Մոլդովայի սցենարը կարող է կրկնվել Հայաստանում

Մոլդովայում ավարտված խորհրդարանական ընտրությունները ցույց տվեցին, թե ինչպես կարելի է ժողովրդավարության դիմակի տակ հաստատել միակուսակցական կառավարում։

Նախագահ Մայա Սանդուի թիմը հաղթեց ոչ թե իրական մրցակցության շնորհիվ, այլ կիրառելով պարզ հնարք․ հասարակությունը բաժանվեց «արևմտամետների» և «ռուսամետների» միջև, իսկ յուրաքանչյուր ընդդիմադիր ուժ, որ խանգարում էր իշխանությանը, պիտակվեց որպես «օտար գործակալ» ու դուրս մղվեց քաղաքական գործընթացից։

Այս ընտրությունները դարձան ոչ թե գաղափարների պայքար, այլ իշխանության վերարտադրության միջոցառում։

«Ռուսական միջամտության» պատրվակը ծառայեց որպես համընդհանուր զենք ընդդիմության դեմ՝ թույլ տալով կառավարությանը վերահսկել ընտրական դաշտը։

Հայաստանում նույն գործիքը վաղուց է կիրառվում։

Նիկոլ Փաշինյանի թիմը կառուցում է իշխանության պահպանման ռազմավարություն հակառուսականության վրա։

Հասարակության բևեռացումը նրանց ձեռքին դարձել է իշխանական օրինականության միակ աղբյուրը, իսկ ընդդիմադիրների մի մասը, կամա, թե ակամա, «ջուր» է լցնում իշխանության «ջրաղացին»՝ շարունակելով սպասել Մոսկվայի «հաղթական զանգին»՝ փոխանակ ձևավորելու ինքնուրույն քաղաքական օրակարգ։

Եթե այս միտումը շարունակվի, ապա 2026-ի Ազգային ժողովի ընտրություններում մենք կտեսնենք մոլդովական նույն սցենարը․

- իշխանությունը կշարունակի մոբիլիզացնել իր կողմնակիցներին՝ «հակառուսական թշնամանքի» հիման վրա,

- ընդդիմադիրներին կպիտակի «օտար գործակալ» կամ «հինգերորդ շարասյուն»,

- իսկ ընտրությունները կվերածվեն իշխանության պահպանման գործիքի, ոչ թե ազատ մրցակցության։

Մոլդովան մեզ համար հստակ նախազգուշացում է․ եթե ընդդիմությունը չձևավորի լայն, ինքնուրույն, ներպետական օրակարգ և շարունակի ապավինել արտաքին ուժերին, ապա Հայաստանը կհայտնվի նույն ծուղակում։

Այդ դեպքում ժողովրդավարությունը վերջնականապես կվերածվի իշխանության վերարտադրության եղանակի։

Սուրեն ՍՈՒՐԵՆՅԱՆՑ

Հեղինակի նյութեր

• ՔՊ-ի ինքնախոստովանությունը․ պետությունը ղեկավարել են «պահի տակ»
• Ապաշրջափակման ռուսական տարբերա՞կ․ Բաքվի «կառուցողականությունը»՝ Դուշանբեից հետո
• Գաղտնալսումների «ժողովրդավարություն»․ երբ պետությունը վերածվում է կոմպրոմատի գործարանի
• Քաղաքական հրահանգով արդարադատություն չի լինում. կարևոր բացահայտում
• Փաշինյանի հայտարարությունները՝ Սահմանադրության բացահայտ խախտում
• Ալիևի «խաղաղարար» ժեստը կամ ճնշման նոր ձև
• Փաշինյանի «հոգևոր հավաքի» օրը նշանակված է
• Ինքնախոստովանություն, որ բացահայտում է պետական քաղաքականության վտանգավոր ձախողումը
• «Դուրս շպրտելու» հրահանգով սկսված գործը քաղաքական հաշվեհարդար է
• Պուտին-Թրամփ հեռախոսազրույցի մասին
• Իշխանության հաջորդ թիրախը՝ Կաթողիկոսը
• Արամ Ա-ն քայլ է անում ճգնաժամի հաղթահարման ուղղությամբ․ ի՞նչ պատասխան կտա Փաշինյանը
• Խոսքի համար պատժելը իշխանության «նորման» է դառնում. փաստաբան է ձերբակալվել
• Սա այլևս Եկեղեցու մասին չէ․ սա պայքար է ազատության համար
• Թրամփի խոստովանությունը․ «խաղաղությունը» եղել է ԱՄՆ-Ադրբեջան գործարք՝ Հայաստանի հաշվին
• Մակրոնը կանգնել է ճակատագրական ընտրության առաջ
• Պետականության փլուզման վտանգավոր փուլը
• Անհաջողության անատոմիա․ ինչ է ցույց տալիս Հայաստանի հավաքականի պարտությունը
• Իրավապահ համակարգի փլուզումը վերածվել է ազգային անվտանգության սպառնալիքի
• Վաշինգտոնի նոր ազդակ Մոսկվային․ խաղ՝ բարձր ռիսկի գոտում

Մեկնաբանություններ