Իշխանությունը, ինչպես միշտ, «դանթում» է

Ներքաղաքական կյանքի ամորֆությունը միայն ամառային հանգստի սեզոնով չի պայմանավորված: Կանգն ամենուր է: Անգամ Գյումրու քաղաքապետի ընտրություններում. քաղաք, ուր մշտապես գեներացվել են ընդդիմադիր ուժերը ու հակահարված տվել իշխանություններին:

Կարելի է կարծել, թե համահայաստանյան այս մեծ «դանթը» նաև քաղտեխնոլոգիա է` ղեկավարելի քաոսի մասով, սակայն քաոսի մասին կարող է խոսք լինել, երբ քչից-շատից շարժ կա: Այսօր քաղաքական դաշտում իսպառ կանգ է:
Բոլորն սպասում են: Իշխանությունում սպասում են, թե ինչ է որոշելու Սերժ Սարգսյանը: Ընդդիմությունում (եթե այդպիսին կա)՝ ղարաբաղյան ֆորս մաժորին: Եթե դա էլ չլինի, դեֆոլտին, որպեսզի Սերժ Սարգսյանը «հրաժարական տա», իրենք վերջապես գան իշխանության:

Իսկ եթե շատ անկեղծ, ապա հայաստանյան ներքաղաքական դաշտում հիմնականում խաղում են երկու անձ (և նրանց հետևում եղող աշխարհաքաղաքական ուժերը). Սերժ Սարգսյանը և Ռոբերտ Քոչարյանը: Վերջինս՝ անչափ միջնորդավորված: Գրեթե անտես: Ինչ վերաբերում է Լևոն Տեր-Պետրոսյանին, ապա, Ռուսաստանի թեթև հրմամբ, նա լուսանցք անցավ` թողնելով, որ իր թիմի բեկորներն զբաղվեն բրոունյան շարժմամբ, մի օր «հյուրընկալվեն» Հովիկ Արգամիչին ու նրա ԲՀԿ-ին, մեկ այլ օր` Գյումրիում մոտ-մոտ անեն «Համախմբում»-ին ու Վարդան Մինասիչին` վայրկյան իսկ աչքը չկտրելով Սերժ Ազատիչից:
Այս պահին ներքաղաքական դաշտում քչից-շատից ակտիվ են Քոչարյանի թիմը (որքան էլ «Համախմբում» կուսակցությունն այս մտքից օձը կծածի պես վեր թռչի) և նրա սատելիտները:

Նրանց համար, ինչպես 2012-2013-ին, ինչպես նաև մինչև Գագիկ Ծառուկյանի քաղաքականությունից «դուրսհանման» օրերին` 2015-ին, կրկին գծվել է ճանապարհային քարտեզ: Այս թիմը, ի տարբերություն իշխանականի, առավել նախաձեռնողական է, ակտիվ, ողջ օրը ոտքի վրա է, թեև մշտական «զրո» օգտակար գործողության գործակցով: Սույն թիմն ու իր արբանյակ անհատները չափազանց ակտիվ են սոցցանցերում, տարբեր բաղկացուցիչներով հզոր թիմային պայքար են մղում, կարելի է ասել` նաև հաղթում, որովհետև իշխանությունն այս դեպքում ևս դանթում է՝ ժամանակավրեպ համարելով սոցցանցերով պայքարը, ինչն ինքը փայլուն մղեց 2012-2013-ին. կամ էլ շատ է ինքնագոհ դարձել` սոցցանցային պայքարը կարևորելու համար: ՈՒ եթե ընդդիմադիրները գիտեն` ինչ են ուզում, իշխանական թիմն այդ առումով մերկ է, քան երբևէ:

Չնայած գեոքաղաքական զարգացումները ևս իրենց սև գործն անում են, քանզի տարածաշրջանային զարգացումների այս փուլում ցանկացած քայլ աշխատելու է ընդդեմ իշխանության. իշխանությունն իր մեջ կամք գտավ, թիմը թարմացրեց (հին գվարդիան արդեն իսկ խաղեր էր տալիս «Համախմբումի» և նրա «հայրերի» հետ): Պահպանել այս վիճակը իշխանության համար նույնպես շատ վտանգավոր է, որովհետև փտախտից հետո «հիվանդը մահանում» է… մի օր:
ՈՒստի իշխանությունը որոշել է առայժմ «դանթել» առկա ներքաղաքական ստատուս քվոյի վրա` վերջին պահին խաղը խառնելով, խաղատախտակը փոխելով, ինչը հաջողվել է ցայսօր, իհարկե, մեծ դժվարությամբ, և այնուհանդերձ, կարողացել է անցնել Մելիք-Ադամյանով: Կհաջողվի՞ այս անգամ ևս:

Դժվար է ասել: Խնդիրն առնչվում է, ասացինք, գեոխաղացողներին ևս, այդ թվում` գերագույն շահառու Ռուսաստանին: Առաջիկայում վերջինս շարժման մեջ կդնի՞ իր հինգերորդ շարասյունը, որն այս օրերին ի մի է բերում, զորաշարժերի ենթարկում, թե՞ այն կպահի պատրաստ վիճակում, որպես մահակ, ինչպես միշտ` ճիշտ պահին ցանկալիին հասնելու համար:
Պարզ կլինի աշնանը:

Կարմեն ԴԱՎԹՅԱՆ

Հեղինակի նյութեր

• Աղոթարան
• Աղոթարան
• Աղոթարան
• Աղոթարան
• Ա՜խ, եր­նեկ էս նոր տա­րին
• Երեք նա­խա­գահ­նե­րի կո­դե­րը
• Աղոթարան
• Երեք նա­խա­գահ­նե­րի կո­դե­րը
• Աղոթարան
• Աղոթարան
• Երեք նա­խա­գահ­նե­րի կո­դե­րը
• Աղոթարան
• Աղոթարան
• Ո՞վ է նա
• Աղոթարան
• Աղոթարան
• Աղոթարան
• Но ставки сде­ла­ны, госпо­да!
• Ռի­տա Ա­լեք­սանդ­րով­նա, վեր տար քեզ հետ Ար­ցա­խի հա­մար մեր նա­հա­տակ ՏՂԵՐ­ՔԻՆ...
• Աղոթարան

Մեկնաբանություններ