«Իրատես de facto»-ի թիվ 55-ում հերթական հուզումս էի հանձնել թղթին` «Լճից լիճ Հայաստան» շարքում։ Հուզումս բավականին ցասումնալից էր, վկան` վերնագիրը. «Անասնակերպերի զվարճանքը» (յոթ օրենքի հինգ ուզվորները)։
Անդրադառնալով խորհրդարանում քիչ առաջ ավարտված կենսաթոշակային նոր՝ կուտակային համակարգի ներդրման համատեքստում կառավարության ներկայացրած օրենսդրական փոփոխությունների փաթեթին, ԱԺ ՀՀԿ խմբակցության ներկայացուցիչ Սամվել Ֆարմանյանը ֆեյսբուքյան իր էջում հետևյալ գրառումն է արել.
Եղանակային կտրուկ փոփոխությունների, ինչպես նաև գարնան և աշնան մթնոլորտային բուռն տատանումների շրջանում սրվում են հատկապես հիպերտոնիկ հիվանդություններն ու դրանց հենքի վրա ընթացող սրտի իշեմիկ հիվանդությունները:
Կարդում ես` «ոչ է օրէն» քաջի համար օտար դյուցազնին վերացնել, ստրկացնել, ծառայեցնել, ազգերի մեջ հավերժական թշնամություն ստեղծել և խորապես հպարտանում ես հեթանոս հայի զարմանալի մարդկայնության, ասպետական ոգու համար:
Նախ՝ սա խաղաղություն չէ, այլ՝ հրադադար:
Երկրորդ՝ խաղաղության հասնելու համար առնվազն անհրաժեշտ է անցնել երկար և դժվար ճանապարհ։ Մենք էլ հրադադար ենք ստացել 2020 թվականին, սակայն մինչև հիմա խաղաղության դարաշրջանը դեռ չի երևում։
Ավելին, Իրանի և Իսրայելի միջև ընթացած պատերազմում որևէ մեկը լիարժեք հաղթող կամ պարտված չէ...