Հիմա դուք կհարցնեք, թե ինչու՞ նեղություններ պիտի ունենաք, երբ Ես հաղթեցի այս աշխարհին:
Իմացեք, որ Իմ հաղթանակը ոչ թե Ինձ էր հարկավոր, այլ ձեզ համար էր, Իմ որդիներ:
Ես հաղթեցի ամեն դժվարություն, ամեն մի փորձություն, որ ծառացան Իմ դեմ:
Չարի զորությունները ծայր աստիճան լարված, միջոցներ ու հնար էին փնտրում` Ինձ խորտակելու համար:
Սակայն ձախողվեցին:
Իսկ թե ինչպես ձախողվեցին, հայտնի է միայն Ինձ և Իմ Հորը, որ կարող էր տեսնել Իմ անպարտ հոգին:
Աշխարհը, նույնիսկ Իմ հետևորդները` Իմ կյանքի գործի մեջ կարող էին տեսնել կորցրած դատ:
Տեսնելով Ինձ այդպես անարգված, արհամարված, ծեծված` կարծեցին թե Ես բոլորովին պարտվել եմ:
Ինչպե՞ս կարող էին իմանալ, որ Իմ հոգին ազատ էր, անբեկանելի, անվնասելի:
Քանի որ Ես եկել էի` Աստծուն ցույց տալու մարդկանց. պետք է ցույց տայի, որ Աստված անպարտելի է, անվնասելի և անմատչելի չարին ու իր զորություններին: Մարդը չէր կարող տեսնել Իմ Հոգու անվնասելի լինելը` բարձրացած այս աշխարհի կատաղի ոգիներից ու դժոխքից ի վեր` անմատչելի ներկայության մեջ Ամենակալ Հոր:
Սակայն մարդը կարող էր տեսնել Իմ հարուցյալ մարմինը և դրանով հասկանալ, թե մարդու չարության վերջին ճիգն անգամ անկարող է վնասել Ինձ:
Այս իրողությունը թող սրտապնդի ձեզ, որովհետև դուք էլ բաժնեկից պիտի լինեք Իմ նեղություններին:
Եթե չարը ձեզ հանգիստ է թողնում, նշանակում է դուք չար եք: Իսկ երբ չարը նեղում է ձեզ, եթե փորձությունները սաստկանալով` ծանրանում են ձեզ վրա, այդ ապացույցն է, որ դուք Իմ կողմնակիցներն եք և ենթակա աշխարհի ատելությանը:
Բայց արիացեք, քայլեք Ինձ հետ:
Ես պարտության եմ մատնել չարը բոլոր առումներով` ամեն մի կետում. սրա ապացույցը մարդը կարող է տեսնել առանց որևէ տարակույսի, որովհետև Ես մեռելներից հարություն առա:
Իմ անպարտ զորության միջով դուք այսօր քայլում եք անվնաս: