Նոր երթուղու ձևավորումը թույլ է տալիս ԱՄՆ-ին դիրքավորվելու Եվրոպա-Կովկաս-Ասիա լոգիստիկայում

Մի պահ պատկերացնենք, որ «Թրամփի երթուղին» իսկապես ուղղված է բացառապես տնտեսական հաղորդակցությունների ակտիվացմանը, և միաժամանակ փորձենք դուրս գալ ներռեգիոնալ տիրույթից՝ դիտարկելով հարցն ավելի լայն՝ աշխարհակարգային տեսանկյունից:

Նոր երթուղու ձևավորումը թույլ է տալիս ԱՄՆ-ին դիրքավորվելու Եվրոպա-Կովկաս-Ասիա լոգիստիկայում՝ վերահսկելով դրա ներքո իրականացվող հաղորդակցությունները, ներառյալ՝ ածխաջրածինների հոսքերը դեպի Եվրոպա: Մեկ անգամ չէ, որ գրել եմ ԱՄՆ-ի ուղիղ շահերի մասին եվրոպական էներգետիկ շուկայում:

Իր հերթին, Եվրոպա-Կովկաս-Ասիա առանցքում ԱՄՆ-ի ներկայությունը անհրաժեշտ է դիտարկել ամերիկյան ստրատեգների կողմից առաջ մղվող G2 աշխարհակարգային մոդելի ներքո: Վերջինս ենթադրում է միջազգային հարաբերությունների այնպիսի համակարգ, որը, ինչպես «սառը պատերազմի» տարիներին, կունենա երկու բևեռ, սակայն այս անգամ, ԽՍՀՄ-ի փոխարեն, ԱՄՆ-ին հակակշռելու է Չինաստանը:

Եվ քանի որ Չիանստանի աշխարհաքաղաքական առաջխաղացման հիմնական «կրող կոնստրուկցիան» «Գոտի և ճանապարհն» է, հասկանալի է, թե ինչու է Վաշինգտոնն այսքան շահագրգռված չինական նախաձեռնության մաս կազմող «Միջին միջանցքում» ներկայություն ապահովելու մեջ:

Ուստի, «Թրամփի երթուղու» տնտեսական նպատակադրումը խիստ կասկածելի է ու մերկապարանոցային: Այն որևէ առումով չի կարող տարածաշրջանի առևտրային կապերի զարգացման համար նեցուկ ծառայել մի պարզ պատճառով՝ Պեկինը հնարավորինս խուսափելու է իր գեոռազմավարական հակառակորդի՝ Վաշիգտոնի կողմից վերահսկվող հաղորդակցությամբ բեռնափոխադրումներ իրականացնել:

Հեռանկարում, ռուս-ուկրաինական հակամարտության լուծման պարագայում, կարող է նոր լիցք ստանալ Չինաստան-Ռուսաստան-Եվրոպա լոգիստիկան, որն այսօր էլ բավականին դրական դինամիկա ունի: Այսպես, 2024-ին Չինաստան-Ղազախստան-Բելառուս-Եվրոպա երկաթուղային կապով բեռնափոխադրումները նախորդ տարվա համեմատ աճել են երկու անգամ՝ հասնելով 412 հազ. TEU (20-ֆուտանոց էկվիվալենտ):

Վահե Դավթյան

Ք.գ.դ., պրոֆեսոր

Մեկնաբանություններ