Իշխանությունն իր ողջ ռեսուրսը` շենքի քպ-ական լիազորից մինչև նախարար, պատգամավոր, հավաքագրել ու գործուղել է Փարաքար և Գյումրի:

Ըստ ժանրի կանոնների, ժամը 20-ից հետո կսկսվեն ոստիկանական տեռորիսների հարձակումներն ընտրատեղամասերի վրա, քվեատուփերի գողություններ, էներգամատակարարման խափանումներ, ընդդիմադիրների զանգվածային ձերբակալություններ և քպ-անիկոլական այլ խուլիգանություններ...

ՈՒզում եմ մի քիչ մտորենք արցախահայերի այսօրվա հանրահավաքի ու մանավանդ դրա հարուցած արձագանք-գնահատականների մասին։ Հիշենք հնչած ելույթները, հասկանանք՝ հայրենազրկված արցախցին մինչև որ աստիճանը պիտի նսեմացվի, նսեմացվի հենց հայրենազրկող, հայրենիք վաճառող թափառախմբի կողմից, որ դուրս գա փողոց, իր կորսված օրրանի հարցի հետ մեկտեղ բարձրացնի նաև ամենատարրական իրավունքների ու նույնիսկ․․․ օրվա հացի հարցեր։ Բայց մինչ այդ․․․

Այս քաղաքը փախչում է իր անունից, իր տեսքից, երազներից, կերպարից է փախչում մտահալածյալի, խփնվածի պես,- իր անցյալից է անդուր սփրթնում, խորշում ձայներից բնական ու հնչեղ, տենդոտ խցկվում է մի խաղի մեջ, որտեղ ինքն իր ժխտողն ու վարքն է հակացուցիչ,- անծանոթ ախտից ջղաձգվում է այս քաղաքը՝ ինչպես դիվոտության ցրիչ:

1) Ընտրական տեղամասերում մերժել Նիկոլին ու ՔՊ-ին՝ շեղ տառերով արձանագրելով, որ ՔՊ-ն չունի ժողովրդի մեծամասնության աջակցությունը: Դա առանցքային է ոչ միայն համաժողովրդական կոնսոլիդացիայի օրինակ ծառայելու համար: Այն շատ կարևոր ուղերձ կլինի նաև արտաքին աշխարհին:

Նայիր և քեզնից մեծ-մեծ մի բրդի։ Դու այդքան չկաս, որ ղարաբաղյան շարժմանը վերջակետ դնես։ «Բան», «բան» ասելով մարդկանց չես ղեկավարի։

Պատահել է հաց չեմ կերել, Սովից` հացի տաշտն եմ քերել: Բայց սեփական` Ո՛չ ուրիշի ...

Ասել,որ ներկա հայ մշակույթը բավարար չափով չի հանրահռչակվում, ճիշտ չի լինի։ Ամենուր, կամ գրեթե ամենուր, ներկայացված են մեր մշակույթի ճանաչված դեմքերը։ Երևան են այցելում հարյուր հազարավոր զբոսաշրջիկներ աշխարհի չորս ծագերից։ Գալիս են նաև հանրապետության բոլոր մարզերից, քաղաքներից և գյուղերից։ Շատերն անգամ առաջին անգամ են լինում մեր մայրաքաղաքում։ Եվ աշխարհի հնագույն քաղաքամայրերից մեկը սրտաբաց բացում է իր դարպասները բոլորի առաջ։

Տեր Աստված այսօր Գյումրի և Փարաքար համայնքներում ընտրություններ են։

Չկա ավելի վատ բան, քան անդամահատված ոգին: