Ինչպես հայտնի է 1921թ. մարտի 15-ին Սողոմոն Թեհլերյանը Բեռլինում գնդակահարեց Հայոց ցեղասպանության կազմակերպիչներից «իթթիհաթ վե թերաքքի»-ի ղեկավար, Օսմանյան կայսրության ՆԳՆ Թալեաթ Փաշային:

Մի փոքր ոչ հաճելի, բայց հանրահայտ ճշմարտություն՝ Ադրբեջանի հետ «խաղաղության պայմանագրի» շուրջ ծավալված դիսկուրսի հետ կապված: Եթե դիտարկենք տարբեր տարածաշրջաններում ներքին էթնոքաղաքական կամ փոքր և միջին քաշային կարգի պետությունների միջև եղած հակամարտությունների պատմությունը, ապա պարզ կերևա, որ դրանց լուծումը կամ չլուծումն ու շարունակումը, մեծամասամբ, կախված է տվյալ տարածաշրջանի ուժային կենտրոնների դիրքորոշումներից և նրանց շահերից: Իհարկե, եթե այդ լուծումները որոշակի մարտահրավերներ են պարունակում գլոբալ կշիռ ունեցող գերտերությունների համար, նրանք ևս միջամտում են՝ իրենց շահն ապահովելու նպատակով: Այլ կերպ չի էլ կարող լինել, սա աքսիոմա է, հաստատված իրողություն:

Մենք միայն վերլուծում ու ձգտում ենք կանխատեսել, թե ինչ կտա մեզ այդքան բաղձալի խաղաղության պայմանագիրը։ Առավել սթափ դատողները գիտակցում են, որ դրանում ամրագրված կետերն այն հիմքերն են, որոնք, ի վերջո, հանգեցնելու են Հայաստանի, որպես պետության, լուծարմանը։ Այս մասին շատ է խոսվում ու դեռ կխոսվի։

Ձեզ խոստանում էին խաղաղություն, արդյունքում, պատերազմի ձեր վախը օգտագործելով, իրենց ընտրել տվեցին:

ԱՄՆ-ը, ԵՄ-ը, ՌԴ-ն շատ արդար են վարվում այս իշխանության հետ, միակ ցավն այն է, որ տուժել և տուժելու են ժողովուրդն ու պետությունը։ Վաղը, մյուս օրը ոչ ոք իրավունք չունի քննադատելու ԱՄՆ-ին, ԵՄ-ին, Ռուսաստանին՝ Հայաստանի փոխարեն Ադրբեջանի շահերը պաշտպանելու համար...

Այո, Ադրբեջանի պահանջների շարունակականությունն ու դրանց անընդհատ ավելացումը ցույց են տալիս, որ Բաքուն խաղաղության գործընթացը դիտարկում է ոչ թե որպես երկու հավասար պետությունների միջև համաձայնություն, այլ որպես գործիք՝ Հայաստանի վրա մշտական ճնշում գործադրելու համար։

Օրեր առաջ Ազգային ժողովի նախագահ Ալեն Սիմոնյանը «ուժեղ» հայտարարություն արեց, ինչը բնորոշ է «կինոյի լավ տղային»։ Ասաց՝ «եթե ես գերի ընկնեմ կամ ինքնաթիռում լինեմ, խփե՛ք»։ Ինքնազոհության ինչպիսի՜ պատրաստակամություն...

Հարգելի հայրենակիցներ, մինչև դուք զբաղված էիք խաղաղ ստրկության պայմանագրի թեմայով, քպ իշխանությունները 750 մլն դոլարով ավելացրեցին ՀՀ պետական պարտքը։ Պարտքի այս խմբաքանակը այնպիսի գրավիչ է եղել կապիտալիստ ներդրողների համար, որ պահանջարկը կազմել է 2.6 մլրդ ԱՄՆ դոլար։

Մի պատվախնդիր քաղաքացու ահազանգի հիման վրա՝ այս դեպքի մանրամասներին լավ ծանոթ եմ։ Թուրքիայի նշված քաղաքացին իրեն պահել է այնպես, ինչպես տերը՝ ծառաների հետ։

Տե‘ր, մեղավոր եմ, Հա‘յր օգնիր, Օգնի‘ր դուրս գամ հուսահատության ճիրաններից, որ ցանկանում են հոգիս բռնագրավել: