Այսօրինակ ձևակերպմամբ հասարակարգ մարդկության պատմության մեջ չի եղել:

Հայաստանում կա 50-ից ավելի կուսակցություն, որոնցից ամեն մեկը իրեն հռչակել է պետականության պահապան ու ապագայի փրկիչ։ Յուրաքանչյուր կուսակցություն, սակայն, պետք է ունենա քաղաքական տեսություն, այսինքն՝ թե որ ուղղության հետևորդ է։

Ներքին թեմաները լռեցրել են արտաքին քաղաքական կարևոր իրադարձություն. Նիկոլ Փաշինյանը պաշտոնապես լեգիտիմացրել է Ադրբեջանի Հանրապետության իրավահաջորդ լինելը Ադրբեջանի առաջին հանրապետության, որով Ադրբեջանը մոտ 100 հազար քկմ է:

Սովորաբար, Հայաստանի նման պետություններում իշխանության հիմքն իրավապահ համակարգն է: Հայաստանը կարծես բացառություն չէր: Սակայն, Փաշինյան Նիկոլն անհակադարձ հեռացրեց գրեթե բոլոր «ուժայիններին»: Վերջիններից չի հեռացվել միայն ՀՀ ԱԱԾ պետը (ՀՀ Գլխավոր դատախազին «ուժային» համարել չեմ կարող):

Ինչպես երեկ արդեն տեղեկացրել ենք մեր «Նիկոլ հայադավի առաջիկա և հերթական նվերը Էրդողանին ու թուրքերին» վերտառությամբ հրապարակմամբ, Կարեն Դեմիրճյանի անվան մարզահամերգային համալիրում նոյեմբերի 20- 22- ին կայանալու է Ըմբշամարտի բանակայինների աշխարհի առաջնությունը: Ի թիվս այլ պետությունների հավաքականների, Հայաստան է գալու և առաջնությանը մասնակցելու է նաև Թուրքիայի հավաքականը:

Աշխարհը հարցերը լուծում է ուժի միջոցով, ռազմական ճանապարհով։ Աշխարհն ամեն օր ավելացնում է համամարդկային ուժի ծավալները, ամեն օր մի նոր ձևաչափ է մտցնում և փորձում ավելի ընդգրկուն դարձնել ռազմական գործողությունների աշխարհագրությունը, չափերը, միջոցները, որպեսզի հարցերը լուծեն իրենց հարմար ձևով, իրենց ազգային, պետական շահերին համահունչ:

Նա, ով ոչ բանական պայմաններով մարդուն պարտադրում է խաղաղասիրություն, ոճրագործ է, քանի որ փաստացի խլում է մարդուց նրա բնական իրավունքներից մեկը՝ պաշտպանվելու իրավունքը, ինչն էլ հող է նախապատրաստում նորանոր հարձակումների համար...

Քաղաքական տեխնոլոգիաներում կա երկու կարևոր գործիքակազմ՝ միֆոդիզայն և ռեալդիզայն: Առաջինն ուղղված է միֆերի ձևավորմանը՝ քաղտեխնոլոգիաների օբյեկտի (անձ, կուսակցություն, պետություն և այլն) կարևորության բարձրացման նպատակով...

«Խմած էր, հեծանվից ընկել էր, SMS-ով, Skype-ով հանեց գործից, հեռախոսը վերցրել էին» և այլն։ Զավեշտի աստիճանն այնքան մեծ է, որ իրոք դժվար է զսպել սարկազմը, և երեկվանից դաշտը ողողած, երբեմն շատ որակյալ հումորային գրառումները լրիվ հասկանալի են...

Անվարան եկել է Փաշինյանի փոփոխության ժամանակը․ պետությունը կորցրած, բանակի սրբագործումը մերժող, դրանից կուրացող, ազգային սրբազան խորհրդանիշերից հրաժարված, Անկախության հռչակագիրը կարդացող և այն հակառակ հասկացող ու դա խոստովանող․ «Եկել եմ սարսափելի եզրակացության: Այդ անկախության հռչակագրի բովանդակությունը նրա մասին է, որ Հայաստանի Հանրապետություն չի կարող գոյություն ունենալ։ Եւ սա մեր ամենամեծ պրոբլեմն ու ողբերգությունն է» վարչապետ աշխարհի որևէ ծագում երբևէ տեսե՞լ եք, հաստատապես՝ ո՛չ։