Իրանի և Միացյալ Նահանգների միջև բանակցությունների հինգերորդ փուլի ավարտից հետո Իրանի գլխավոր բանակցող, արտգործնախարար Աբբա Արաղչին հայտարարել է, որ «դա բանակցությունների ամենապրոֆեսիոնալ փուլերից մեկն էր»։ «Մենք անսասան ենք մեր դիրքորոշումներում։ Ամերիկյան կողմն այժմ հստակ պատկերացում ունի Իրանի դիրքորոշման վերաբերյալ»,- շեշտել է նա։               
 

Հավսա՜ր, զգա՛ստ, բոլորի ուշադրությունը դեպի Ռուսաստան

Հավսա՜ր, զգա՛ստ, բոլորի ուշադրությունը  դեպի Ռուսաստան
02.12.2014 | 00:03

Խաբուսիկ է տպավորությունը, թե Հայաստանում առանձնապես զարգացումներ չկան: Հարաբերական անդորրի հատակում անձայն խլրտոց է՝ արտքաղաքական, որից էլ կածանցվի ներքաղաքական դոմինոյի էֆեկտը:
Թվում էր, թե ԵԱՏՄ-ին Հայաստանի անդամակցությունից, խորհրդարանում «հավսա՜ր, զգա՛ստ, ուշադրությունը դեպի Ռուսաստան» պայմանագրի վավերացումը մեկընդմիշտ կհաստատեր հայոց արտքաղաքական օրակարգը` տարընթերցումների ճեղք իսկ չթողնելով:
Իզուր: Հենց միայն մեկ օրվա քրոնոլոգիան գալիս է ասելու, որ Հայաստանը, հետևաբար, Հարավային Կովկասը, վերածվում է «երկրորդ ճակատի», ուր փորձ է արվում սեղմելու օղակը Ռուսաստանի շուրջը` կյանքի կոչելով Բժեզինսկու խելահեղ նախագիծը՝ մի կողմից` Մեծ Մերձավոր Արևելքը հնազանդեցնելուն, մյուս կողմից` Ռուսաստանը «գուբերնիաների» բաժանելուն միտված, որը իր ժամանակին ահավոր աբսուրդային էր թվում, սակայն դիտարկելով արևմտյան, առավել ստույգ` ամերիկյան խաղի «շառավիղը», ուղեղային կենտրոնների` առաջ-հետ քայլերի հաջորդականությունը, հասկանում ես` ծերուկն իզուր չի ժամանակ կորցրել, ավելին` ինքը լուրջ է «խրվել» այդ իդեա-ֆիքսի մեջ` իր հետևից քարշ տալով ոչ միայն Նահանգներն ու Միացյալ Եվրոպան, այլև ողջ աշխարհը:
Այսպիսով, ՈՒկրաինայում… Ձգենք դադարը՝ մեկընդմիշտ ֆիքսելու՝ այդ ԱՄՆ-ը վերցրեց ՈՒկրաինան, մի փշուր` Ղրիմը թողնելով Ռուսաստանին, և ոչ Ռուսաստանը վերցրեց երբեմնի իրեն պատկանող Ղրիմը:
Այդ ԱՄՆ-ը վերցրեց Վրաստանը, մի փշուր` Աբխազիա-Օսիա «տալով» Ռուսաստանին:
Անչափ պարզունակ պատճառով. Ղրիմը, Օսիան, Աբխազիան ավելորդ բալաստ էին ԱՄՆ-ի համար` ՈՒկրաինան ու Վրաստանը դեպի ՆԱՏՕ քարշ տալու, ՆԱՏՕ-ն տարածելու, ՆԱՏՕ-ի ձեռքերով Ռուսաստանը շրջափակելու համար:
Եվ այսօր, որքան էլ Պուտինն իրեն ինքնավստահ զգա, ժամերով ասուլիսներ տա, բոլորին համաժամանակյա «ՎՏփՌՑՖ» անի կողքի «սարտիրում», Սաակաշվիլուն «մի տեղից կախի կողքի ծառից», պատային, դժվար իրավիճակում է ոչ միայն պատժամիջոցների, այլև նավթի գների առումով, որոնք առասպելական արագությամբ անկում են ապրում` իրենց հետ գահավիժման տանելով ոչ միայն ռուսաստանյան տնտեսությունը, այլև Ռուսաստանի բոլոր իդեա-ֆիքսերը:
Ընդ որում, հենց այնպես չէ, որ հակասություններ են առաջացել այդպես էլ դեռևս չամբողջացած ու չկայացած ԵԱՏՄ-ում` Ռուսաստանի-Ղազախստանի ու Բելառուսի միջև. վերջիններս հետ-առաջ տեխնոլոգիայի կիրառմամբ իրենց համար փափուկ բարձիկների ռեժիմներ են ապահովում այս խաղում, որպեսզի եթե այնպես լինի, որ Ռուսաստանի տնտեսությունը փլուզվի, ինչպես եղավ իննսունականներին, իրենք դրա տակ չմնան:
Իսկ Հայաստանում, ինչպես ասացինք, միայն մեկ օրվա քրոնոլոգիան անզիջում այդ պայքարի վավերագիրն է ամրագրում. ՀՀ ԱԺ մշտական հանձնաժողովներում, ԵԱՏՄ պայմանագրի ֆոնին, ԱԺ է շտապում ԱՄՆ-ի դեսպան Ջոն Հեֆեռնը. երկարատև, փակ հանդիպում ունենում արտաքին կապերի մշտական հանձնաժողովի հետ:
Ամերիկյան պետդեպի` ուղղաթիռի օպերացիային ուշի ուշով հետևելու հայտարարության հետևից արագությամբ Հայաստան է ժամանում ոչ անհայտ Բորդյուժան, որը միշտ լուռ էր ադրբեջանական բոլոր կարգի ոտնձգությունների ու դիվերսիաների ժամին և նույնքան արագ ասում. «Գիտե՞ք, ուղղաթիռի հետ կապված միջադեպը քննարկման թեմա կդառնա ՀԱՊԿ նստաշրջանում»:
Մենք հիմա ժամանակ չունենք «հաշվելու», թե ինչ է իրականում ասում նա, ինչ կա նրա այս մտքերի «տակ», և ինչու է ՀԱՊԿ-ը հիշել, ուստի շարունակենք «օրվա» քրոնոլոգիան։
Հայաստանը ՆԱՏՕ-ի հովանու ներքո զորամիավորում ուղարկեց Լիբանան:
Պուտինը պատրաստվեց մեկնելու Թուրքիա:
Եվ վերջապես, Դաղստանում սկսեց ակտիվանալ Իսլամական պետությունը:
Հանգամանքներ, որոնք ոչ միայն սեղմում են օղակը Ռուսաստանի, այլև Հարավային Կովկասի, այդ թվում՝ Հայաստանի շուրջը` մոտեցնելով «ճշմարտության պահի» ժամը, ինչը առավել ծավալուն ու հանգամանալից քննարկման թեմա է:


Կարմեն ԴԱՎԹՅԱՆ

Դիտվել է՝ 1802

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ