Կարինե Ռաֆայելյան
Հեղինակի նյութեր
- «Պետք է կրթվել ու կրթվել, այլապես մեր դիմանկարը կդառնա անհասկանալի, չճանաչելու չափ աղավաղված»
- «Ինձ մեր հաջողություններն են ուրախացնում, ոչ թե Ադրբեջանի անհաջողությունները»
- «Ցավին զուգահեռ ստեղծվում է նաև արվեստ»
- «Հմայակ Ավետիսյանը խիզախ հայ էր, նկարում էր այն, ինչը չէին ողջունում խորհրդային ժամանակներում»
- «Մեծ ողբերգությանը հաջորդած 100 տարին հայոց վերածննդի՞ պատմություն է, հետընթացի՞, թե՞ տեղում դոփելու»
- «Արվեստաճանաչությունն ամենադժվարին գործն է»
- «Ես ընդամենը ավագ սերնդի ստեղծածի շարունակողն եմ»
- «Մարդը պիտի նորանա, մե՞ղք է գործել, պիտի մաքրվի այդ մեղքից»
- «Ես ձգտում ունեի իմ ինքնությունը նաև հողիս միջոցով լվանալու, մաքրելու»
- Հայոց ցեղասպանության մասին՝ կինոլեզվով
- «Երբ մենք դրսում հանրապետություն ենք ներկայացնում, ներկայանում ենք արվեստով»
- Պատերազմից հետո շարունակվող պատերազմ
- «Եթե ես նկարել իմանայի, գուցե և գրականությունը փորձեի նկարել»
- «Արվեստը պիտի հանդիսատեսին մտածելիք տա. եթե չի տալիս, ոչինչ է»
- «Կարելի է հետևել նորօրյա երևույթներին երաժշտության մեջ, բայց այդուհանդերձ պետք է պահպանել սեփական դեմքը»
- «Բոլորն էին այդ կերպ՝ խոնարհվելով մտնում հացի այդ խանութը. պատճառը հացավաճառն էր՝ Մաշոն»
- «Ռուսախոս Մյասնիկյանն ստեղծեց հայկական երկիր, իսկ ընտիր հայերեն խոսող նախագահը քանդեց այն մինչև վերջին բեկորները»
- «Իմ կարծիքով` կյանքի ողջ ընթացքում ամեն բան իր ճոճն ունի, ճոճվելու իր վիճակը»
- Ցեղասպանության դատապարտումը հայասիրությա՞ն, թե՞ մարդկային գործոնի ցուցիչ է
- «Իմ կարոտի, իմ սիրո և իմ վրեժխնդրության հրաբուխը»
Մեկնաբանություններ