Աշխարհը կանգնած է մեծ ու դժվար կանխատեսելի և շատ կողմերով անհայտ փոփոխությունների առաջ, դժվարություններ, որոնք կապված են երկու սկզբունքային բնույթի հանգամանքներով պայմանավորված անորոշությունների հետ։

Նախորդ օրը ՀՀ ԱԺ նախագահ Ալեն Սիմոնյանը ԱԺ ամբիոնից քոչարյանացավի հիստերիկ նոպա ունեցավ՝ պոպուլիզմախտով հարձակվելով Լևոն Քոչարյանի վրա, նորից շահարկելով Պողոս Պողոսյանի սպանությունը և ՌՔ-ի ունեցվածքը, փորձելով դրանով արդարացնել ՔՊ-ի արդի թալանն ու Սոնա Մնացականյանի սպանությունը...

Գիտե՞ք ինչու Հայաստանում ոչ մի կերպ չի կայանում կուսակցական համակարգը։

Բոլորիդ հայտնի է, թե ինչ հայտնի համայնք է Ախթալան։

Իշխող թիմում գոյություն ունեցող «սեկտանտիզմի» մասին խոսում ենք տարիներ շարունակ․ անընդհատ ասում, տարբեր օրինակներ ենք բերում, որ այդ թիմում սեփական կարծիք ունեցող կերպաներ չկան՝ բոլորը շարքային կատարողներ են՝ ժամանակակից «քաղաքական ստրուկներ», ովքեր, շեֆին հաճոյանալու համար, պատրաստ են ամեն ինչի։ Նրանք, մի մարդու նման, կատարում են իրենց տիրոջ ցանկացած քմահաճույք ու կապրիզ՝ միայն թե «տերը չբարկանա», քաղցր աչքով նայի իրենց։ Սրանց մոտ էս մառազմատիկությունն անցնում է բոլոր չափելի սահմանները։

Դարերով փորձարկված մտրակի ու բլիթի քաղաքականությունը պիտանի է յուրաքանչյուր ժողովուրդ կամ մարդկային խումբ էֆեկտիվորեն կառավարելու համար, քանի որ այդ քաղաքականությունը ունիվերսալ է և առանց միջնորդների հենվում է անմիջապես մարդկանց հոգեբանության ամենանուրբ կետերի վրա։

Հայաստանի թիվ մեկ հեծանվորդ, «տիկտոկեր» ու համատեղության կարգով վարչապետի պաշտոնն զբաղեցնող Նիկոլ Փաշինյանի «փիլիսոփայական» շատախոսությունները մեկնաբանելն անշնորհակալ գործ է, բայց երբեմն անհրաժեշտ: Համարյա, ինչպես խցանումը վերացնելը: Տհաճ է, բայց պետք է: Եվ այսպես. նախ՝ հատկանշական է, որ եկող տարվա պետական բյուջեի մասին օրինագծի քննարկման ժամանակ ունեցած ելույթը Նիկոլ Փաշինյանը վերածեց «փիլիսոփայության»: Իբր՝ ինքը մի նորահայտ մտածող է, նորահայտ ուսմունքի հեղինակ, 21-րդ դարի երկրորդ տասնամյակի մի տեղական Ադամ Սմիթ կամ Կարլ Մարքս (թող ներեն մեզ տնտեսագետներն ու մարքսիստները): Իրականում, հասկանալի է, ոչ մի նման բան չկա, քանզի փաշինյանական ճառաբանություններում չկա իրական բովանդակություն, իսկ նրա ձևակերպած «գաղափարները» մակերեսային են, հեղհեղուկ, դա դեռ մի կողմ, ավելին՝ ուղղակիորեն կործանարար են: Լավ, ի՞նչ է ասում Նիկոլ Փաշինյանը:

Ինչպես նշել էի ավելի վաղ, այսօր Բաքվում «Վերադարձի իրավունք. զարգացնել արդարությունը Հայաստանից վտարված ադրբեջանցիների համար» թեմայով երկրորդ «միջազգային» կոնֆերանսն էր անցկացվում...

«Հայաստան-Ադրբեջան հարաբերություններում էսկալացիայի որևէ հիմք չկա»,- հայտարարել է Նիկոլ Փաշինյանը: Իսկ ի՞նչ կարծիք ունի դրա վերաբերյալ Ադրբեջանը: Ալիևը բոլորովին այլ բան է ասոււմ...

Թույլերի ամենախոցելի կետը աշխարհի գործերից նրանց անտեղյակ լինելն է և, ըստ դրա էլ՝ մակերեսայնությունն ամեն ինչում, այդ թվում նաև՝ իր գոյության հիմնարար բնույթի պրոբլեմների հետ բախվելիս։