Երեկ կայացավ Պուտին-Թրամփ պատմական հանդիպումը

Ոչ մի համաձայնագիր չստորագրվեց, ավելին՝ ոչ մի կոնկրետ որոշման կողմերը չեկան: Քանի որ չկա նրանց շահերի մեջ ինչ-որ չնչին միավորող բան:

Պատերազմը կշարունակվի, բանդերականների սպանդը տրամաբանական ավարտին կհասնի: Եթե այդպես է, ինչո՞ւ Թրամփը նախաձեռնեց այդ հանդիպումը և վտանգեց իր հեղինակությունը: Դեռ մի քանի օր առաջ ասում էր, չէ՞, թե բա՝ ես գազան բանակցող եմ, ռազմական գործողությունները կկասեցվեն և այլն, և այլն:

Որքան էլ Թրամփը լինի գազան բանակցող, որքան էլ փորձի Պուտինից ինչ-որ բան կորզել, նա անհաջողության կմատնվի, քանզի անհնար է մի նժարի վրա դնել, ասենք, արևմտյան սանկցիաների վերացումը և Օդեսայի ազատագրումը:

Այսինքն, պատերազմը կշարունակվի այնքան, մինչև որ ռուսական հողերի վերջին թիզը չհայտնվի ՌԴ տարածքում:

Այս մասին գիտեինք բոլորս, բացի Թրամփից, բայց, փառք Աստծո, երեկ նա էլ հասկացավ:

Թրամփի առաջարկը հետևյալն էր. ճանաչում եմ ամբողջությամբ կամ մասսամբ քո գրաված հողերը, պատերազմը վերջանում է, մնացածը մնում է Ուկրաինային: Բնականաբար, անձամբ Պուտինի համար դա խայտառակ հակառուսական առաջարկ էր և դատապարտված էր մերժման:

Ինչևէ, Թրամփը ստիպված եղավ երեկ համակերպվել Ուկրաինայի լուծարման անխուսափելիության հետ: Եվ նրա համար հիմա ամենակարևոր բանը, մեղմ ասած, թռնելն է պատերազմից՝ մինիմալ բարոյական վնասով: Պուտինն, ըստ ամենայնի, նրան օգնություն խոստացել է այդ հարցում: Մնում է, որ Թրամփն իր եվրոպական վասալների հետ պայմանավորվի, թե ում ինչ կհասնի Ուկրաինայի վերջնական պարտությունից հետո: Իհարկե, երջանիկ կլինեն Լեհաստանը, Հունգարիան, Ռումինիան վերադարձնել այն հողերը, որոնք իրենք իրենցն են համարում: Մնում է միջազգային հանրությանը բացատրել, որ աշխարհի քաղաքական քարտեզից հսկայական պետության անհետանալը շատ հնարավոր բան է:

Խելոք ազգերն ու պետությունները նաև կհասկանան, որ այդ հեռանկարը չափազանց հավանական է այն երկրների համար, որոնք իրենց կյանքի իմաստը դարձնում են անգլոսաքսերին կուրորեն ծառայելն ու հակառուսականության էպիկենտրոնում հաստատվելը: Ուկրաինան և Վրաստանն էլ ասածիս փայլուն օրինակ: Հայաստանը, ի դեպ, կարող է համալրել այս տխուր ցուցակը, համենայն դեպս, ժողվարչապետն ամեն ինչ անում է այդ նպատակին հասնելու համար. շատ խելք պետք չէ հասկանալու համար, որ չի կարելի ապրել Ռուսաստանի և Իրանի արանքում և մասնակցել հակառուսական, հակաիրանական նախագծերում:

Նոր Հայաստանում դա չեն հասկանում, այստեղ համոզված են, որ ճիշտ բան են անում, իսկ թե ինչ կարող է արժենալ դա Հայաստանի համար, արդեն չեն մտածում: Հավանաբար, տարրական խելքի, ֆայմի դեֆիցիտից:

Արտյոմ ԽԱՉԱՏՐՅԱՆ

Մեկնաբանություններ