Մեկ հարվածով իշխանության չես գա

Մեր քաղաքական համակարգի նշաձողն անհուսալիորեն ընկած է, քաղաքական մշակույթը գահավիժում է անասելի տեմպերով, ֆանտաստիկ արագությամբ: Մարդիկ են տեսակետներ արտահայտում, քաղաքական լուրջ գործչի դեմքով խոսում, որոնց նույնիսկ գյուղապետի պաշտոն վստահելը՝ շռայլություն կհամարվեր: Հիմա այդ մարդիկ ամեն օր խոսում են՝ մեկը պետականամետի, մյուսը հեղափոխականի կերպարանքով, մեկն իր խոսքով պետությության հերն է անիծում, մյուսը՝ հեղափոխության գաղափարն արժեզրկում:
Մտքի նորահայտ տիտաններից մեկը Ռուստամ Գասպարյանն է, ով պատերազմում ավանդ ունի, սակայն այդ ավանդն ուռճացրած՝ Գագիկ Ծառուկյանի ուսերի վրա եկել է խորհրդարան, մանդատի ուժով իրեն քաղքաքական գործիչ է համարում ու լավաշ հարցազրույցներ է տալիս:
«Եթե բացատրական աշխատանքներ տանում ենք, միանշանակ համաձայնում են մեր բռնած կուրսին, քանի որ հանրահավաքներ անելու իմաստը չկա, դրանով բան չէր փոխվում, ամեն անգամ մարդիկ գնան-գան, կհոգնեն և կհիասթափվեն, ավելի ճիշտ չէ՞ մեկ անգամ արվի, ազգովի արվի, ու վերջացնենք»,- «Հապարակ» օրաթերթին տված հարցազրույցում ասել է պատգամավորը:
Մեր քաղաքական դաշտում պրիմիտիվ այս ընկալումը տարածված է. մարդիկ հավատում են, մյուսներին, ժողովրդին էլ հավատացնում են, որ մի «կախարդական» հանրահավաքով կարելի է իշխանափխության հարց լուծել:
Շատ պրիմիտիվ մակերեսային մոտեցում է, որովհետև հանրահավաքը գործընթացի ընդամենը մեկ բաղկացուցիչն է, եթե կուզեք՝ «տնային լավ աշխատանքի» գնահատման ձևը: Մեկ հանրհավաքով Սերժ Սարգսյանը և ընդհանրապես որևէ նախագահ հրաժարական չի տա, եթե նույնիսկ փողոցում հավաքված լինի հարյուր հազար մարդ:
Հայաստանում չկա քաղաքական գործընթաց, որը երկրում հանգեցնի իշխանափոխության կամ որակական փոփոխության: Տեղի է ունենում ինչ-որ գզվռտոց, հնչում են փոխադարձ մեղադրանքներ, բայց այս ամենին հասրակությունը մասնակից չէ, անհաղորդ է ու, թերևս, հասրակությունից օտարված քաղաքական համակարգն այլ վարքագիծ ունենալ չէր էլ կարող: Եթե հասրակությունը մասնակից չէ գործընթացին, եթե մարդիկ անգամ վարքագծային տարբերություն չեն տեսնում հանրապետական Շմայիսի ու Բարգավաճի Յուվեցի Կարոյի միջև, ինչո՞ւ պիտի «ազգովի» հավաքվեն: Այս հարցի պատասխանը Ռուստամը հաստատ չունի, որովհետև նա էլ է անհաղորդ ժողովրդի սպասումներին, իսկ արտասանած տեքստը հազիվ սերտել, անգիր է արել՝ մի քանի անգամ տարբեր թերթերում կրկնելու համար: Նոր ասելիք դեռ չկա: Կանյաչնիում դեռ չեն հավաքվել նորեն ու «ազգովի»:
Սակայն այդ մասին՝ հաջորդ դասին…

Սուրեն ՍՈՒՐԵՆՅԱՆՑ

Հեղինակի նյութեր

• Փաշինյանի փաստազուրկ պնդումները
• Փաշինյանը Հայաստանը դնում է թուրք- ադրբեջանական աքցանի մեջ
• Փաշինյանը «փա՞յ» ունի...
• Սրբազանի հարցազրույցի մասին
• «Քաղաքական անասնագողություն»՝ Գյումրիու՞մ...
• Վտանգավոր առաջարկություն
• Փաշինյանը միտումնավոր է զոհաբերել Արցախը
• Գյումրին կունենա ամենաանկայուն ու կարճ քաղաքային իշխանությունը
• Փաշինյանի «Իրական Հայաստանը» դեկորատիվ պետության վերածված ադրբեջանական ենթապետությունն է
• Փաշինյանի և ՔՊ-ի դեմքով Հայաստանում վերականգնվել է հին համակարգը
• ՈՒիթքոֆի ուշագրավ հայտարարությունը
• ՈՒղերձ
• Հայաստանը կանգնած է կապիտուլյացիայի շեմին
• Հացադուլը լավ տարբերակ չէ
• Հեղափոխական մոլագարները, որպես կանոն, խեղված պատկերացումներ են ունենում դաշնակցային հարաբերությունների մասին
• Փաշինյանի «բանակը»
• Փաշինյանի «լավատեսության» խաբկանքը
• Փաշինյանի ուրացման հետևանք
• Ինչպես միշտ, մեր «շուստրին» սխալ է հաշվել
• Զելենսկին հեռանալու տարբերակը չբացառեց. դա ավելի արժանապատիվ է, քան զոհաբերվելը

Մեկնաբանություններ