընտանիքը Աստծո արարչագործություն է, Նրա կամքը բարի է` աճեցեք, բազմացեք: Բոլոր ժամանակներում անգնահատելի ու անփոխարինելի է եղել և մնում ընտանիքի դերը հասարակության, պետության համար. կայուն, ամուր երջանիկ ընտանիքը կարևոր հենասյուներից է: Երուխանի խոսքերով` ընտանիքը պետության ջերմաչափն է, երեխան` սնդիկը: Բայց հաճախ «ջերմաչափը» վնասվում է. ընտանիքները երկփեղկվում են, ընտանիքի անդամները ամենատարբեր պատճառների ու հանգամանքների բերումով հայտնվում են լուսանցքից դուրս, իհարկե, այստեղ հիմնականում դեր է խաղում մարդկային գործոնը:

Մի գեր, հաստավիզ մեծահարուստ կշտամբել էր մեծ գրող Բեռնարդ Շոուին, ասելով. «Ա՜յ մարդ, էնքան ես նիհարել, որ քեզ տեսնողը կկարծի, թե էս աշխարհում սով է»։ Շոուն ստիպված էր պաշտպանվել. «Իսկ դուք այնքան եք գիրացել, որ ձեզ տեսնողը կիմանա, թե այդ սովի պատճառն ով է»։

Մեծերի ստվերների տակ հավիտյանս ճնշված ժամանակակից քաղքենիներին ու մարտնչող միջակությունն այդ մեծամեծներով քողարկողներին, միգուցե, սոսկալի կթվա, բայց ստիպված եմ հայտարարելու, որ մեզ շրջապատող իրողությունները վաղուց իրենք իրենցով՝ «Ո՞վ ենք, որտեղի՞ց և ո՞ւր ենք գնում» հարցի պատասխանն են: Թեպետ այդ հարցի պատասխանը մարդուց էր ակնկալվում, բայց մարդն այսօր այդ ձևակերպումից նույնքան հեռու է, որքան մոտ է հետ նայելու և աղի արձան դառնալու ճակատագրական պահին: Շատ հեռվից սկսեցի:

Տարիներ առաջ էր երբ ես Լա Քրասենթայի ու Թահանգայի Հայաստանյայց առաքելական եկեղեցու հոգևոր հովիվն էի, մի օր զանգահարեց հավատացյալներից մեկը և մի կարևոր հարցով ուզեց տեսնել ինձ: Բնական է, ես սիրով համաձայնեցի: Եկավ, բարետես մի կին էր, հետո իմացա, որ երեք երեխաների մայր է, ամուսին էլ ունի: Մի քանի րոպե զրուցելուց հոտո սկսեց լաց լինել ու պատմեց իր ընտանիքի, մասնավորաբար տղայի մասին: ՈՒշադիր լսեցի նրան: Պատմությունն այս էր:

Ի պաշտպանություն Շանթ Հարությունյանի և մյուս քաղբանտարկյալների նոյեմբերի 9-ին կայացած երթը աչքի ընկավ նրանով, որ առաջին անգամ մարդիկ եկել էին նաև հակապուտինյան վերաբերմունք արտահայտող ցուցապաստառներով, իսկ Գլխավոր դատախազության մոտ տևական ժամանակ վանկարկեցին՝ «Առանց չեկիստ Հայաստան»: