Սիրտս կրծքիս տակ պայթում է։
Ալիևը Հայաստանը համարում է` ֆաշիստական երկիր, «Արևմտյան Ադրբեջան», վճռականորեն հետամուտ լինելով միջանցքի պատրվակի տակ Սյունիքը գրավելու իր ծրագրին:
Իսկ մեր ոչ ու փուչը ռեխը բաց, միտքը երևակայական խաչմերուկում, խաղաղ ու անվրդով ճաշ է եփում։
Մինչդետ ալիևյան ճաշն ուր որ է` կեփի։
Նիկոլի անգործության, անկարողության, վախկոտության համար մենք` ազգովի ենք պատասխան տալու։
Այս անգամ մեր զոհերի քանակը սոսկ հինգ հազարով չի սահմանափակվելու, հողերի կորուստն էլ լոկ Արցախը չի լինելու, կամ Ջերմուկն ու Վարդենիսը։
Կռվասեղանին է դրված ողջ Հայաստանի բախտն ու ճակատագիրը։ Արցախի հազարամյակների գոյությունը հօդս ցնդեց, հերթը Հայաստան երկրինն է։
Նիկոլի զրոյական միջօրեականով ստեղծված Հայաստան Ոչխարստանը Ալիևի աչքին այլևս թվում է ֆաշիստական։
Այսինքն, նրա համար յուրաքանչյուր հայի գոյությունը ֆաշիզմի արտահայտություն է։
Թշնամական ուղեղի գալարներում մեր ճաշն արդեն եռում է։
Նիկոլը կուտի այն, թե չի ուտի, թեկուզ և ստորաբար չոքած լինի երևակայած խաղաղության խաչմերուկում, միևնույնն է, այն զմռսված ալիևյան զմուռսով խաղաղութուն մուրացողի երախը կմտցվի։
Թուղթ էլ լինի` կուտացնի, նույնիսկ պայմանագրի տեսքով. թղթի օգտակար գործողության գործակիցը զուգարանում է։
Մինչդեռ ամեն ինչ կորած չէ։
Արևմուտքը մեզնից հեռու է այնքան, որքան Աստված։
Արևելքը մեզնից դեռևս չի հեռացել։ Մենք պաշտոնապես ՀԱՊԿ-ի անդամ երկիր ենք։
Ռուսական զորքը կանգնած է մեր սահմաններին։ Ողջամտությունը մեզնից պահանջում է բարելավել դաշնակցային հարաբերությունները Ռուսաստանի հետ։ Խռովկանությունը քաղաքական կատեգորիա չէ, այլ ընդամենը մանկական խաղ։ Հարկ եղած դեպքում կարող է անհրաժեշտություն զգացվի ռազմական պայմանագրի կնքումը Իրանի հետ, ով ամեն կերպ Հայաստանի հանրապետությանը զորակցելու իր պատրաստակամությունն է հայտնում։
Պիտի գործել։
Հայ ժողովուրդը ոչ մի դեպքում բթամտության զոհը չպիտի դառնա։ Կոկորդիլոսի ելուստով թուրք բռնապետին արբեցրել է հաղթանակի շղարշը։
Ժամանակն է, որ նա կոտրած տաշտակի առաջ կանգնի։
08.01.2025 թ.
Լևոն ՋԱՎԱԽՅԱՆ