Քվեատուփ

Թափանցիկ, ինչպես արտասուք,

առանց պատվանդանի,

անհայտ վարպետի ձեռքով շինված.

լցվում ես «դիմությամբ» ու ընդդիմությամբ:

Ներսդ խաղաղություն է,

թեև ձգողական ուժը պայթում է քո մեջ:

Անտես մոլեկուլների նման

«դիմությունը» պտտվում է ընդդիմության շուրջ.

սեղմում:

Ընդդիմությունն անընդհատ

անկանոն շարժումներ է անում:

Մի քանի ժամ իշխանության,

երկրի տերը դու ես:

Հետո դատարկվում ես գինու սափորի նման,

և քո ներսից դուրս են գալիս մարդիկ՝

լուրջ ու հարբած, տգետ ու գիտուն,

և, անընդհատ անկանոն շարժումներ անելով,

առաջին հերթին քեզ են անկյուն կանգնեցնում՝

անհայտ ու հայտնի ժամանակով:

Նրանք մտնում են կյանքի գիրկը,

և կյանքը փախչում է ինքն իրենից,

այնքան, մինչև դու մի քանի ժամով

նորից լցվես «դիմությամբ» ու «ընդդիմությամբ»,

և քո թափանցիկ կողերը տաքանան

անընդհատ անկանոն շարժումներից՝

անկյուն կանգնելուց առաջ:

Նորայր Գրիգորյան

Մեկնաբանություններ