Նիկոլ բերածների փոխհամաձայնեցված գզվռտոցն առաջին հայացքից մի նպատակ ունի․ սրանք հույս ունեն, որ իրենց արած ազգաքանդ ղալաթը ժողովուրդը պիտի շտկի, ու պիտի շտկի ընտրություններով։

Դա, բնականաբար, իրականացնում է նիկոլի համար պաշտելի, քպ-ականների կուռք թուրքիան՝ թուրքական կառավարությունը: Իրականացնում է իրեն ենթակա ահաբեկիչների միջոցով, որոնք հռչակվել են Սիրիայի իշխանություն:

Ինձ ճանաչողները գիտեն, որ ես վարում եմ «գառլախների» էլեկտրոնային ցուցակ։ Այդ ցուցակում մարդիկ են ում ես մեկուսացրել եմ իմ փոքրիկ սոցիումից, հրաժարվում եմ ձեռքով դիպչել նրանց, հայտնվել նրանց հետ միաժամանակ նույն եթերային տաղավարում, մասնակցել ֆորումների որոնցում նրանք կան, թույլ չեմ տալիս ինձ հետ մտերմություն պահել բոլոր նրանց ովքեր մտերիմ են նաև որևէ «գառլախի» հետ, արգելում եմ ինձ հարցեր տալ «գառլախների» մասին, արգելում եմ իմ ներկայությամբ որպես լուրջ տեքստ քննարկել «գառլախների» որևէ խոսք։

Չեմ նայում, թե ինչ է կատարվում Սիրիայում, չեմ կարող նայել. վաղուց ապրում եմ այդ կադրերի հետ ու նույնիսկ մեծ ցանկության դեպքում չեմ կարողանում դրանցից ազատվել: Ամեն անգամ, երբ թրքաբարո ՔՊ-ն ևս մի քայլով հաղթում է հայ ժողովրդին և հայկական պետությանը, այդ կադրերն ավելի հստակ և պատկերավոր են դառնում իմ մտապատկերներում:

Ամերիկյան քաղաքական ռեալիզմը հուշում է, որ ամենից ծիծաղելին այն է, երբ եվրոպացիները սպառնում են ՌԴ-ին:

Շարունակելով ներկայացնել Հայաստանում Գերմանիայի դեսպանության խայտառակ գործունեության խայտառակ դրվագները, պատմեմ ևս մի դեպք:

Ցեղասպանական գործողություններն ու էթնիկ զտումները աշխարհի տարբեր հատվածներում ներկայիս սուր հակամարտային բազմաբևեռ աշխարհակարգում իր ոչարևմտյան արժեհամակարգերով դառնում են, ըստ էության, անպատժելի։ Բուչա, Արցախ, Մյանմար, իսկ հիմա Սիրիա, ինչպես նաև աշխարհի այլ կետերում` տարբեր ինտենսիվության։

Բոնհոֆեր անունով մի գերմանացի հոգևորական և փիլիսոփա կար, ընդդիմանում էր նացիստական ռեժիմին, փորձում էր մարդկանց մտածել սովորեցնել, բայց ապարդյուն:

«Սատկած ձիու տեսությունը» կառավարման և կազմակերպչական վարքագծի տեսություն է, որը խոսում է անարդյունավետ կամ անօգուտ գործողությունների մասին, որոնք շարունակվում են, չնայած դրանց արդյունավետության բացակայությանը: Այս տեսությունը ցույց է տալիս, թե ինչպես են մարդիկ, հաստատությունները, հասարակական և քաղաքական կազմակերպությունները կամ ազգերը առնչվում անլուծելի թվացող խնդիրների հետ: Իրականությունն ընդունելու փոխարեն, նրանք կառչում են իրենց արարքների արդարացման հիմնավորումներից։

Էսօր Վաղոն էնպիսի գաղտնիք հայտնեց, որ մի քանի ժամ շունչս տեղը չէր գալիս։ ՈՒրեմն շատ զգուշավոր, ոտների թաթերի վրա ներս մտավ, ու համոզվելով, որ դուռլուսամուտը ամուր փակված են՝ շշնջաց․ - Գիտե՞ս էսօր ինչ օր ա, հարևան։