Հայրենիքի դարպասները պահելը միշտ էլ դժվար, վտանգավոր ու ծանր գործ է, Սարիկ։ Արցախում, բացի ծառայելուց, նաև մարդիկ էին ապրում, սովորական հայեր, ովքեր չէին տրտնջում, չէին նեղվում՝ ամեն պահի պատերազմի սպառնալիքը գլխներին կախված քնելուց։

Ոչ մի երկիր, ոչ մի արտաքին ուժ, ոչ մի միջազգային կազմակերպություն սրանց վրա լուրջ ճնշումներ չի բանեցնելու, որ բացահայտ բռնաճնշումներ են անում: Նույնիսկ, եթե բոլոր ընդդիմադիրներին բռնեն: Որովհետև յուրաքանչյուր արտաքին ուժի էլ ձեռնտու է, երբ որևէ երկիր ղեկավարում է մի անսկզբունք, անարժեք, դավաճան փալաս: Այդ փալասի հետ ինչ ձևով ուզեն կխոսեն, ինչ ճնշում պետք է կբանեցնեն, ինչ ուզեն կստանան: Այնպես որ, ընդդիմադիր ուժերը ժամանակն է, որ հասկանան՝ ներքին ռեսուրսին է պետք ապավինել, և անեն հետևություններ:

Ինչո՞ւ էր Նիկոլը երեկ նմանօրինակ ցնցումների մեջ։ Պատասխանը հենց նրա դեմքի և պահվածքի մեջ է քողարկված։ Ի սկզբանե ասեմ, որ այն, ինչ նա բեմադրեց, ծխածածկույթ էր, իսկ Սիսակի հարցադրումը՝ հարցուպատասխանի վերջում, նախապես մշակված ռազմավարական մեթոդ...

Ըստ սրանց կողմից տարածվող գովազդի, սրանք «տարիներ ի վեր աջակցում են Սևանա լճի շրջակա միջավայրի պաշտպանության բարելավմանը»: Ավելին, սրանք պատրաստվում են «շարունակել շրջակա միջավայրի նախարարության հետ այս արդյունավետ համագործակցությունը»:

Ֆուտբոլային անհաջողության ֆոնին հին երգն է ակտիվանում, թե հայերից ի՞նչ ֆուտբոլ խաղացող, գնացեք ըմբշամարտով ու ծանրամարտով զբաղվեք։

Երբ Նիկոլ Փաշինյանը խոսում է Հայաստանի նոր Սահմանադրության «տարածաշրջանային նշանակության» մասին կամ նրա արդարադատության նախարարն ասում է, թե «Հայաստանի նոր Սահմանադրությունը պետք է լինի խաղաղության պայմանագիրը, խաղաղության միտված հարաբերությունները չվտանգող», ակնհայտորեն պարզ է՝ նոր Սահմանադրության ընդունումը բացառապես ադրբեջանական պահանջ է:

Հերթական անգամ մեր ժողովուրդը հատուկ հանձնարարություն ստացած սադրիչների կուտը կերավ և ենթարկվեց սադրանքներին։ Նախ այստեղ, մեզ մոտ, ֆուտբոլի ժամանակ հանվեցին և գողացվեցին Վրաստանից եկած մեքենաների մի քանի համարներ։ Ինչու՞։

Նախ` հետաքրքիր է, թե ինչու՞ է սա այդ փաստաթուղթը գաղտնի պահում հայ հանրությունից:

Մեր կարծիքով ժամանակակից հայ հասարակությունը այնքան էլ հստակ չի հասկանում «լյուստրացիա» տերմինի իմաստը, այն կապելով հիմնականում քաղծառայողների իրավունքների սահմանափակման պատժիչ և ոչ միշտ արդար մեխանիզմի հետ, սակայն դա այդպես չէ։

Հիմա էլ Նիկոլը ուրիշ ավանտյուրա է սկսել, իբր ինքն էլ չէր հավատում, որ Ալիևը կհամաձայնի, բայց դե, «если блефуешь, блефуй до конца»: