Տե­րը մենք ենք, դուք ա­ղետ եք

Ճա­նաչ­ված հրա­պա­րա­կա­գիր, տն­տե­սա­կան մշա­կու­թա­բան ԽԱ­ՉԱ­ՏՈՒՐ ԴԱ­ԴԱ­ՅԱ­ՆԻ «Ա­յո, այ­սօր տե­րը ես եմ` հաղ­թա­նա­կած հա­յը ու չեմ ու­զում, որ վա­ղը թշ­նա­մին տեր դառ­նա» հոդ­վա­ծը («Ի­րա­տես» թիվ 57 (2020 թ.) հայ­կա­կան կյան­քի հա­րյու­րա­մյա վա­ղե­մու­թյան մի դր­վագ է, ո­րը հա­մա­հունչ է մեր օ­րե­րին։ Նյու­թին անդ­րա­դառ­նում եմ մի հան­գա­ման­քով, այ­սօր, ինչ­պես 1918-ին Բաք­վում, վտանգ­ված է հայ­կա­կան ինք­նու­թյու­նը, բայց ե­թե Բաք­վում հաս­տատ­ված Հա­յոց ազ­գա­յին խոր­հուր­դը գոր­ծում էր հայ­րե­նի բնօր­րա­նից դուրս, այ­սօր, ան­կախ պե­տա­կա­նու­թյան կազ­մա­վո­րու­մից 30 տա­րի անց մենք պար­տադր­ված ենք դրոշ պար­զե­լու ա­մե­նուր և ա­մեն օր, և «ա­յո՛, այ­սօր տե­րը ես եմ` հաղ­թա­նա­կած հա­յը», կո­չը դարձ­նել մար­տա­կոչ և հռ­չա­կա­գիր։ ՈՒ­զում եմ այս ամ­փոփ անդ­րա­դարձս լրաց­նել տիար Դա­դա­յա­նի վե­րոն­շյալ նյու­թի վեր­ջա­բա­նի նշ­մամբ. «Եվ ոչ ոք ինձ չի կա­րող հա­մո­զել, թե այ­սօր­վա ադր­բե­ջան­ցին տար­բեր­վում է 1918-ի թա­թա­րից, ով կրա­կել ու կրա­կե­լու է ցան­կա­ցած հայ բա­նագ­նա­ցի վրա», և սե­փա­կան եզ­րա­հանգ­մամբ. տիկ­նայք և պա­րո­նաք այ­լա­դա­վան­ներ, տե­րը մենք ենք, դուք ա­ղետ եք այս երկ­րում դուք այ­սօր ա­ռանց հրա­զե­նի և ան­թա­քույց կրա­կում եք երկ­րի վրա, բայց ներ­կա Հա­յաս­տա­նի ազ­գա­յին ու­ժե­րը, որ հրա­պա­րա­կել են ի­րենց պա­հանջ­նե­րը հա­նուն ազ­գա­յին պե­տա­կա­նու­թյան վե­րա­կան­գն­ման, ճեր­մակ դրո­շը պար­զած ձեր դու­ռը չեն գա­լու, քա­նի որ դուք ազ­գա­դավ և պե­տա­կա­նա­մերժ ա­ղետ եք և նախ Եր­րորդ Հան­րա­պե­տու­թյան, այ­նու­հետև ձեր փր­կու­թյու­նը ձեր հե­ռաց­ման մեջ է։

Հե­ռա­ցեք, ու­րիշ ո­չինչ։

Վրեժ Ա­ՌԱ­ՔԵ­ԼՅԱՆ

Հեղինակի նյութեր

• Էլֆրիդա Մելիքյանի Էրգիրն ու Երկիրը
• Կենաց ծառի այգեպանը
• Ողբերգազավեշտ
• Ազգային կապիտալը պետականության անկյունաքար
• Հովվերգական դավադրություն (բացահայտված է ՔՊ-ի հինգերորդ շարասյունը)
• Ֆուտուրիզմից ռեալիզմ («պետականամետ» քրոնիկոն)
• Ողբերգազավեշտ՝ պետականակերտման նվագակցությամբ
• Մշակութային ճակատը երկրի փրկօղակ
• Ռազմաքաղաքական ուխտագնացություն դեպի Վաղարշապատ
• Եվ կրկին կիսալուսին յաթաղանն արյուն է վիթում
• Երկրի կանաչ դեսպանը
• Որդան կարմիր երկիրի երկունքը․ դար XX (էսսե)
• Կերպարվեստի Արարատ երկրում
• Կերպարվեստի Արարատ երկրում
• «Կերպարվեստի Արարատ երկրում»
• Հայաստանը` Կերպարվեստի Արարատ երկիր (հռչակագիր)
• Անատոլի Ավետյանի Վանաձորը, երկիրն ու աշխարհը
• Ակսել Բակունցի հանճարն ուղենիշ է ինձ համար. Արամ Մաշուրյան
• «Սորոսի արտաքսումը»
• «Մի թողեք ճայերը ծիծաղեն» կամ՝ Մուշեղիչին վայել տոն

Մեկնաբանություններ