Ես ինքս էլ մահկանացու մարդ եմ բոլորի նման և նախաստեղծ հողածնի ծնունդ։ Ես ևս մարմին եմ առել մոր որովայնում տասնամսյա ժամանակի մեջ՝ մածվելով արյամբ տղամարդու սերմից և համատեղ քնի ցանկալի հաճույքից։ Ես էլ ծնվելով՝ շնչեցի նույն ընդհանուր օդը և համանման վշտերի նույն երկիրն ընկա։ Առաջին բարբառս բոլորի նման նույն լացը եղավ, և ես էլ սնվեցի խանձարուրի և հոգսերի մեջ։ Թագավորներից ոչ ոք ուրիշ սկիզբ չի ունեցել. աշխարհը մեկ մուտք ունի բոլորի համար և մեկ ընդհանուր ելք։
Իմաստություն Սողոմոնի 7. 1-6