Ղարաբաղը մեծ բիզնես պրոյեկտ էր ժամանակակից հայերի համար։ Նիկոլ Փաշինյան վերջը Ղարաբաղում, Հայաստանի առևտրային բանկերի կողմից տրամադրված 800 մլն. դոլար վարկերն ու՞մ էին հասել։

Ես պետք է կարողանամ գործածել ձեզ: Աստվածային ուժը չի կարող քիչ լինել. այն լիովին բավարար է` աշխարհում կատարվող բոլոր գործերի համար:

Դուրս եմ գալիս` ոչ այլևս Եգիպտոսից: Բաբելոնից: Բանտարկյալներ ազատելու` Քո Հոգու մեջ, Քո Հոգու հետ Ներդաշնված` արձակելու Մեր մեջ նիրհած` Քո ուժը ողջ, Արձակելու` աղոթքները, Դեռ չհնչած:

ԱԺ հարգելի ընդդիմություն, ուրիշ էլ ինչպե՞ս պետք է ՀՀ վարչապետի և ԱԺ նախագահի աթոռները զբաղեցնող այս թյուրիմացություններն իրենց պահվածքով ապացուցեն, որ խեղկատակության նմանվող այդ հարց ու պատասխան կոչվածը բեմադրում են բոլորիս ծաղրելու և ստերով ու անբարո պահվածքով իրենց իշխանությունն ամրապնդելու համար։ Իրենց զենքը սրբապղծությունն է, տգիտությունն ու ստախոսությունը, անդաստիարակությունն ու ցինիզմը՝ ինչը հակացուցված է ձեր բարձրացրած հարցերի իրական պատասխանները ստանալու համար։ Այս ձևաչափում վերջին խոսքը վիժվածքին է, ինչից օգտվում է ժողովրդի էմոցիան առավելագույնս գողացող և սրբություն չունեցող իշխանատենչը։

ՀՀ վարչախմբի քպ ղեկավարը հետևողականորեն իր թաթերն է ձգում դեպի քաղաքացիների խնայողությունները։

Նիկոլը մեկնել է Մյունխենի անվտանգության համաժողով և իր կայքում հրապարակել Գերմանիա ժամանելու ֆոտոները։

Ուկրաինայի ճակատագիրը որոշվեց. բացառվեց Ուկրաինայի` ՆԱՏՕ մտնելը, նախապատերազմյան շրջանում առկա տարածքների հետ ստանալը, ԵՄ անդամ դառնալու հարցում էլ առաջընթաց չի սպասվում` թեկնածության կարգավիճակ և վերջ. Ուկրաինան անգամ ինքն իր ճակատագրի մասին բանակցություններին չի մասնակցի, մինչդեռ իրեն խոստացել էին:

ԱԺ-ում Փաշինյանը, գիտակցված, թե ոչ, տվեց իր իշխանության նախընտրական առաջիկա ամիսների գաղափարական խտացումը: Այդ խտացման մեջ կա բացառապես ինքը, իր շահերով, իր ինքնապահպանմամբ և ուրիշ ոչինչ, որն իր շահերից դուրս է: Այս առումով պետք է բյուրեղանա նաև այս ամենը չընդունողների և մերժողների դիրքավորումն ու գերակայությունը՝ նույնքան խիտ և հստակ ձևակերպմամբ: Ջրբաժանը գծված է՝ կա՛մ իր պսևդոիրականությունը, որի անունը ոչ թե «իրական Հայաստան» է, այլ խորքում՝ «իրական Փաշինյան», կա՛մ «Հայաստան»:

Ես՝ աչք, ու դու՝ լույս, հոգի՛․․․ Պոետի գրչի տակից երևի երբեք ավելի կատարյալ բան դուրս չի եկել: Ես՝ աչք, ու դու՝ լույս, հոգի՛․․․ Սա երևի էն ա, ինչը կոչում են զուտ պոեզիա՝ մի շունչ, մի ակնթարթ, մի ցնորք: էն ա, ինչը հնարավոր չի անգամ բառերի բաժանել, որովհետև, երբ բառն առանձնացնում ես, իմաստը կորցնում ա։ Սա վերլուծելի չի, ինչպես պարզ բառը, որից չես կարող ավելի փոքր իմաստակիր միավոր առանձնացնել, ինչպես զուտ գեղեցկությունը, որն անհնար ա մասերի բաժանել:

Չնայած նրան, որ Կրեմլում՝ հանձին ՌԴ նախագահի մամուլի քարտուղար Դմիտրի Պեսկովի, նշել էին, որ Բաքվում Ռուսական տան փակումը թյուրիմացություն են համարում, որը կհաջողվի լուծել երկխոսության միջոցով, և որ Ռուսաստանն այդ հարցը կդնի ադրբեջանցի գործընկերների առջև տարբեր մակարդակներով, ընդհուպ մինչև բարձրագույն, Ադրբեջանի իշխանությունները վարվեցին թուրքին բնորոշ հոգեբանությամբ ու գործելակերպով՝ առանց երկար- բարակ մտածելու, արագորեն «գլխատել» նրան, ում համարում են թշնամի: