Զիջում Ադրբեջանի՞ն, թե՞ հաճոյախոսություն ընտրություններից առաջ

Պաշտպանության նախարարությունը հանրային քննարկման է ներկայացրել «Զինվորական ծառայության և զինծառայողի կարգավիճակի մասին» օրենքում փոփոխությունների նախագիծ, ըստ որի պարտադիր ծառայության ժամկետը 2026թ․ ամառային զորակոչից սկսած կրճատվելու է 24-ից մինչև 18 ամիս։

Նախարարությունը դա հիմնավորում է պայմանագրային զինծառայողների թվի աճով։ Բայց իրականում խնդիրը շատ ավելի խորքային է․

*Հայաստանի սահմանները շարունակում են մնալ մշտական սպառնալիքի տակ, և բանակի մարտունակությունը չի կարելի չափել միայն զինծառայության ժամկետով:

*Ժողովրդագրական ճգնաժամն իրական է, բայց ծառայության կրճատումը պետք է ուղեկցվի պահեստազորի և պայմանագրայինների իրական ուժեղացմամբ։

*Ադրբեջանը տարիներ շարունակ պահանջում է Հայաստանի զինված ուժերի սահմանափակում և կրճատում, և եթե Երևանը գնում է այս քայլին առանց ռազմավարական հաշվարկի, ապա այն ընկալվելու է ոչ թե որպես բարեփոխում, այլ՝ Բաքվի պահանջի կատարում։

*Կա նաև ներքին քաղաքական հաշվարկ․ ծառայության ժամկետի կրճատումն արվում է ոչ թե անվտանգության ամրապնդման, այլ 2026-ի խորհրդարանական ընտրություններից առաջ հասարակությանը «հաճոյանալու» նպատակով։

Սա իշխանության հերթական մանևրն է, որտեղ անվտանգությունն արդարացվում է կարճաժամկետ քաղաքական շահով։

Աշխարհի փորձը ցույց է տալիս․ ծառայության ժամկետը կարելի է կրճատել միայն այն դեպքում, երբ առկա է ուժեղ պահեստազոր, տեխնոլոգիական արդիականացում և հստակ ռազմավարություն։

Հակառակ դեպքում՝ ծառայության կրճատումը դառնում է ոչ թե բանակի ուժեղացման, այլ պետության թուլացման գործիք։

Սուրեն ՍՈՒՐԵՆՅԱՆՑ

Հեղինակի նյութեր

• TRIPP՝ խաղաղության բաղադրի՞չ, թե՞ նոր վտանգի աղբյուր
• Ֆիդանի հայտարարությունը և իրականությունը
• «Վուլգար քաղաքականության» մաստեր-կլաս
• Հայ–թուրքական գործընթացի սահմանները. էական առաջընթաց չի լինելու
• Փաշինյանը «որդեգրեց» Տեր Արամին՝ որպես «հոգևոր կցորդ»
• Զանգեզուրի միջա՞նցք, թե՞ տրանսպորտային հանգույց
• Ալիևի պնդումները և Երևանի վտանգավոր լռությունը
• Արդյոք պատրա՞ստ ենք վճարել բարձր գին՝ առանց փոխհատուցման երաշխիքների
• Ռուս- ադրբեջանական հակադրության նոր դրսևորում
• Կանխատեսելի պարտություն
• «Ո՞ր ճանապարհն է ընտրում» Փաշինյանը
• Փաշինյանի ավտորիտար մտածողության խեղճությունը
• Կիմանանք, թե ով է իրականում հանձնել Արցախը
• Երրորդ հանրապետության փիլիսոփայությունը փոխարինվում է նոր մոդելով, որը ձևավորվում է արտաքին ուժերի թելադրանքով
• Վաշինգտոնից՝ Թյենծին. Փաշինյանի բլեֆի առաջին մերկացումը
• Հայաստանի ինքնիշխանության նոր փորձությունը. «միջանցքային» սպառնալիքը պահպանվում է
• Անհրաժեշտ է ընդդիմության կոնսոլիդացիա՝ Եկեղեցու պաշտպանության և սահմանադրական արժեքների պահպանության օրակարգով
• «Միջանցքային» հայտարարություններ Բաքվից
• Ալիևը փաստացի կրկնել է Փաշինյանի միտքը
• Հայտարարություն

Մեկնաբանություններ